Ruimteschip of postmoderne parel? Kijk binnen in een bijzondere architectenwoning die met weinig middelen werd opgeknapt
Een boot. Een boomhut. Een ruimteschip. Het zijn slechts enkele van de reacties die Catleen en Gert kregen toen ze drie jaar geleden hun bijzondere jarenzeventigbungalow kochten. āSommige buren vroegen zelfs of we hem eindelijk eens gingen afbreken.ā
Een verkeerde afslag op weg naar de tennisles van een van hun drie zonen deed hen geheel toevallig in deze rustige zijstraat in Dessel belanden. āWe waren helemaal niet op zoek naar een woning, we waren ook gelukkig in ons vorige huisā, aldus Catleen. āMaar omdat we het allebei niet uit onze gedachten kregen, keerden we toch terug. De buurman wist ons te vertellen dat het huis al vier jaar onbewoond te koop stond. Hij bracht ons in contact met de nieuwe makelaar. Die ging het blijkbaar nĆ©t online zetten, dus dat is ons grote geluk geweest. We hebben snel een bod gedaan, serieus onder de vraagprijs, en toch hadden we het. Ik denk dat de verkoper er echt van af wilde.ā
De verkoper bleek de zoon van Henri Suls te zijn, de oorspronkelijke bewoner en meteen ook de architect. Dat de postmoderne parel met afgeronde hoeken een architectenwoning was hoeft niet te verbazen, maar veel informatie is er jammer genoeg niet terug te vinden over Suls zelf. āWe hebben gezocht en rondgevraagdā, vertelt Catleen. āZo ontdekten we dat er in Antwerpen een beschermde gezinswoning van zijn hand staat. Maar verder is weinig over hem te vinden.ā
Kapper in huis
Wat wel zeker is: de bungalow dateert uit het midden van de jaren zeventig, werd opgetrokken als atelierwoning en barst van de dynamiek. De intrigerende faƧade geeft al een idee, maar binnenin wacht je nog een pak architecturale verwondering. Van de afgeronde muren over de grote dakkoepels tot de hoge schuine plafonds: om elke hoek wordt gespeeld met vorm of licht. Dat je je in een lus van kamer tot kamer kunt bewegen, maakt het geheel enkel luchtiger.
Als dit huis in een hippere regio had gestaan, hadden wij het nooit kunnen kopen. Meestal is zoān woonst voor architecten of advocaten weggelegd.
āAls je voor het huis staat, lijkt het niet zo groot. Maar dan kom je binnen en blijven de ruimtes maar komenā, zegt Catleen. āAls dit huis trouwens in een hippere regio had gestaan, hadden wij het nooit kunnen kopen. Meestal is zoiets voor architecten of advocaten weggelegd. Gert werkt bij de vuilophaaldienst en ik ben kapper. Wij verwonderen ons nog elke dag dat we hier wonen!ā
Gezien de leeftijd en leegstand van het huis lag er best wat renovatiewerk op het koppel te wachten. Veel budget was er niet, dus moesten ze doordacht te werk gaan. Catleen: āVoor we begonnen, zijn we een weekend op een luchtmatras komen slapen ā met veel chips en rode wijn ā om te voelen: hoe is het om hier te wonen? Daarna waren de keuzes snel gemaakt. We hebben structureel niets uitgebroken, maar vonden het logischer om de indeling te veranderen.ā
Het atelier van de architect dat oorspronkelijk aan de achterkant van het huis lag, maakte plaats voor de keuken en leefruimte van het gezin. Zo kunnen ze volop genieten van het zicht op de tuin en de heide daarachter. En wat vroeger zijn salon met zitput was, is vandaag āHuis Henriā, Catleens huiselijke kapsalon met een knipoog naar de originele bewoner.
Lees ook: California dreaminā: binnenkijken in een nieuwbouwwoning met glass house in het hart van Antwerpen
Maatwerk van een maat
De totaalrenovatie duurde ongeveer anderhalf jaar en het koppel deed zoveel mogelijk zelf: van alle breek- en schilderwerken tot het leggen van de vloerverwarming. Beiden hadden immers al eerdere verbouwingen achter de rug. Voor bepaalde dingen moesten ze alsnog een beroep doen op experts, wat niet altijd van een leien dakje liep. Zo ging het mis toen Catleen een iets te budgetvriendelijke keuze maakte voor de gietvloer. āDe briefing was een betonlook met matte afwerking, maar het eindresultaat zit vol met barsten en blinkt. Gelukkig kan ik me snel over zulke dingen heen zetten.ā
Voor het interieur had Catleen vanaf het begin een duidelijk idee. āDit huis heeft zoān specifieke sfeer, daar zet je niet gewoon een witte Scandinavische keuken in. Ik wilde zo dicht mogelijk bij de originele stijl blijven. Op Pinterest heb ik moodboards gemaakt, daarna tekende ik hoe ik het zag.ā Om haar idee tot leven te laten komen, ontdekte Catleen de perfecte professionele match in Bart Wauters, een van haar vaste klanten. āBart was vroeger setbouwer voor films en series, wat hem praktisch Ć©n creatief maakt.ā
Het beperkte budget schrikte Bart niet af. āNet als wij was ook hij meteen verliefd op het huis. Dat moet je hebben, iemand die het snaptā, vertelt ze. En dus vezen Catleen en Gert zelf hun keuken in elkaar met Metod-kasten van Ikea, die Bart vervolgens voorzag van maatwerkfronten uit gebeitst multiplex. Alle ingebouwde kasten en het badkamermeubel werden op dezelfde manier aangepakt.
Barsten in de dansvloer
Van de Saab op de oprit tot de talrijke eigenzinnige meubelen binnenin: de kapster heeft duidelijk een neus voor vintage. Alle ruimtes staan bijgevolg vol karaktervolle stukken. āIk hou van design, maar ik ben echt een gierige pin. Mij zul je dus niet snel in de Kloosterstraat vinden. Ik zoek eerder op Catawiki en andere tweedehandssites zoals Kringding. Ik heb al meer benzine verbruikt door overal in BelgiĆ« meubelen op te halen, dan al die spullen samen gekost hebben. Dat vind ik echt dĆ© kick in het leven.ā (lacht)
Nu het grootste deel van de renovatie erop zit, krijgt het koppel ook positieve reacties. āBuren komen ons vertellen dat we het huis in ere hebben hersteld en dat het er tof uitziet. En dan hebben we nog niet eens de buitenkant geverfdā, vertelt Catleen trots. āOm het echt eens goed te vieren, zou ik hier graag een grote discobal ophangen en een feestje organiseren. Of een rollerdisco, want dat zou hier zomaar gaan, hĆØ? De vloer is toch al gebarsten!ā (lacht)
Lees ook: That seventies hotel: in deze 5 hotels reis je terug in de tijd
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier