Bozar toont aan dat Mexicaanse architectuur van de 20ste eeuw meer dan veelzijdig te noemen is.
Bozar toont aan dat Mexicaanse architectuur van de 20ste eeuw meer dan veelzijdig te noemen is.
De plannen, doorsneden en foto’s op de expositie ‘Mexican Modernisms’ in het Paleis voor Schone Kunsten spreken het niet tegen: wie denkt dat het Mexicaanse modernisme een homogeen gegeven is, zit goed fout. De tentoonstelling focust dan ook op esthetische verschillen en gaat hiermee de dialoog aan met het modernisme wereldwijd.
De expositie zelf is opgebouwd rond Luis Barragan zijn oeuvre. Dit boegbeeld van de modernistische architectuur in Mexico is een van de weinige Mexicaanse architecten met een internationale uitstraling.
Architecturaal kunstenkabinet
“Met de tentoonstelling willen we het beeld dat Mexicaanse architectuur vrij homogeen is, ontkrachten”, zegt curator José Castillo. “Je kunt onze aanpak opvatten als een kunstenkabinet. Door verschillende architecturale bewegingen, soorten en materialen aan bod te laten komen, krijgt het publiek zo veel meer te zien dan enkel en alleen gebouwen.”
Maar liefst 40 projecten van 28 architecten, uit de periode tussen 1928 en 1982, komen aan bod. En meer dan de context wordt ook de productie belicht. De bezoeker moet los van zijn of haar sociaal-culturele omgeving Mexico zelf ontdekken.
Niet alleen ontwerpen en maquettes zijn volgens Castillo aanwezig op de expositie. “Films, documentaires en interviews moeten het beeld over het Mexicaanse modernisme krachtig bijstaan.”
