Binnenkijken in de bijzondere hoeve van architect Patrick Six: ‘Ik wou een wat-is-dat-hier-effect’

‘Ik geloof niet in een piekfijn afgewerkt huis. Hoewel tijdschriften dat durven te pretenderen: the perfect house bestaat niet.’ Met de renovatie en interieurvormgeving van een oude hoeve wil architect en interieurvormgever Patrick Six die illusie doorprikken. Verbouwen en veranderen is hier een constante.

Momenteel op de planning: de herinrichting van twee slaapkamers en bijbehorende hal, plus de betegeling van de bibliotheekkast. Maar ook meubelen, objecten en kunstwerken worden regelmatig verschoven, verhangen en verplaatst. ‘Een woning moet blijven evolueren, anders wordt het al snel saai.’

Lees ook: Binnenkijken bij een Belgische italofiel in Parijs: ‘Hier wonen is de heilige graal voor wie van literatuur en poëzie houdt’

Durven met kleur

Aan de voorzijde kabbelt gezapig een kanaal. Het jaagpad dat erlangs loopt, lokt enkel fietsers, joggers en wandelaars. Aan de achterzijde overheerst natuur. De ziel van de oude hoeve bant, samen met de rust van de locatie, elke onrust.

De woning bestond oorspronkelijk uit twee aparte panden, vandaag worden ze verbonden door een metershoge houten hoevepoort waar je als bezoeker binnengaat. En waar je ook meteen wordt ondergedompeld in de vertelkunst van Six. De zachtgroene ruimte maakt visueel een verbinding met de tuin. Tijdens de zomer staan de poorten en de tegenoverliggende glazen deuren hier open, waardoor de oorspronkelijke passage en de connectie tussen beide panden extra worden benadrukt.

Het plafond in hoogglans weerspiegelt de tropische planten en kleurrijk beklede fauteuils. De hal die in een doorsnee huis eerder kaal zou ogen, wordt hier opgevuld met boeken, objecten, schilderijen, een wandtapijt en verlichting.

Six: ‘Ik wou een “wat-is-dat-hier-effect”, met overal kleine verzamelingen en sfeerhoekjes. Dat effect herhaalt zich telkens je een nieuwe ruimte betreedt. In een woning moet je in alle richtingen verrast worden.’

Kleur is daarbij de voornaamste gids: Six beheerst feilloos het spel, waarbij hij zich laat inspireren door het gedurfde kleurgebruik in Italië. De zachtgroene hal gaat over in een donkerpaarse, een tint die dan weer communiceert met de paarse tegels in de toiletruimte. Overal houdt hij de dialoog scherp in de gaten.

Six: ‘Kleur maakt een ruimte menselijker en zorgt voor nieuwe perspectieven. Ze onderlijnt de charme, wat ik in deze hoeve essentieel vond, en laat gezelligheid beter tot zijn recht komen. In functie van wat je inkleurt, krijg je een heel andere ruimte. De keuken is nu bijvoorbeeld gedeeltelijk zwart, waardoor het volume zoveel interessanter oogt. Hoe vaak hoor ik het niet: tiens, is het hier veranderd? Nee, dat is gewoon het effect van kleur.’

Lees ook: Binnenkijken in een huis met een hoek af: ‘Voor veel mensen is alles wat afwijkt van 90 graden een no-go’

Communicerende haarden

Hoewel het kleurgebruik overvloedig is in de hoeve, is er ook ruimte voor een subtieler palet. In de slaapkamer met een badkamer en dressing en suite laat hij liever het zicht spreken en dus is de sfeer ingetogen. Ook in de eet- en zitruimtes zijn muren en plafonds sober van kleur, tegelijk trekken ook hier allerlei sfeerhoekjes de aandacht. Zo combineerde hij bij de bibliotheekkast de Diamond-stoelen van Bertoia met een rond, metalen bijzettafeltje afkomstig van een cruiseschip, een lamp van Henningsen, een vaas van Moises Tibau en een sprekend werk van Koen Wastijn waarin het oranje van de zitkussens terugkeert.

Bij de eettafel liet hij voor een sfeerlamp een blauwe lampenkap op maat maken waardoor het opvallende werk van Dordevic Miodrag een extra dimensie krijgt.

Six: ‘Ik denk graag na over sterke composities. Daarnaast vind ik het interessant om bepaalde schoonheidsfoutjes te camoufleren en tegelijk net aanwezig te maken. Een mooi voorbeeld daarvan is de binnenkant van de haard die niet bepaald strak uitgelijnd is. Door die zwart te lakken, kun je de plek niet ontwijken en word je uitgenodigd om op een van de bankjes met schapenvacht te gaan zitten en te babbelen bij het vuur. Ook de haard aan de overkant kreeg zo’n donkergroen jasje, waardoor beide plekken met elkaar communiceren.’

De inrichting is warm en gul, met fluwelen sofa’s, krakende vloeren in barnwood, kussens met broderie, rijkelijke stoffen met exotische prints, donzige tapijten, houten lambrisering, jarenzeventiglampen aan authentieke balkenplafonds, lijvige kunstboeken, romantische schilderijen, hedendaagse fotokunst en sowieso een uitgekiende mix van vintage en antiek.

Six: ‘Een interieur aankleden vraagt tijd. Gericht op zoek gaan werkt doorgaans niet.’ Doorheen de jaren dikte zijn lijst met interessante adressen aan, vooral in Brussel en Rijsel, maar ook in Saint-Ouen, het Franse epicentrum van de antiek. ‘Ik vind het tof om een mooi stuk te kopen, maar evengoed om het te verkopen. Wanneer een bijzonder object het sluitstuk blijkt in een interieur, doe ik er met plezier afstand van.’

Lees ook: ‘Hier woonde een drugsdealer en de keuken zat vol vocht’: binnenkijken in een onverkoopbaar pand dat vervelde tot designwoning