Benoît Deneufbourg: een terugblik op het werk van misschien wel de meest discrete Belgische designer

Rechtuit en eenvoudig. Functioneel en behendig. De discrete ontwerpen van de Belgische designer Benoît Deneufbourg, die in mei onverwachts het leven liet, blonken uit in hun vernuft. Een overzicht van zijn oeuvre.

‘Mijn werken hoeven niet in het oog te springen. Ze moeten discreet zijn, niet te opzichtig.’ Bij zijn overzichtstentoonstelling in het CID Grand-Hornu in 2018 stelde Deneufbourg zich, zoals steeds, bescheiden op. De ontwerper benadrukte dat een sober en functioneel ontwerp niet over één nacht ijs gaat. Het belang van dat proces wilde hij ook overbrengen op de volgende generatie ontwerpers. In de catalogus van diezelfde expo omschreef voormalige Designer Van het Jaar Nathalie Dewez hem dan ook als ‘een stoer uitziende man met groot hart’.

Benoît Deneufbourg overleed dit jaar onverwachts op 9 mei. Dat was niet alleen een enorme klap voor zijn nabestaanden, maar het liet ook de Belgische designwereld sprakeloos achter.

Uit de verschillende steunbetuigingen werd overduidelijk hoe velen hem herinneren als onzelfzuchtig persoon, gekenmerkt door zijn zachte en warme karakter. ‘Als ik een object van Benoît zie, zie ik hem’, vertrouwt zijn vriend en collega-designer Jean-François D’Or ons toe. ‘Bij Benoît ging engagement hand in hand met pretentieloosheid. Hij ging altijd zeer serieus te werk, zonder zichzelf te serieus te nemen. Door te luisteren naar de noden en wensen van ontwikkelaars en producenten en zichzelf op de achtergrond te plaatsen, ontwierp hij bijzonder oprechte voorwerpen.’

De klare lijn

Benoît Deneufbourg werd in 1977 geboren in La Louvière. Hij begon zijn architectuurstudies aan het Brusselse La Cambre alvorens zich te specialiseren in interieurarchitectuur op Saint-Luc.

Na een tijdje gewerkt te hebben als assistent van Xavier Lust opent hij in 2004 zijn eigen studio. De Shelf, zijn eerste meubelstuk, werd in datzelfde jaar nog op de markt gebracht door het Luikse Vange. De boekenplank wordt gekenmerkt door haar verfijnde structuur en opbouw, met een minimalistisch materiaalgebruik dat ook Deneufbourgs zin voor duurzaamheid benadrukt. Deze eigenschappen blijven een rode draad doorheen de stukken die volgen.

‘Benoît vertegenwoordigde op zijn eigen wonderbaarlijke wijze de Klare Lijn (de benaming voor de tekenstijl die oorspronkelijk toegewezen werd aan Hergé en zijn navolgers vanwege hun duidelijk afgelijnde stiptekeningen, red.) met simpele en efficiënte ontwerpen’, aldus Marie Pok, directrice van het CID. ‘Zijn eveneens afgelijnde designs waren het kenmerk van Atelier A1, de groep designers waarin ook onder meer Sylvain Willenz, Nathalie Dewez en Marina Bauthier zaten. Benoît heeft ongetwijfeld zijn steentje bijgedragen.’

De Twist Table die hij ontwierp voor het Belgische Interni in 2009 noemen kenners een oefening in evenwicht. Zijn Sticks-kapstok die sinds 2012 door het Deense Normann Copenhagen gefabriceerd wordt is intussen een deco-klassieker. De accessoireset Another Desktop Series (2012) voor het Britse Another Country straalt een warme rust uit over bureaus. En ook niet te vergeten: de Paddlechair uit 2016, een comfortabel meesterwerk dat ambachtelijk werd uitgewerkt met de Brusselse fabrikant Cruso.

Instant-oplossingen

Naast designer was Benoît Deneufbourg ook docent op Saint-Luc en La Cambre, waar hij een nieuwe lichting creatievelingen een duwtje in de juiste richting wilde geven. Met zijn ex-vrouw en Blind Gekocht-ontwerpster Kelly Claessens heeft hij daarnaast ook ettelijke frisse interieurs met Scandinavische accenten ontworpen. Marie Pok, die met het CID regelmatig beroep deed op zijn ideeën noemt hem de perfecte scenograaf. ‘Hij stelde zichzelf voortdurend in vraag. Hij stond open voor kritiek en gebruikte deze om beter te worden.’

Hanne Debaere, Project Manager Design bij Flanders DC, herinnert zich soortgelijke ervaringen tijdens Contemporary Design Markets: ‘We kwamen met vijftig ontwerpers langs hem en Benoît vond mooie oplossingen voor iedereen van hen. Hij had oog voor detail en kende zijn stiel enorm goed. Daarnaast nam hij regelmatig de tijd om een jonge designer zelfvertrouwen in te spreken. Hij was ongelooflijk vriendelijk, misschien wel té voor deze wereld.’