De Britse regering startte het nieuwe jaar met een aankondiging van drie nieuwe ‘garden towns’ en veertien ‘garden villages. Het is bedoeld om het tekort aan woningen elegant op te lossen. Maar de plannen krijgen kritiek van Britse architecten en lokale besturen.
Op twee januari kondigde de Britse regering drie nieuwe ‘garden towns’ aan, die worden toegevoegd aan de eerder beloofde zeven tuinsteden. Ook krijgt het land er veertien kleinschaligere woonprojecten bij, die ‘garden villages’ gedoopt werden. De dorpen zouden in totaal zo’n 48.000 nieuwe huizen voorzien en samen met de tuinsteden telt dit op tot 200.000 nieuwe woningen.
De regering maakte zes miljoen pond vrij, die de bouwheren kunnen gebruiken om de bouw snel en vlot te laten verlopen. De nieuwe dorpen en steden zullen losstaan van de bestaande dorps- en stadskernen in de buurt en volledig op zichzelf staan met de nodige faciliteiten. Daardoor worden er ook nieuwe jobs gecreëerd dankzij het project, waarbij leraren in nieuwe scholen aan de slag kunnen en ondernemers nieuwe opportuniteiten krijgen aangeboden.
Toch is er ook heel wat kritiek vanuit architecturale kringen. Architecten spotten met het voorstel en benadrukken dat de regering het Garden Cities concept van Ebenezer Howard totaal verkeerd heeft geïnterpreteerd. Bovendien vragen ze zich af of het plan niet wat te magertjes uitvalt, aangezien er geschat wordt dat er veel meer huizen zullen nodig zijn dan de 200.000 die beschikbaar worden gemaakt dankzij dit project. Ook vragen lokale raadsheren zich af of het landschap niet te ingrijpend veranderd zal worden.
Volgens de plannen zullen de nieuwe gemeenschappen ‘groene openbare plaatsen, goede transportverbindingen en kwalitatieve betaalbare woningen aanbieden om het tekort aan huizen op te lossen.’ Critici vragen zich af wat precies het verschil is tussen een conventioneel dorp en een tuindorp. Sommige projecten spreken van ecologische oplossingen, zoals hernieuwbare energie, maar lang niet alle locaties staan gepland om ecodorpen te worden.
Ebenezer Howard was een Britse stadsplanner die in 1898 het boek Garden Cities of To-Morrow schreef. Het concept van een garden city bestaat uit een leefbare stad die alle voordelen heeft van het urbane leven en het platteland. De Britse steden Letchwort en Welwyn werden ongeveer volgens deze principes gebouwd, maar voldoen niet helemaal aan de verwachtingen.
(LP)
