NIC’s: oldskool fine dining in het groene hart van het Hageland
Een keurige villa waar het grindpad gezellig onder je voeten kraakt en een voordeur die persoonlijk voor je wordt geopend: de avond kan slechter beginnen. Plaats van het gebeuren is Nic’s, het restaurant van Nico Tuytten en Liesbet Fortje. Na bijna een decennium hun bistro Julia & Elias te hebben uitgebaat, was het tijd voor iets anders. Een ‘ontspannende totaalervaring in gastvrijheid en gastronomie’ in het groene hart van het Hageland. De lat hoog leggen is altijd een goed teken.
MaƮtre met stijl
We kiezen een plekje uit in het eerder schaars gevulde restaurant en verdiepen ons meteen in het menu. Daar ontdekken we dat de keuken, althans voorlopig, uitsluitend een menu serveert dat mag variƫren tussen de drie (55 euro) en de zes (95 euro) etappes. Wij beslissen dat vier gangen al heel wat is op deze doordeweekse avond, maar dat een glas champagne niet mag ontbreken. Dat is mooi fluwelig, heeft een zachte notensmaak en verwelkomt enkele amuses; de rillette en terrine van eend en jus van duindoorn zijn erg lekker.
Een beetje extra punch of eigenheid, van menu tot muziekkeuze, zou zeker geen kwaad kunnen, besluiten we
Een eerste gerecht, mooi glazige coquilles met quinoa en pompelmoes, is keurig gemaakt en heerlijk klassiek gedresseerd. Ook de zalm, die vergezeld gaat van een stevige portie gerookte paling, is meer dan degelijk. De zoute en rijke smaken worden mooi gecounterd door een jus met karnemelk en dille, de sauvignon blanc ernaast sluit mooi aan. Het valt ons nu ook op hoe prettig de bediening verloopt. Het is dan wel een rustige avond, de stijl en ervaring van onze maƮtre maken het helemaal af.
Het hoofdgerecht, ribeye en zwezerik van kalf, is vakkundig bereid, maar mist toch wat karakter. Een randje vet in het vlees of wat fraƮcheur in de jus zou alles wat meer hebben samengebracht, maar daar is mijn tafelgenoot het niet mee eens. Eensgezindheid is er wel over de afsluiter van de maaltijd en het duurt niet lang voor de kaasplank tot aan de tafel gereden wordt. Een brave maar keurige selectie met lekkere garnituren: opnieuw heel correct.
Extra punch
Het afscheid is hartelijk en in de wagen wordt er gekeuveld over een geslaagde avond. Een beetje extra punch of eigenheid, van menu tot muziekkeuze, zou zeker geen kwaad kunnen, besluiten we. Maar daar is wellicht niet iedereen het mee eens en dat is maar goed ook.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier