Chef Julius Roberts deelt zijn plattelandsleven via Instagram: ‘Door het vlees in de supermarkt zijn we de connectie met de dood verloren’

Julius Roberts (30) is de Britse posterboy voor het seizoensgebonden boerenleven. Hij goot zijn liefde voor het platteland, duurzaamheid en koken in het boek The Farm Table.

Julius Roberts groeide op in Londen. Hij spendeerde zijn jeugd dus niet op een boerderij, maar voelde de lokroep van het ‘simpele’ leven en trok na een carrière als chef naar Dorset om zelfvoorzienend te worden. De overstap van een job als chef bij prijswinnend restaurant Noble Rot in de bruisende stad naar de boerenstiel was niet simpel. Zijn vrienden woonden en werkten in Londen, terwijl hij bijna tweehonderd kilometer van hen verwijderd aan zijn boerderijdroom timmerde. Diezelfde vrienden spoorden hem aan om zijn avonturen op Instagram te delen, en zo geschiedde: een Instagramicoon was geboren. Met foto’s en video’s toont Julius Roberts hoe hij zijn zelfgekweekte groenten, fruit en boerderijdieren omtovert tot heerlijke gerechten.

Je leven ziet er op sociale media uit als een idylle. Wat trekt je zo aan in het plattelandsleven?

Julius Roberts: “Ik verhuisde naar het platteland om een leven te leiden dat meer in harmonie is met de natuur. Hoewel mijn job als chef-kok in Londen heel leuk was, begon mijn gezondheid eronder te lijden. Ik raakte geïnspireerd door de ingrediënten die we in het restaurant gebruikten en de telers die elke ochtend opdoken met dozen vol kraakverse producten. Het waren hun verhalen en hun passie voor de natuur die me inspireerden om de stad te verlaten en vier varkens te kopen. Ik wilde mijn eigen voedsel leren verbouwen en volgens de seizoenen leven.”

Zou je nog kunnen terugkeren naar het stadsleven?

“Nee. Ik ben opgegroeid in de stad, maar ik zou er niet terug naartoe kunnen verhuizen. Ook toen ik in Londen woonde, was ik me al bewust van wat ik at en van mijn impact op de planeet, maar lang niet zo sterk als nu. Als je in en met de natuur werkt, besef je pas echt hoe kostbaar ze is. Ik ben verliefd op deze manier van leven! Het voelt alsof het voorbestemd was. Deze levensstijl is wie ik ben.”

View this post on Instagram

A post shared by Julius Roberts (@juliusroberts)

Zijn er aspecten van het boerenleven die minder mooi of aangenaam zijn, en die misschien minder weerspiegeld worden op sociale media?

“Absoluut. Beelden op sociale media hebben de neiging om de mooiere kant van het leven weer te geven, maar het boerderijbestaan is ook hard en confronterend. Het bestaat ook uit vaccins toedienen, castraties, stallen uitmesten en de trieste wetenschap dat sommige van deze dieren op een dag naar het slachthuis gaan. Dat is een dag die nooit makkelijker wordt en lang in mijn gedachten blijft nazinderen. Door het keurig verpakte vlees in de supermarkt zijn we vandaag vergeten waar de oorsprong van ons voedsel ligt. We zijn de connectie met de dood verloren. Dat is problematisch, want het heeft ook het respect voor de dieren weggenomen.”

Jij streeft ernaar zelfvoorzienend te zijn. Wat is er zo aantrekkelijk aan je eigen gekweekt voedsel consumeren?

“Het is echt een geschenk om je eigen producten te eten. De smaak is ongelooflijk, ik weet precies wat erin zit en hoeveel werk het heeft gekost. Er is niets beters dan naar de tuin gaan en wortels uit de grond trekken, aardappels opgraven en terug naar de keuken gaan met een mand vol goud. Ik raad je echt aan om thuis wat kruiden en courgettes te kweken, je hebt er niet veel ruimte voor nodig. Het kan niet makkelijker, en het planten van je eigen zaadjes is heel plezierig.”

Je spreekt met veel respect over de natuur. Ben je bezorgd over het milieu en de klimaatverandering?

“Ik ben ongelooflijk bezorgd! Dieren en planten sterven massaal uit. Het weer doet raar. De zeespiegel stijgt en vissen verdwijnen. Alle waarschuwingen zijn er, maar de veranderingen die nodig zijn om het tij te keren gebeuren niet snel genoeg. We moeten ons allemaal zorgen maken. Niemand is perfect, maar als we allemaal een beetje meer doen, maakt dat samen een groot verschil. Elke dag nemen we, zonder het te beseffen, kleine beslissingen over de toekomst van onze planeet. Het voelt niet zo, maar alles wat we kopen en doen heeft een impact.”