Belgische chef Paul Delrez bestormt Instagram: ‘Tot mijn verbazing bleek ik te kunnen leven van mijn online kookwerk’

Gisteren liep Paul Delrez nog een defilé voor Drôle De Monsieur in Parijs. Vandaag is hij weer in Brussel waar hij zal koken in het atelier van kombuchabrouwerij Rish. Met 856.000 volgers op sociale media en een succesvolle carrière als consultant en chef, heeft hij een unieke plek veroverd in het culinaire landschap.
Hoe belandt een chef op de catwalk in Parijs? Om dat te weten te komen, bellen we Paul Delrez op. Want hoewel hij wereldwijd enthousiaste volgers heeft, is zijn achtergrond bij ons amper gekend. Door zijn Nederlands met dik aangezet Brussels accent ontdekken we dat hij op de Nederlandstalige hotelschool van Anderlecht zat. ‘Ik heb nog getwijfeld tussen de opleiding tot slager of chef’, vertelt hij. ‘Ik heb een jaar slagerij gestudeerd, maar het was me te koud in het versnijdingsatelier. Bovendien was de hype rond slagers toen nog niet losgebarsten: het was nog geen sexy beroep zoals nu.’ (lacht)
Na zijn schooltijd startte Delrez in de artiestenkeuken van de Ancienne Belgique. ‘Een perfecte job voor een jonge chef: goede uren en je kon alle concerten meepikken.’ Een paar jaar later opende hij met zijn moeder een eigen restaurant: La Guinguette en Ville. Een Frans-Belgische bistro waar haar Bretonse roots versmolten met Belgische klassiekers. Het restaurant groeide uit tot een succes en er kwam een tweede zaak: La Maison Blanche, samen met zijn stiefvader.
Mijn agenda is een stuk onvoorspelbaarder, een verademing na een decennium routine.
Paul Delrez
Na twaalf jaar hard werken kwam er een moment van bezinning. ‘Tijdens de pandemie kon ik ervaren hoe het was om niet zes dagen per week in de keuken te staan, hoe het voelde om vrij te zijn, om de routine los te laten.’ Hij besloot beide zaken stop te zetten. ‘Voor het eerst in jaren kon ik op restaurant gaan, reizen, mijn vrienden op normale uren zien.’
Hot & regressive
Vanuit zijn nieuwe thuis Alicante, waar hij met zijn vrouw naartoe verhuisde om zijn vrijheid volledig te omarmen, begon hij elke dag een kookfilmpje te posten op Instagram. Op hun terras, met de bergen en de zee op de achtergrond, kookte Delrez dagelijks met ingrediënten van de lokale mercado of vissersboten. Zijn vrouw Louka Vandenberghen, fotograaf en videast, filmde hem.
‘Reels waren toen nog een nieuwe functie op Instagram en mijn kookfilmpjes sloegen aan. Ik had al wat volgers aangetrokken dankzij mijn deelname aan Top Chef, maar ik was niet voorbereid op wat er aan zat te komen. Op korte tijd groeide mijn account van 50.000 naar 500.000 volgers. Plots kreeg ik aanbiedingen voor samenwerkingen met merken en bleek ik tot mijn verbazing te kunnen leven van mijn online kookwerk.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Het eerste kookboek volgde snel. ‘Ik moest aan de uitgeverij een lijst bezorgen van de recepten die ik in het boek wou opnemen. De eerste draaidag heb ik die planning overboord gegooid. Ik ging elke dag naar de markt, kocht waar ik zin in had en begon te koken.’ Het werden zonnige recepten, simpel ook, zonder franjes. ‘Ik wil vooral inspireren, het is niet mijn bedoeling dat mensen de gerechten tot op de gram nauwkeurig namaken.’
Het boek kreeg de titel die ook zijn Instagramaccount siert: Hot Regressive Cuisine. ‘Regressive verwijst naar nostalgische smaken en klassieke gerechten’, vertelt Paul. ‘Het woord hot moet erbij omdat ik die keuken sexy wil maken door moderne technieken of frisse ingrediënten toe te voegen. Het belichaamt mijn kookfilosofie en het klinkt ook gewoon lekker.’ (lacht)
Recepten uit Hot Regressive Cuisine:
– Verfrissend voorgerecht: oesters met kiwi en wasabi
– Kappertjes op de kust: recept voor rogvleugel met bruine boter
– Simpel en smaakvol: spruitjes met lardo en parmezaan
Nomadische chef
Toen zijn vrouw zwanger werd, besloot het gezin terug te keren naar België, dichter bij vrienden en familie. ‘Het huisje in Spanje hebben we nog. Zolang onze zoon niet naar school moet, kunnen we er nog vaak naartoe. Ik werk graag in de openlucht: het licht is er prachtig. Maar zelfs in België, waar het koud kan zijn of regent, trek ik graag naar buiten met mijn potten en pannen.’
Kookt hij anders sinds hij geen klassieke chef meer is? ‘In een restaurant zit je in een vast kader: je hebt de verwachtingen van het cliënteel en de vaste leveranciers die je richting meebepalen. Je hebt ook weinig tijd om inspiratie op te doen. Toen ik begon te reizen, ging er een wereld voor mij open: ik proefde weer nieuwe smaken, dat deed me zoveel deugd. Sinds ik in Spanje heb gewoond, kook ik meer mediterraan, eenvoudiger ook. Ik maak in mijn video’s eigenlijk gewoon wat ik die dag zelf wil eten.’
Je moet echt je eigen ding doen. Als je de trends volgt, voelen mensen dat er iets niet klopt.
Paul Delrez
Dat zijn leven als contentcreator een stuk relaxter is dan als restaurantchef, is duidelijk. Maar minder druk is het niet. Hij reist de wereld rond voor collabs, kookte op het filmfestival in Cannes, werkte samen met merken als Smeg, Uniqlo en Køge Design. ‘Mijn agenda is een stuk onvoorspelbaarder. Een zakelijk voorstel kan er zomaar voor zorgen dat ik over drie dagen in Mexico City zit, een verademing na een decennium routine. En het meest fantastische is dat mijn vrouw en zoon vaak met me meereizen als ik wat langer weg ben. Zo kan ik mijn zoon zien opgroeien, een privilege dat ik als restaurantchef niet zou hebben.’
Franse hiphop
Hoe kunnen de video’s van Delrez opvallen tussen de overdonderende hoeveelheid foodcontent? ‘Je moet echt je eigen ding doen’, meent de chef. ‘Als je de trends volgt of filmpjes van andere succesvolle accounts kopieert, voelen mensen dat er iets niet klopt. Zo praat ik bijvoorbeeld nooit in mijn video’s, er is geen voice-over, enkel muziek. De soundtrack kies ik heel bewust. Tijdens het koken komt er vaak als vanzelf een nummer bovendrijven, meestal oldskool Franse en Amerikaanse hiphop, een genre dat ik vroeger veel beluisterde. Als bij de montage blijkt dat de beat niet klopt bij de beelden, kan ik urenlang obsessief zoeken naar een ander nummer. Ik heb mezelf intussen de vrijheid gegeven om ook te putten uit jazz, blues en rock, dat maakt de zoektocht minder tergend.’ (lacht)
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Is het niet spannend om afhankelijk te zijn van apps die steeds grilliger lijken door de wereldpolitiek? ‘Sociale media blijven mijn basis, maar mijn succes daar heeft zo veel andere kansen opgeleverd dat ik niet bang ben voor de toekomst, mochten ze ooit verdwijnen. Boven op de samenwerkingen ben ik consultant voor hotels en restaurants: ik stel menukaarten samen en bouw teams. Ik weet inderdaad niet hoelang dit gaat duren’, voegt hij eraan toe. ‘Maar ik prijs me nog elke dag gelukkig dat er zo veel deuren zijn opengegaan. En mocht het allemaal niet meer marcheren, dan open ik opnieuw een restaurant. Ik blijf kok, dat is mijn basis. Maar zo lang het duurt, profiteer ik er met volle teugen van.’
Lees ook: Chef, boer en Instagramicoon Julius Roberts: ‘De seizoenen bepalen wat ik eet’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier