Showgirls: ‘Op het podium word ik een onbereikbare godin’

Dansen is verleiden. Maar deze drie vrouwen dansen in de eerste plaats voor zichzelf. Wij brengen een ode aan de vrouwelijke sensualiteit: ‘Je toont dat je je goed voelt in je lijf, dat het gezien mag worden.’

Burlesque-artieste Zoe Bizoe (31) werd gekroond tot koningin op de World Burlesque Games. ‘Op het podium word je verheven, een onbereikbare godin.’

‘Een vrouw die een champagnefles over zichzelf leegspoot: dat is de eerste burlesqueshow die me levendig is bijgebleven. De hele zaal ging uit zijn dak. Het was wijs om te zien hoeveel macht die vrouw had, hoe ze het publiek volledig controleerde, als was het een marionet. Burlesque is meer dan gewoon uit de kleren gaan; het is het vertellen van een verhaal, vaak met humoristische knipogen. Of je nu een stewardess speelt, een picknickend meisje dat gestoken wordt door een bij, of zelfs Harry Potter: je bouwt een spanning op die je bij geen enkele andere dans terugvindt.

De eerste keer dat ik stripte, stond ik te trillen als een rietje. Dat gebeurt nog altijd, trouwens. Bij een nieuwe act kan ik even nerveus zijn als bij mijn eerste show. Je teaset je publiek zonder woorden en lokt het uit zijn kot door de juiste mimiek en gebaren. Hoever je gaat, bepaal je als artieste zelf. Ik ken meisjes die niet meer tonen dan hun beha en hun act werkt net zo goed. Een g-string en nippies (patches die de tepel bedekken, red.) zijn geen must. Burlesque gaat niet over de vrouw als lustobject, maar over het vieren van het lichaam in al zijn vormen en kleuren. Je toont dat je je goed voelt in je lijf, dat het gezien mag worden.

Of er mannen zijn die denken daarom dat tikkeltje meer te mogen? Het tegenovergestelde. Ik kan je verzekeren: als je burlesque danst, raak je niet gemakkelijk aan een lief. (lacht) Op het podium word je verheven, een onbereikbare godin. Na de show zijn het veelal vrouwen die hun bewondering komen uiten. Mannen lijken vaak beschaamd en durven me niet goed te benaderen. Heel schattig vind ik dat. Buiten een optreden gebeurt het dan weer wel dat mannen schunnige grappen maken. Dat vind ik niet meer van deze tijd. Willen ze een vrouw nafluiten of naroepen? Dat ze naar een show komen waar dat wél mag, in de wereld waar ik de touwtjes volledig in handen heb.’

Choreografe en danseres Elena Gambardella (29) brengt vrouwen én mannen zelfverzekerdheid bij, al dansend op hoge hakken. Enkele maanden geleden richtte ze met I Am Woman Company ook haar eigen gezelschap op.

‘Als Siciliaanse ben ik mijn danscarrière begonnen in Italië, waar ik sinds mijn vijfde allerlei dansopleidingen volgde en verschillende stijlen leerde. In de Italiaanse danssector heerst er een enorme uniformiteit: enkel magere meisjes met lange haren lijken er thuis te horen. Dat was niet hoe ik me wilde uiten. Ik verkoos korte haren en een curvy figuur en zocht steeds meer mijn eigen weg. Op mijn zestiende ontdekte ik heels, een stijl waarbij je op hoge hakken danst. Dat heeft me enorm geholpen om mijn zelfverzekerdheid terug te vinden. Als danseres kun je de beste technieken beheersen, maar als je niet stevig in je schoenen staat, word je op audities niet geselecteerd. Dankzij deze nieuwe houding heb ik de kans gehad om de wereld rond te reizen op hakken.

Drie jaar geleden startte ik heels-danslessen op verschillende locaties in België. Zelf was ik niet langer bang van de blik van anderen en dat wil ik delen met andere dansers. Mijn lessen zijn bijna een vorm van therapie. Als coach geef ik mijn leerlingen oefeningen om zelfverzekerder te worden, ik laat hen hun eigen lichaam verkennen en hun sensualiteit omarmen. Het zijn je imperfecties die je mooi maken, dat is mijn motto. Ook mannen zijn welkom. Zo hebben al verscheidene dansers dankzij de hakken zichzelf gevonden.

Na een van mijn lessen huilde een kersverse moeder. ‘Ik ben zo blij’, lachte ze door haar tranen heen. ‘Dankzij jou voel ik me weer een vrouw.’ En zo bedankten leerlingen me omdat hun liefdes- en seksleven erop vooruit was gegaan. Het klinkt misschien gek, maar voor ik mezelf graag zag, leek ik alleen slechte mannen aan te trekken. Nu heb ik sinds enkele maanden een geweldige relatie en zijn we zelfs verloofd.

Er is een evolutie gaande. In het verleden was het als vrouw niet altijd oké als je vol vertrouwen je sensualiteit omarmde. Nu staat zelfverzekerdheid gelijk aan sexy. Hoe cliché het ook is: alles start met jezelf graag zien.’

Nina Alderweireldt (30) geeft paaldanscursussen en vormt samen met twee vriendinnen het paaldanstrio Polecats. ‘Ik heb geleerd dat mijn lijf veel sterker is dan ik dacht.’

‘Het heeft even geduurd voor ik mijn omgeving durfde te vertellen dat ik paaldanste. Als mensen opmerkten dat ik vermagerd was, vertelde ik hun dat ik was beginnen sporten. Voor mij hing er een groot taboe rond de sport en ik zag het als een bezigheid die zich alleen achter gesloten deuren afspeelde, in strip- of nachtclubs.

Op mijn vijfentwintigste nam een vriendin me mee naar een les. Aanvankelijk voelde ik me er niet op mijn plaats, maar week na week merkte ik dat ik er fysiek en mentaal op vooruitging. Op een bepaald moment dacht ik: waarom schaam ik me hier eigenlijk voor? Ik voelde me nooit eerder zo goed en krachtig. Is dat niet iets om trots op te zijn? Ik heb geleerd dat mijn lijf veel sterker is dan ik dacht. En dat alles mogelijk is op elke leeftijd. Ik geef les aan leerlingen die op hun vijftigste of hun zestigste sterker zijn dan ik. Maar in de eerste plaats heeft paaldansen me geholpen om mezelf liever te zien.

Afhankelijk van de show die we met de Polecats geven, varieert het tease-gehalte. We kiezen zelf hoever we gaan. Als we bijvoorbeeld optreden met een burlesquegroep focussen we meer op dans en gaan we voor een speelsere sfeer. Tijdens onze experimentelere shows ligt de focus meer op empowerment en tonen we een artistieke kant van de sport. In het begin was het moeilijk voor mij om mijn sensualiteit te uiten, maar mijn zelfverzekerdheid groeide eenmaal ik beter werd in de oefeningen. Je kunt aan iemands shortje merken hoelang ze al aan paaldansen doet: hoe langer ze bezig is, hoe korter de kleding. Je kunt met te veel kleren aan nu eenmaal niet blijven plakken. We hebben ons vel nodig om er voluit voor te gaan.

Het cliché dat mij ooit tegenhield is vandaag helemaal ontkracht. Net omdat die erotische connotatie een tijd geweerd is, merk je binnen de scene dat sensualiteit stilaan weer omarmd wordt. Exotique, een variant op paaldansen op hoge hakken, is aan een opmars bezig. Niet alleen omdat het sexy is, maar omdat mensen zich er goed of zelfverzekerder door voelen.’