Seks met hiv: ‘Ik wilde bevestiging dat ik wél nog aantrekkelijk was. Ondanks het virus’

Weekend.be sprak met drie mensen wier seksleven niet altijd een evidentie was. Tim is hiv-positief: ‘Ik ken mannen die niet meer opgewonden kunnen raken sinds de diagnose.’

‘Het moeilijkste is wanneer je iemand ontmoet met wie het klikt, en waarvan je denkt dat het iets meer kan worden. Wanneer vertel je dat je hiv-positief bent?’ Tim (30) roert in zijn warme chocolademelk terwijl hij naar het dampende drankje staart. ‘Zeg je het de eerste keer dat je iemand ziet? Nee. Je weet dat het mensen kan afschrikken. De tweede keer dan? De derde keer? Elke keer moet je opnieuw een afweging maken.’ Hij zucht en laat de lepel rusten tegen de rand van het glas. ‘Naar mijn gevoel kan je het helemaal in het begin niet zeggen, maar hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt. Dan is het misschien al iets aan het worden en is de angst om afgewezen te worden nog veel groter. Misschien is hij of zij teleurgesteld dat je het zo laat pas zegt?’

De dertiger raakte besmet met het hiv-virus in 2012. Hij kreeg de diagnose enkele maanden later te horen en had het geluk in een omgeving te zitten die hem goed ondersteunde. ‘Het is heel moeilijk als je te horen krijgt dat je besmet bent met hiv. ‘Oei, nu ga ik dood’, denk je dan’, vertelt Tim. ‘Want ook al staat de wetenschap veel verder, denk je automatisch aan films en verhalen van vroeger. Mensen met hiv gaan dood. Gelukkig had ik een dokter die mij goed kon uitleggen wat het virus echt inhield.’

Hoe ben je besmet geraakt?

Eigenlijk doet het er niet toe hoe mensen besmet zijn geraakt.

Sorry, ik wilde niet…

(onderbreekt) Het probleem is dat dat voor veel mensen er wel nog toe doet. Ze willen een schuldige. Is het je eigen schuld? Van iemand anders? Op die manier kunnen ze beslissen of ze kunnen meevoelen of mensen hun plan maar moeten trekken. Ik denk dat dat nog vaak meespeelt. Het grootste taboe en stigma ligt daar, net omwille van het feit dat hiv-besmetting vaak in die seksuele context ligt.

Had je op het moment van de besmetting een relatie?

Nee, ik had op dat moment geen partner. Ik kan niet zeggen of het moeilijker of makkelijker te plaatsen is met een relatie, maar als vrijgezel zijn er veel momenten waarop je alleen thuiszit en dan kan je het weleens moeilijk krijgen. Gelukkig ben ik een heel open persoon en kon ik mijn verhalen kwijt bij vrienden en familie. Bij mijn eerste serieuze relatie denk ik dus dat mijn lief het meteen wist als hij mij leerde kennen. Hij heeft er nooit problemen mee gehad.

Hoe beïnvloedde de diagnose je seksleven?

De eerste maanden kon ik onmogelijk seks hebben. Ik was vooral bang om iemand anders te besmetten. Je bent vies van jezelf, zeker als het gaat over bloed of sperma, zaken waarvan je weet dat het virus erin zit.

Was je beschaamd?

Ik weet niet of schamen het juiste woord is. Beschaamd ten opzichte van mezelf misschien? Omdat je je zo vies voelt en omdat je weet dat er zo’n taboe over heerst. Ik was niet zozeer beschaamd naar anderen toe. Ik heb mijn verhaal redelijk snel aan mensen kunnen vertellen. Het heeft wel een tijd geduurd vooraleer ik op seksueel vlak terug mezelf was. Het hielp om de verhalen van anderen te horen en ook therapie heeft me geholpen om alles terug te normaliseren. Ik ben medicatie beginnen nemen, waardoor het virus een niet-detecteerbare waarde aanneemt en dokters met zekerheid kunnen bepalen dat je niemand meer kunt besmetten. Dat doet heel veel voor je eigen gevoel. Weten dat – zelfs als er iets misloopt – er eigenlijk geen risico meer is.

Over hoeveel medicatie spreken we dan?

De medicatie is voor iedereen verschillend, en hangt sterk af van wanneer je besmet bent geraakt. Mensen die vijftien à twintig jaar geleden positief geraakt zijn, slikten soms cocktails van wel twintig pillen op een dag, vaak met heel veel bijwerkingen. Toen ik begon, moest ik nog maar drie pilletjes dagelijks slikken, maar dat is ondertussen al geëvolueerd naar één.

Dankzij die medicatie is er geen risico meer op besmetting?

Niet als je de pillen strikt neemt en zes maanden kunt spreken van stabiele waarden. Er mogen geen andere soa’s in het spel zijn, al is ook dat iets dat ondertussen ter discussie staat. In een ideale wereld gebruik je natuurlijk voorbehoedsmiddelen, maar in feite kan je zelfs dat achterwege laten. Dat is echter een persoonlijke keuze en iets dat je best met je dokter bespreekt. Maar in principe kan het.

Gebruiken jij en je vriend een condoom?

Nee, maar dat is iets dat gegroeid is. Hij gaat mee naar de dokter en we hebben veel informatie verzameld. Het was een proces van jaren.

Je kent verschillende mensen die hiv-positief zijn. Gaan zij even goed om met het virus?

Iedereen gaat er anders mee om. Sommigen hebben na de diagnose heel veel seks om met hun emoties om te gaan. Ook ik heb een fase gehad waarin ik, zo besef ik nu, bevestiging zocht dat ik wél nog aantrekkelijk was. Ondanks die hiv.

Er heerst nog steeds een taboe over de ziekte.

Dat klopt, maar als je dat vergelijkt met twintig jaar geleden is het al heel wat beter. Mensen die hiv-positief zijn, krijgen nog te vaak de stempel ‘slet’ toegewezen. Maar hoe iemand besmet is geraakt, zou toch niet mogen uitmaken? Ik denk dat die stempel vaak meespeelt wanneer mensen het niet durven zeggen.

Laat hiv vooral psychologisch de grootste sporen na?

Ik ken verhalen van mannen die letterlijk zeggen dat ze niet meer opgewonden kunnen raken sinds de diagnose. Gewoon uit angst. Dat is een heel groot probleem. Mits opvolging en medicatie is seks echt niet uitgesloten, maar je moet het gewoon in je hoofd een plaats kunnen geven. In het begin dacht ik ook dat seks er niet meer in zat voor mij. Er zijn mensen die dat na al die jaren misschien nog steeds denken?