Van Maya Angelou tot Anuna De Wever: deze boeken vind je (niet) in de boekenkast van Dalilla Hermans

Welke verhalen laten je na het lezen niet meer los en welke boeken laat je beter links liggen? Enkele Bekende Lezers delen hun leestips en vulden voor ons een literair vriendenboekje in. Deze week: schrijver, journalist, columnist en theatermaker Dalilla Hermans.

In welk boek ben je momenteel bezig? 

‘Ik ben net begonnen in Laten we eerlijk zijn van Anuna De Wever Van der Heyden. Ik ken Anuna persoonlijk en ben heel benieuwd naar hoe ze haar ‘journey’ van de afgelopen jaren vertaalde naar een boek. Na in vorig jaar zoveel romans te hebben gelezen voor de Libris prijs, heb ik weer zin om meer non-fictie te lezen, dus dit boek komt op het juiste moment.’

Als je je boekenkast vergelijkt met een wijnkelder die je alsmaar aanvult: welk speciaal boek dat je nog niet gelezen hebt, zou je binnenkort graag ontkurken?  

‘Tot mijn lichte schaamte ben ik nooit aan Tolkiens boeken begonnen. Toen de eerste Lord of the Rings-film van Peter Jackson uitkwam, was ik 15. Ik heb zijn verhalen op die manier ontdekt en heb het lezen steeds uitgesteld. Ooit wil ik zijn universum lezend induiken.’

Welk boek werd je als kind het vaakst voorgelezen? 

Ik weet niet heel zeker of dit boek het vaakst werd voorgelezen, want ik herinner me ook bedtijdverhaaltjes over kabouters, maar Twee kindjes uit Korea van Göran & Monica Schultz blijft me het meeste bij. In dat boek wordt het adoptieproces in detail uitgelegd, en mijn ouders grepen het destijds aan om een en ander aan ons uit te leggen.

Wat lees je zelf het liefst voor aan je kinderen?

Het klinkt een beetje fout, maar eigenlijk zijn dat mijn eigen kinderboeken Brown Girl Magic en Brown Boy Joy. Ik heb die geschreven met hen in het achterhoofd en de personages en gebeurtenissen zijn gebaseerd op, onder andere, hun eigen ervaringen. Dat voorlezen was indertijd dus altijd een bijzondere ervaring. Intussen zijn ze ouder en lezen ze alle drie zelf wat ze willen.

Welk boek zou je nooit opnieuw (kunnen) lezen? 

Zeg nooit nooit, maar ik ben heel lang niet goed geweest van Between the World and Me van Tanehisi Coates. Dat boek vormde de inspiratie voor mijn eigen debuut en heeft enorm veel impact gehad op hoe ik naar de wereld kijk. Maar het was een mokerslag om te lezen.

Wat is het beste non-fictieboek dat je al las? 

Ik lees heel graag autobiografieën en hoop dat die doorgaans non-fictief zijn. Het is het genre dat ik volgens mij het vaakst las in mijn leven. Binnen dat genre vond ik Trevor Noah’s Born A Crime ontzettend meeslepend, grappig, eerlijk.

Welke waardevolle les heb je al lezend geleerd? 

Dat de beste manier om een les te leren – eender welke les overigens – is om er een verhaal over mee te krijgen. Verhalen zijn verdomd krachtig. Je kan er zoveel empathie, begrip, zelfkennis, passie, verontwaardiging… mee opwekken dat ze de wereld kunnen veranderen.

Welk boek heb je al het vaakst cadeau gegeven? 

Dat moet de novelle Zero zijn die ik een aantal jaar geleden schreef in opdracht van de Zeeuwse Bibliotheek. Ik heb er een doos vol van liggen, want het is hier nooit gepubliceerd. Iedereen die bij me langskomt en interesse toont, krijgt het dus mee.

Welk boek heeft je het hardst/laatst doen huilen? 

Misschien heeft Dat beloof ik van Roxane van Iperen beide wel gedaan. Ik las het in het kader van de Libris prijs, in een periode dat lezen bijna op automatische piloot ging, maar het heeft me zo geraakt dat ik er zelf van schrok.

Met welke schrijver zou je graag op café zijn of haar werk bespreken? 

Als het nog zou kunnen liefst met Maya Angelou of James Baldwin. Of met allebei tegelijk! Dat zou de ultieme droom-date zijn.

Wat is een afknapper tijdens het lezen? 

Hoewel ik heel erg van taal houd, en hoe je daarmee kan spelen, lees ik niet zo graag boeken die teveel als stijloefening geschreven zijn. Met enkel hele korte of hele lange zinnen bijvoorbeeld, of heel veel losse woorden, of te weinig leestekens. Dat vind ik altijd eventjes interessant, maar gaat me snel storen.

Welk personage had je (als kind) zelf willen zijn? 

Ik zal de enige niet zijn geweest, maar als kind las ik heel graag de boeken van Marc De Bel. Ik denk dat ik het allerliefst Alexander uit Het ei van Oom Trotter was geweest, ook al werd die in het begin van het boek zwaar gepest.

Welke graphic novel of strip las je het liefst? 

Mijn favoriete graphic novel is altijd Blankets van Craig Thompson geweest, maar sinds kort deelt die de ereplaats met Araya van Christina De Witte aka Chrostin. Ik vind dat dat boek veel meer aandacht moet krijgen, want het is echt straf, zowel in tekst en verhaal als in tekeningen.

Welk boek had je zelf willen schrijven? 

Eigenlijk eender welk boek van Octavia E. Butler. Niet enkel omdat ze zo goed zijn en overal gelauwerd werden, maar omdat ik het revolutionair vind hoe zij er als zwarte vrouw in de VS, vlak na de segregatie-tijd voor koos om sciencefiction te gaan schrijven. Ik vind het enorm krachtig dat ze dat aandurfde: boeken schrijven die compleet onbestaande werelden en wezens bevatten in een tijd dat de hele wereld net leek te verwachten dat zwarte auteurs enkel over politiek en identiteit zouden schrijven.

Wat is het dierbaarste exemplaar in je boekenkast? 

Mijn kinderen schrijven en illustreren soms zelf boekjes. Het ene al gesofisticeerder dan het andere qua verhaallijn, maar bon, die zal ik altijd koesteren. Net als alle dagboeken die ik als kind en tiener bijhield.