‘Er is zoveel ontregeld dat je maar beter kunt proberen van de ontregeling te genieten’

In de potgrond van mijn kamerplant verschijnen opeens fluorescente stippen, die uitgroeien tot citroenen en zich ontpoppen als knalgele, formidabele paddenstoelen. Ik heb niet aan de paddo’s gezeten en wil graag weten wat er dan wel aan de hand is. Volgens het internet betreft het de goudgele plooiparasol, leucocoprinus birnbaumii in de volksmond. Mijn dochter vreest dat alles nu snel zal worden overwoekerd, maar bij nader inzien blijkt dat mee te vallen. ‘Plooiparasolletjes verschijnen steeds vaker in de huiskamer’, lees ik op een website voor mensen met groene vingers. ‘Meestal komen ze in een groep tevoorschijn, waarbij de een na de ander zich toont en na een dag of twee verwelkt.’

Naast de soort aangetroffen in mijn potgrond blijkt er ook een lilakorrelige plooiparasol te bestaan, een variabele plooiparasol en zelfs een dikvoetplooiparasol. Ik kon er niet eerder een bewonderen, maar toevallig is dit de zwoelste dag van de warmste herfst van het heetste jaar in de wereldgeschiedenis. Waar je ook kruipt, aan de verhitting valt niet te ontsnappen. Zij zalft en slaat, maar trakteert ons af en toe ook op een leuke verrassing. ‘De paddenstoelen zijn vaak minstens zo mooi als de plant zelf’, lees ik nog. ‘Laat ze dus gerust staan en geniet van deze vaak maar kortdurende bijzonderheid.’

Dat probeer ik te doen, want er is zoveel ontregeld dat je maar beter kunt proberen van de ontregeling te genieten. Soms valt dat echter tegen. Ik denk aan die keer dat ik het graf van een gedoemde dichter bezocht met een vrouw die zelf ook graag gedoemde dichter was. Ze had geen belangstelling voor haar voorganger, maar rookte sigaretten en verlangde naar haar eerste glas. De seks was vreugdeloos en smaakte naar as.

Op nieuwssites worden dingen over seks het meest gelezen, naast verhalen van mannen die eerst hoog vliegen en dan diep vallen. From hero to zero en eventueel weer terug: daar houden mensen van. We voelen sympathie voor figuren die niet al te snugger zijn, maar toch schandalig rijk worden. Voor types die dwaze dingen doen, maar aan hun straf ontsnappen. Het zou mij niet verbazen, zeg ik tegen mijn dochter, als de minister door pipigate juist stemmen wínt. Dat gelooft zij niet, want zij is nog jong.

Intussen worden er in de Noordzee octopussen aangetroffen, zo overvloedig dat wij nu octopus kunnen exporteren naar Italië en Spanje. De ‘schapentrui’ van prinses Diana brengt op een veiling een miljoen euro op, maar de hommel is aan zijn zwanenzang toe.

Om de ontregeling te bezweren, neem ik in het holst van de nacht soms plaats aan mijn werktafel. De maan schijnt door de bomen en ik draai telefoonnummers die in mijn hoofd gegrift staan: 02 269 47 76 van mijn ouders in Wemmel en 056 411 875 van mijn grootouders in Gullegem. Nooit neemt er iemand op om mij te troosten of gerust te stellen. Een onbekende vrouw zegt koppig in een handvol talen: “Het nummer dat u belt, is momenteel niet bereikbaar.”

Ik kijk dan naar foto’s van vroeger en zie mijzelf als kind een sneeuwpop maken. Het is fascinerend hoe een fiets nog staat te glanzen in zonlicht van 1983.