Delphine (34) en Ivar (33), een Française en een Zweed die sinds kort een appartement huren in Gent. In het begin van hun relatie botsten ze weleens op cultuurverschillen, ook in bed.
Als er één plaats is, waar we onszelf zijn, is het in bed. Knack Weekend trekt van slaapkamer naar slaapkamer voor een eerlijk gesprek.
‘In Japan, waar we hiervoor drie jaar woonden, was Ivar de favoriet van veel vrouwen’, vertelt zij. ‘Hij was namelijk de mannelijke belichaming van de perfecte Japanse huisvrouw: hij kookte, deed de boodschappen, beheerde de financiën. Ook toen ik in de greep was van het chronischevermoeidheidssyndroom zorgde hij toegewijd voor mij.’
‘Ik ben opgegroeid met het idee dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn’, zegt hij. ‘Met Delphine besefte ik bovendien al vroeg dat ik haar zo tof en energiek vind dat ik haar ga volgen. Aan een eigen carrière hecht ik geen belang.’
‘Ik wil op een dag professor zijn en grijp dus elke academische kans die ik krijg. Ik koos ook bewust voor een Engelstalige master in Uppsala. Daar leerde ik Ivar kennen, via vrienden.’
‘Ik apprecieerde meteen haar drive en onafhankelijkheid. Ik had gezien hoe veel meisjes zich voor mannen hulpelozer voordeden dan ze waren, en dat ergerde me.’
‘Ivar was mijn eerste lief omdat ik Franse mannen afschrikte, denk ik. In de zuiderse machocultuur verwachten ze dat vrouwen hun mening niet verkondigen, en al zeker niet in bed. Dat idee was gek genoeg zelfs tot mij doorgedrongen, wat in het begin leidde tot misverstanden tussen mij en Ivar.’
‘Delphine zweeg. Dat begreep ik niet, want ik had al vroeg, op school, geleerd over wederzijdse instemming en zeggen wat je verlangt.’
‘Een vrouw die op seksueel vlak te veel zegt of doet wat ze wil, is voor de meeste Fransen een slet, en ik wilde absoluut Ivars respect niet verliezen. Stilaan gingen we er toch over praten en nu, negen jaar later, hebben we elkaar gevonden, op alle vlakken.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
