Terug naar af

:: Reacties : tessa.vermeiren@knack.be

:: www.weekend.be

Op de site van Weekend Knack

ontdekt u wat u op tafel kunt zetten,

waar u uw vakantie kunt doorbrengen,

wat u in uw kleerkast moet hebben,

hoe u uw huis renoveert…

En u kunt er ook uw mening kwijt.

Is het misschien genetisch bepaald dat vrouwen minder begaafd zijn voor de positieve wetenschappen ? Die vraag, onlangs publiekelijk en uit de losse pols gesteld door Lawrence Summers, hoofd van Harvard University, heeft in de Engelstalige pers heelder stofwoestijnen doen opwaaien. Met een voorspelbare scheiding der geesten tussen vrouwelijke en mannelijke commentatoren. Zeventien van Summers’ eigen vrouwelijke professoren verlieten demonstratief de zaal tijdens zijn betoog in Cambridge (US). Vrouwelijke wetenschappers proberen met hand en tand te bewijzen dat genetische verschillen tussen mannen en vrouwen, die er uiteraard zijn, er niet de oorzaak van zijn dat zij in de hoogste regionen van de academische wereld ondervertegenwoordigd blijven. De huidige getallen bewijzen volgens hen in de eerste plaats dat ook in het nog zeer recente verleden de sociale structuren zo waren dat meisjes als vanzelfsprekend meer werden georiënteerd naar andere sectoren. Bovendien zijn vrouwenlevens onveranderlijk, zodat de goede tijd om kinderen te krijgen valt in de meest kritieke periode van een carrière, waardoor men, in het beste geval, achterop raakt in zijn onderzoek of, in het slechtste geval, zijn ambities bijstelt naar beneden toe. Of men kiest voor de volle honderd procent voor de wetenschap, en zet andere behoeften opzij. Het zijn de overbekende argumenten en redenen, die steeds opnieuw herhaald worden. De vrouwelijke wetenschappers beweren unaniem dat met de veel grotere aantallen vrouwelijke studenten in hun disciplines, het tij zal keren in de komende decennia.

Maar dat is misschien buiten de waard gerekend. Mannelijke commentatoren betogen immers heftig dat “de waarheid over mannen en vrouwen een hete aardappel is”, zoals Andrew Sullivan in de conservatieve Sunday Times. Zij backen Larry Summers vierkant, zowel in Groot-Brittannië als in de States, daarbij steunend op recent onderzoek naar de verschillen tussen mannen en vrouwen. Ze beschuldigen de verontwaardigde vrouwelijke professoren van “onwetenschappelijk handelen”. Het lijkt of mannelijke wetenschappers op zoek blijven naar het verschil. Het verschil moet blijkbaar nodig in stand worden gehouden. Zelfs gecultiveerd. Het laatste en meest prestigieuze terrein dat moet worden verdedigd is duidelijk dat van de positieve wetenschappen. De evidentie ontkennend dat, ondanks alle sociale en andere handicaps, een aantal grote wetenschappelijke ontdekkingen aan vrouwen zijn toe te schrijven. In het licht van de vrouwvijandige academische geschiedenis schitteren die dames nog feller.

Dit is eigenlijk een te ernstig onderwerp om luchtig over te doen. Maar toch. Een recent onderzoek van vier Britse universiteiten bracht aan het licht dat een vrouw met een hoog IQ haar huwelijkskansen ziet dalen met 40 procent voor elke 16 punten boven het gemiddelde. Een man daarentegen verhoogt zijn kansen met 35 procent in dat geval. Margaret Cook, de zeer intelligente ex-echtgenote van de rode Britse politicus Robin Cook, betoogde onlangs in The Observer dat vrouwen moeten accepteren dat ze zichzelf uit de markt prijzen door de slimste te willen zijn en een ‘mannencarrière’ te willen maken. Of dat ze, als ze per se een man willen strikken, zullen moeten leren zoals in de Victoriaanse tijden “niet te laten zien hoe slim ze zijn”. Vrouwen zijn volgens haar zeer goed in het doen alsof, dus moeten ze dat ook op dit gebied uitbuiten.

In de filmwereld is trouwens ook een ware retrotrend waar te nemen. In romantische verhalen trouwt de slimme man steeds vaker met zijn dienstbode, met de nanny van zijn kinderen of met een onderdanige buitenlandse schone die niet eens zijn taal spreekt. Het sois belle et tais-toi is blijkbaar weer helemaal terug. Nee, er blijft voor vrouwen echt niets meer over om voor te vechten. We zijn bijna terug naar af.

TESSA VERMEIREN