Geluk in schijfjes

Pierre Darge Freelancejournalist

Freelancejournalist 13-06-2006, 22:00 Bijgewerkt op: 07-12-2020, 22:15

Natuurlijk bestaat het geluk, en zeker in dunne schijfjes. Toen we in Sant’Agatha Bolognese de Lamborghini Gallardo Spyder gingen afhalen voor een korte kennismaking, wisten we het ineens weer zeker. Omdat een snelle rit in de bloedmooie Italiaan onbeschrijflijk mooi en opwindend is, al is die niet beter dan seks, wat een Amerikaan ooit beweerde. Het duurt wel langer.

Toen de Lamborghini Gallardo in 2003 ten tonele verscheen, werd hij een beetje als het kleine broertje van de Murciélago beschouwd. Hij was ook 28 cm korter en hij kreeg een V10 mee, in de plaats van de V12. Maar toch. De hoekige kleine bleek een volbloed sportwagen en nog wel met vierwielaandrijving, met dank aan Audi natuurlijk.

De Spyder is een volgende stap naar een zeer bruikbare, bloedsnelle auto. De linnen kap geeft hem extra allure en wordt middels een druk op de knop geheel elektrisch opengevouwen. Dankzij de lage zit blijft het cruisen ongeveer windvrij.

Wijlen Ferruccio Lamborghini was een tractorenbouwer zonder complexen, die vond dat zijn eigen Ferrari niet je dat was. Hij bouwde dan maar zelf een sportwagen, nu ruim veertig jaar geleden. De tweestrijd is blijven bestaan, en de vergelijking met de Ferrari F430 dringt zich dan ook op. De Gallardo Spyder is niet alleen 21 cm korter dan zijn tegenstrever, hij is ook nog eens 5 cm lager en heeft 30 pk’s meer, hij weegt ook 50 kg extra. Qua prestaties zijn de twee elkaar waard : volgens de officiële cijfers is de Gallardo 314 km/uur snel, de F430 is drie kilometer trager – nu ja, minder snel. En een slokje gulziger.

Wie de motor tot leven duwt, krijgt een waterval van emoties over zich heen, nog aangesterkt door het zicht van het klassieke schakelrooster, al is het aanvankelijk even wennen met schakelen. Maar het mooist is het geluid dat met het klimmen in de toeren in een onwerelds gezang overgaat. Open geniet men er nog meer van en de doortocht van een tunnel krijgt er iets hallucinants door, een akoestisch feest.

De rijder die na een snelle draf in het stadsverkeer terugkeert, verbaast zich over de extreem eenvoudige bediening : ontkoppelen, schakelen en sturen gaan moeiteloos en dat is ooit wel eens anders geweest. De stoelverstelling gebeurt elektrisch, het stuur kan in twee richtingen worden versteld. In Italië juichen de schoolkinderen bij het zien van de Lambo en zelfs de schooljuf lacht minzaam.

Wie zo nu en dan het geluksgevoel wil herontdekken, kunnen we de Gallardo Spyder van harte aanraden. Al is hij met 110 liter bagageruimte volstrekt onpraktisch. Maar zoals de Hollanders zeggen : een kniesoor die daarom maalt.