Hebt u de jongste weken net als ik door speelgoedwinkels gedwaald op zoek naar cadeautjes voor kleine meisjes ? Barbie is van de perfecte huisvrouw, over het avontuurlijke meisje dat kampeerde met haar vriendje Ken, geëvolueerd tot een prinses met kroontje, galajurk en glitter all over. Tachtig procent van de meisjesafdeling in speelgoedzaken wordt tegenwoordig bevolkt door prinsessen. Prinsessen in alle variaties, ballerina’s in luchtige tutu en zelfs de K3-meisjes zijn in de ogen van kleine meisjes ook prinsessen. Elize van vier was in de aanloop naar het feest van de goedheilig man met geen middel te bewegen aandacht te besteden aan iets anders dan de talloze prinsessen in de reclamefolders van speelgoedwinkels. Lotte (6) en Luna (4) zijn al even gek van Disney-prinsessen en K3-meisjes, die stonden in alle mogelijke vormen op hun verlanglijstje.
Waar nog niet zo lang geleden in de eerste plaats babypoppen, poppenwagens, winkeltjes, fornuizen en andere attributen voor een moedertje in spe werden gepromoot, krijgen kleine meisjes tegenwoordig in hoofdzaak een heel ander rolmodel voorgeschoteld. Ik hoor ook verhalen over kleuterklassen waar met de kinderen heuse trouwpartijen worden nagespeeld op het gemeentehuis. Kleutervrouwtje vindt de prins van haar dromen, en natuurlijk leven ze lang en gelukkig. Men kan nooit te vroeg beginnen.
Het vangt aan in de prille kleutertijd en gaat verder met modellenconcours voor kinderen en even later missverkiezingen en glamourverhalen over piepjonge fotomodellen die veel geld verdienen en showbizzlevens leiden of zelf naar film of televisie overstappen, waar het ook al wemelt van mogelijke droomprinsen. Het ultieme doel is natuurlijk de superromantische trouwpartij met álles erop en eraan, waarop alles loopt zoals het dictatoriale prinsesje beveelt. Quitte dat die trouwpartij tegenwoordig in een leven een paar keer herhaald wordt… Kijk maar naar de realityshow over lastige bruiden.
Bladen als Royalty en Point de Vue worden verslonden, televisieprogramma’s over koningshuizen druk bekeken. Die bevestigen immers de droom. Kijk maar naar Maxima, Laurentien, Mabel, Letizia, Claire, Mary en zoveel anderen. Allemaal burgermeisjes die erin geslaagd zijn prinses te worden. Moderne prinsessen weliswaar die voordien bankier waren, journalist, landmeter of zelfs gangsterliefje. Maar toch, zodra de begeerde buit binnen, lijken ze alleen nog maar te moeten schitteren in outfits van beroemde modeontwerpers. Het aanzien komt voortaan van de wederhelft.
Het oerbeeld van de prinses is voor mij de prinses op de erwt van Hans Christian Andersen. Ze komt berooid aan op het paleis, niemand gelooft dat ze een prinses is. Maar als ze door zeven matrassen heen een erwt blijkt te kunnen voelen, die haar slaap verstoort, dan moet ze wel degelijk van koninklijken bloede zijn. Een prinses is immers : een hypergevoelig, ietwat lastig wezentje, een verwend nest, dat het normaal vindt dat iedereen voor haar buigt en springt. Is het dat wat we kleine meisjes willen leren : dat het leven weelde en roem aan hun voeten zal leggen als ze maar mooi zijn en schitteren ?
Toch hebben de moeders van al onze prinsesjes in spe, die dezer dagen door Sinterklaas werden bedacht met alle uiterlijke attributen van hun dromen, genoeg van het leven gezien om te weten dat je misschien kunt ambiëren om prinses te worden, maar dat de realiteit er lichtjes anders uitziet. Toen de peter van Ella vorig jaar nog maar eens glitterschoenen en een tulen rok voor haar meebracht uit Amerika, gilde haar moeder dat het nu wel genoeg was geweest met die prinsessenkleren. Het combineren van drie kleine kinderen en een kaderfunctie brachten haar en haar echtgenoot dicht bij de burn-out. Zouden de kleuterjuffen dat ook vertellen wanneer ze trouwpartijen houden ?
Tessa blogt !
Van muizen en mensen, op www.knack.be
Reacties : tessa.vermeiren@knack.be
Tessa Vermeiren
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
