Lucht verkopen, althans de zuurstof uit die lucht, doen ze in Antwerpen sinds kort nu ook aan de bar. Een aantal trendy lui baten daar nu in het stadscentrum een café uit waar je via een slangetje in je neus – ja, net als in het ziekenhuis – zuurstof kan tanken. De enige beschikbare drank in dit etablissement is trouwens water. Niet zomaar gewoon water, maar het liefst uit verre streken. En natuurlijk ook in een héél bijzondere fles, die de klant dan mee naar huis kan nemen als souvenir. Om mee op te scheppen, met andere woorden. Een kwartiertje zuurstof aan de toog, met een tropisch of citrusgeurtje, kost 300 frank. Een glas water schommelt tussen 100 en 300 frank. Je kunt ook een voorraadje zuurstof voor thuis meenemen, 2,5 minuut voor 450 frank, en 40 seconden voor in de handtas of in de auto voor 200 frank.
Duidelijk een zaak voor het soort jong en would-be jong volk, dat zijn nachten en ochtenden doorbrengt in de discotheken van de stad en de rest van zijn dag verslaapt. Het soort volk ook dat het normaal vindt extra energie uit pillen te halen. Het soort volk dat geen tijd of zin heeft om, zoals de domme boeren, een flinke wandeling op het platteland te maken.
De initiatiefnemers van deze zuurstofbar zeggen in te spelen op de “gezondheidstrends”. Ze willen een ruimte creëren waar een mens na een stresserende dag tot rust kan komen, lucht kan happen, letterlijk dan. En ze vergelijken Antwerpen dan met steden als New York en Tokio, waar volgens hen een echte zuurstofrage aan de gang zou zijn. Nou moe.
Een normale Antwerpse dag is wel nog wat anders dan 24 uur Tokio. Het poppenlandje België in zijn geheel heeft nauwelijks de dimensie van een niet eens uit de kluiten gewassen wereldstad. Tussen onze miniatuursteden ligt hier en daar toch nog een flink stuk groen, en we hebben ook een behoorlijke kuststrook en een vlek Ardennen waar de zuurstof gratis en voor niks te halen valt. Maar je moet daar natuurlijk wel een beetje moeite voor doen. Zo’n tankbeurt in een idiote zuurstofbar is tegen de uitstoot van verbrandingsovens en andere fundamentele problemen van luchtvervuiling helemaal geen remedie. Het is een illusie voor wie geld heeft.
Laten we asjeblief toch niet overdrijven met het uitbuiten van de angsten van de mensen. Heeft u ook zo hartelijk moeten lachen met het bericht dat de kwaliteit van de door ons ingeademende lucht bedreigd werd door de winden van de herkauwers in de weiden? Mijn god, ik heb mijn hele jeugd gesleten tussen die verstikkende gassen. Wat moet er van mij worden? Moet ik nu toch geregeld een hap zuurstof halen om mijn leven te redden? Het zou me spijten mijn goede geld in de zakken te laten rollen van een paar handige duvels die winst willen maken uit onrust.
Heel dit snobistische gedoe heeft natuurlijk te maken met het feit dat gewoon al lang niet goed genoeg meer is voor mensen die denken dat ze alles gezien hebben. Die bijvoorbeeld ook geen gewoon feestje meer kunnen geven, maar zichzelf moeten uitroepen tot de talk of the town om zich daarna aan elkaars vermeende glamour te kunnen schurken.
In Londen ging niet zo lang geleden een restaurant open dat The Pharmacy heet. Kelners met operatieschorten en rubberen handschoenen, voorschriften in plaats van menu’s, spuugbakjes op tafel, Prozac aan de muur. Normaal lekker eten is immers te triviaal geworden voor dat soort lui. Als je de dingen niet kunt presenteren in een vergezochte, intellectualistische arty farty-verpakking, zijn ze in hun ogen de moeite niet waard.
Tessa Vermeiren
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
