Ik was de jongste van vijf. Het leeftijdsverschil met mijn broers en zussen was groot. Dat betekende dat ik mezelf moest vermaken. Ik speelde op mijn eentje, tekende vampiers en geraakte op mijn zevende in de ban van strips. Vooral van Carl Barks, de tekenaar van de Donald Duckfamilie bij Disney. De rest kwam vanzelf : ik begon oude stripboeken te verzamelen, verkocht er enkele op school en startte op mijn veertiende een postorderbedrijfje. Vier jaar later opende ik een kleine stripwinkel in Keulen. Achteraf bekeken ben ik thuis aangemoedigd om zelfredzaam te zijn.
De belangrijkste factor voor een ondernemer is geluk. Niet hoe briljant je bent of hoe hard je werkt. Ook in onafgebroken succesverhalen geloof ik niet. Zelfs bedrijven als Apple kennen zowel pieken als dalen, en zo hoort het ook. Zelf heb ik in ieder geval enorm veel geleerd van mijn geldproblemen en tegenslagen in het verleden. Die maken je eens zo gedreven en creatief.
Mijn leidraad is passie. Daarom duurde de humaniora me ook te lang en wilde ik niet naar de universiteit. Leerstof die me niet boeide, vergat ik snel. Voor wie niets beters te doen heeft, kan studeren geen kwaad, maar het ligt anders als je een roeping hebt en andere plannen koestert. Volg dan je droom, hoe groot of hoe klein die ook is. Tenzij je uitgever wilt worden, dan kun je net zo goed stomme films maken (lacht).
Ik ben kleurenblind wat seks betreft. Zolang het om instemmende volwassenen gaat, is voor mij geen enkele voorkeur of fantasie abnormaal. Die onderdrukken, kan op geen enkele manier goed voor je zijn. Daarom geef ik ook graag het homo-erotische werk van Tom of Finland uit : omdat hij mannen toont die omarmen wie ze zijn en genieten van wat ze doen. Zulke titels behandelen we met evenveel zorg als een boek over Rembrandt, en zonder schroom.
Mijn wens is om het leven mooier en interessanter te maken. Niet om onderwerpen uit de taboesfeer te halen of om undergroundkunstenaars op de kaart te zetten. Ik besef dat boeken dat effect kunnen hebben, maar laten we eerlijk zijn : Taschen maakt geen kunstenaars. Mensen als Wolfgang Tillmans hadden ook zonder onze toegankelijke uitgaven van zich laten spreken. Ik daarentegen, heb de samenwerking met jong talent nodig. Alleen klassiekers heruitgeven, hoe saai is dat ?
Topkunstenaars zijn geen losbollen. Elk beroep vergt toewijding en discipline, en zeker in de kunstwereld. Wie kennismaakt met mensen als Annie Leibovitz en Robert Crumb ziet meteen dat die losbolmythe niet klopt. Zo veel werklust, zo’n heldere visie : veel ondernemers en politici zouden er iets van kunnen leren.
Ik kijk met plezier terug op mijn eerste twee huwelijken. Ze brachten me inspirerende ervaringen en waardevolle levenslessen en mijn eerste echtgenote schonk me drie prachtige kinderen. Ik heb dus nergens spijt van. Toch zou ik nooit meer samenwerken met mijn partner. Met mijn tweede vrouw Angelika vormde ik ook bij Taschen een geweldig team, we begrepen perfect waar de ander mee bezig was. Alleen lukte het ons niet om de knop om te draaien : thuis werkten we gewoon door. Niet dat ik iemand tips zou willen geven, ik haat ongevraagd advies.
Een uitgever kan niet alleen van zijn eigen smaak leven. Al ben ik wel gehecht aan mijn buikgevoel en principes. Lucratieve maar minderwaardige titels zouden op termijn het merk schaden, terwijl er nu al zo veel zielloze uitgeverijen zijn. Aan de toekomst van Taschen na Benedikt Taschen denk ik zelden. Daarvoor amuseer ik me hier en nu te goed, en is de toekomst te onvoorspelbaar. Eén ding is zeker : aan alles komt een eind, maar van de meeste zaken zullen we nooit last hebben (lacht).
Benedikt Taschen (54) richtte in 1985 uitgeverij Taschen op, gespecialiseerd in zowel voordelige als luxueuze boeken rond kunst, architectuur, design, fotografie, mode, film en erotiek. Het bedrijf heeft kantoren en winkels over de hele wereld, waaronder de Taschen Store in Brussel. Benedikt woont en werkt afwisselend in Los Angeles en zijn geboortestad Keulen. www.taschen.com.
DOOR WIM DENOLF & FOTO FILIP VAN ROE
“Voor wie niets beters te doen heeft, kan studeren geen kwaad. Maar als je een roeping hebt, volg dan je droom”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
