ALFAWIJFJES

reacties : TESSA.VERMEIREN@knack.be

Om de twee jaar doet de Britse Vogue een onderzoek naar het bestedingspatroon en de attitudes van vrouwen. Het meest recente onderzoek toonde aan dat een grote groep vrouwen uit de middle class en upper mid- dle class, die je zou kunnen classificeren als alfawijfjes, zeer kapitaalkrachtige en zeer gretige consumenten zijn. Ze verdienen zeer veel geld, werken bikkelhard, hebben vaak ook geen partner of geen partner meer. Ze maken er een sport van om zichzelf flink in de watten te leggen. Wat koopt een vrouw die zichzelf wil verwennen ? Schoenen ! Gemiddeld bezitten de ondervraagde alfawijfjes er zestien paar. Niet eens zo veel zou ik zeggen. Ze halen ook volgraag hun gold card boven in de parfumerie, bij de kapper en in het wellnesscentrum. Ze vinden van zichzelf dat ze er gemiddeld vijf jaar jonger uitzien dan ze zijn. Bijna driekwart van hen koopt biologisch geteeld voedsel. En 39 procent zit twee tot drie keer per week in het fitness-center. Veel van deze vrouwen vinden dat hun billen te dik zijn en willen daar wat aan laten doen, om nog over de andere lichaamsdelen te zwijgen. Prijs van de ingreep geen bezwaar. En deze invloedrijke vrouwen met een grote koopkracht willen dan toch op 55 met pensioen. Begrijpe wie het begrijpen kan.

De alfawijfjes willen vroegtijdig abdiceren. Daar zit een flinke tegenstelling in. Of is het de sluipende angst voor het afgeschreven worden na hun 50ste, die hen doet besluiten om de eer aan zichzelf te houden ? Een reële angst, want we zijn natuurlijk niet allemaal Jane Fonda, die op haar 67ste de cover siert van het vrouwenblad Good Housekeeping en eist dat haar foto niet geretoucheerd wordt… Zo’n Jane Fonda is een uitzondering en het beste bewijs dat investeren in je uiterlijke verschijning op lange termijn rendeert. Je moet er natuurlijk de centen voor hebben. De tijd die voor zo’n omstandig, permanent onderhoudsprogramma nodig is, kun je jezelf ook slechts veroorloven door een riant salaris te verdienen of door een rijke man, die in je wil investeren, aan de haak te slaan.

Een andere studie, van de universiteit van Kent, toonde recentelijk aan dat vrouwen van 62 zich tegenwoordig beschouwen als ‘op middelbare leeftijd’, terwijl de gemiddelde Brit die middelbare leeftijd op 49 plaatst en vindt dat je op je 65ste al ‘oud’ bent. Wij vrouwen zijn over het algemeen erg bang om als ‘oud’ gezien te worden. Geef toe, het is allesbehalve leuk wanneer – zoals mij onlangs overkwam – een man van je eigen leeftijd (56, zonder complexen) je een beetje bot vertelt dat hij nog alle kansen van de wereld heeft om een partner te vinden, terwijl jouw werfreserve stilaan tot welhaast nul is herleid. Binnensmonds ‘hufter’ zeggen, drie keer slikken en uitdagend lachen. Dat, denk ik, is de reactie van de gemiddelde vrouw van mijn leeftijd, die niet het kapitaal of de zin heeft om een alfawijfje of een Jane Fonda te zijn en te blijven. Althans, zo heb ik toen gereageerd.

Susan Braun Levine, die een boek over ouder worden als vrouw schreef, gaf het de titel Eindelijk jezelf ! ( Sijthoff). Tja, wanneer ben ik mezelf ? Als ik ’s morgens met een warrige kop en verfomfaaid uit bed stap, na een werkdag afgepeigerd op de bank onderuitzak of wanneer ik na een uitgebreide poedelbeurt spic en span klaarsta voor een avondje uit ? ‘Mezelf’ is een cocktail van dat alles. Er is mijn privé zelf, mijn representatieve zelf en mijn gedroomde zelf. Wie ik uit het doosje laat, hangt af van mijn humeur, mijn energieniveau en het gezelschap waarin ik verkeer. Aan ouder worden is weinig te veranderen, hoe alfa je ook bent. Hoeveel ingrepen, kuren of therapieën je ook ondergaat, hoeveel modieuze statussymbolen je ook aan je lijf hangt, de tijd schrijdt voort. Al is dat soms niet af te lezen aan de buitenkant, zoals bij Jane Fonda, je hebt die jaren wél geleefd. Die zijn niet uit te gommen.

Volgende week

Special modern interieur. Het grote designrapport 2005, zeven inspirerende interieurs, een lijvig dossier wit versus kleur, Belgen in Amsterdam, een ode aan Renaat Braem, en Utrecht designstad.

tessa vermeiren