Vaarwel kookeiland: deze vier keukens geven de clichés het nakijken

We kijken binnen in vier keukens met persoonlijkheid, omdat je in een mooie setting nu eenmaal beter kookt.

Kunstenaarskoppel Fien Muller en Hannes Van Severen debuteerde in 2011 als designers en raakte algauw bekend met hun kleurrijke tafels, stoelen en snijplanken. Maar vorig jaar ontwierpen ze hun allereerste keuken, voor een tuinpaviljoen in Ronse. ‘De bewoners geven in hun paviljoen graag grote familiefeesten en ze zochten een keuken waaromheen het allemaal kon gebeuren’, vertelt Fien Muller. ‘We ontwierpen een keukeneiland op wielen met daarbij een soort kleine tafeltjes die je er als plateaus op kunt zetten. Bijvoorbeeld om borden op te dresseren of tijdens het aperitieven je glas en hapjes op achter te laten. Die elementen maken het meubel verfijnder en sculpturaler. De leggers zijn roosters in glasvezel, wat voor lichtheid zorgt.’

Wat meteen opvalt aan de keuken is het materiaal, email. Zeg maar gesmolten glas op metaal. In 2017 maakte Muller Van Severen een reeks paravents met email: Fireworks. ‘Tijdens het experimenteren met het materiaal hadden we al het idee om kastdeuren van email te maken. Deze opdracht was geknipt om dat te doen. We gaan dat in de toekomst zeker nog gebruiken’, belooft Muller.

En ze heeft nog een primeur: ‘Het Deense bedrijf Reform vroeg ons om een keuken te ontwerpen, die we op 19 mei onthullen in New York. Die keuken is niet gemaakt van email, maar van marmer en polyetheen, een kunststof waar we vaak mee werken.’

‘In ons vorige huis gebruikten we deze terrazzotegels op de vloer en de wand. We wilden ze opnieuw gebruiken, maar ditmaal op een heel andere manier’, aldus Tom Franssens. Dat kun je wel zeggen, want Tom en zijn vrouw Eveline maakten met de tegels een volledige keuken. ‘In de periode dat we ons huis verbouwden, stapte ik in het familiebedrijf, een tegelzaak. Nog een extra reden om te kijken hoever we konden gaan met tegels. Waarom zouden we er geen meubel van maken? Qua design maakten we er echt een monoliet van: een robuuste eyecatcher in de ruimte die verder sober bleef. Om dat monolithische te versterken, lakten we de ingewerkte stopcontacten en de greepjes bronskleurig, zodat ze opgaan in het geheel.’

Het koppel gebruikte terrazzotegels van Bomarbre, een Belgisch bedrijf dat tegenwoordig door het leven gaat als Stone. Franssens: ‘Veel mensen denken dat het maatwerk is, maar niks is minder waar. De keuken is volledig opgebouwd uit standaardtegels van 60 bij 60 cm. Nu is terrazzo heel hip, maar onze keuken dateert al van 2011.’ Om extra werkruimte en opbergplaats te creëren, tekenden ze een dubbel werkblad. Achter het normale werkblad van 60 cm diep zit nog een rij kastjes van 35 cm diep waarop je spullen kunt wegzetten. ‘Veel mensen zijn getriggerd door het concept, maar met Vloeren Franssens hebben we voorlopig nog geen tweede keuken van tegels geplaatst.’

‘Elk uur van de dag ziet deze keuken er anders uit’, zegt ontwerpster Lies Van Kerckhove. ‘Petrol is zo’n bijzondere, lichtgevoelige kleur dat de kasten soms blauw ogen en dan weer groen, van heel licht tot heel donker. En vaak lijkt het door de lichtinval zelfs of het een degradé is.’ Van Kerckhove maakte de keuken van HPL-platen, simpel gezegd: in hars gedrenkte en op hoge temperatuur geperste papiervezels. ‘Bewoonsters Eva en Marianne waren meteen verliefd op deze kleur en het materiaal toen ze het staal zagen. Heel fijn voor mij als ontwerper, klanten die dol zijn op kleur. Ze stonden echt open voor iets speciaals. Mijn originele voorstel was zelfs braver dan het uiteindelijke resultaat.’

De krachtige kleur counterde de Gentse wel wat met houten delen en met donkergroen, geperforeerd metaal. ‘Dat neutraliseert en verdonkert het heftige petrol. Het hout zorgt voor een huiselijk en warm gevoel. Het is beuk die ik zo liet beitsen dat het iets weg heeft van kerselaar. Alles komt samen in de uitgefreesde, ronde kastgreepjes, afgewerkt met hout. Het zijn zulke details die een project harmonieus en af maken.’

Lies Van Kerckhove studeerde af als architecte en meubelontwerpster en richtte in 2014 haar studio Fragmenture (een samentrekking van fragments en architecture) op, waarmee ze meubelen, objecten én interieurs ontwerpt.

Wat krijg je als je een interieurvormgever en een architect zélf hun ontwerpen laat uitvoeren? Pareltjes zoals dit: een keuken in alle texturen van groen uit de handen van Atelier Dialect. Dat zijn Pierric De Coster en Jonas Blondeel, de een architect, de ander interieurvormgever die ook houtbewerking studeerde. Pierric: ‘Dankzij onze aanpak houden we controle van a tot z. We ontwerpen, produceren en plaatsen zelf. Met deze keuken tonen we echt wat we kunnen: tot op de millimeter nauwkeurig maatwerk afleveren.’

De keuken huist in een compacte uitbouw met een puntdak en geeft uit op de hal. Het boograam waardoor je naar de keuken kijkt, is een overblijfsel van het originele huis, dat volledig werd gerenoveerd door LOW Architecten. Atelier Dialect was van in het begin betrokken bij de verbouwing. ‘Door ons vorige leven als architect kijken we altijd naar het grotere plaatje. In plaats van ons eigen ontwerp in de spotlights te zetten, willen we dat de keuken het geheel versterkt. Daarom lieten we de rode betonvloer doorlopen in de keuken’, legt De Coster uit. ‘In de keuken zelf staat de kleur groen centraal. We maakten verschillende texturen – met of zonder houtnerf – door sommige delen te lakken en andere te beitsen. Weinig klanten durven te kiezen voor kleur. Toen bleek dat zij het zagen zitten, gingen we er voluit voor.’