World Monuments Watch: deze 25 bedreigde monumenten hebben dringend bescherming nodig
Om het jaar maakt het World Monuments Fund een lijst van 25 monumenten bekend die om allerlei redenen bedreigd worden en dringend nood hebben aan bescherming. De nieuwste lijst omspant 24 landen en bijna 12.000 jaar aan geschiedenis.
Om het jaar maakt het World Monuments Fund een lijst van 25 monumenten bekend die om allerlei redenen bedreigd worden. Vaak gaat het op een combinatie van gevaren die ingedeeld kunnen worden in vier categorieën: klimaatopwarming, verwaarlozing, overtoerisme en crises zoals oorlogen, gewapende conflicten en natuurrampen. De monumenten hebben dringend nood aan meer bescherming. De nieuwste lijst omspant 24 landen en bijna 12.000 jaar aan geschiedenis.
Hurst Castle in Lymington in het Verenigd Koninkrijk: een in 1544 in opdracht van koning Henry VIII gebouwd fort dat bedreigd wordt door de stijgende zeespiegel.
Moskeeënstad Bagerhat in Bangladesh: gebouwd in de vijftiende eeuw wordt bedreigd door overstromingen.
Hitis (waterfonteinen) in de Kathmandu vallei in Nepal: een systeem van ondergrondse kanalen en fonteinen werd aangelegd in de vijfde eeuw en wordt tot op de dag van vandaag gebruikt. De hitis dreigen alsmaar meer in verval te raken, maar er zijn nog heel wat Nepalezen afhankelijk van het systeem voor hun watervoorziening.
Koagannu moskeeën en begraafplaats op de Malediven: werd aangelegd in de twaalfde eeuw en is de oudste begraafplaats en de oudste moskee op het eiland. Net als het hele eiland wordt ook deze belangrijke historische site bedreigd door de stijging van de zeespiegel.
Yanacancha-Huaquis cultuurlandschap in Peru: de Inca’s legden in de Andes een netwerk van kanalen, reservoirs en dammen aan. Omdat de site niet wordt onderhouden, raakt het landschap alsmaar meer in verval.
La Maison du Peuple in Ouagadougou in Burkina Faso diende vanaf 1960 toen het land onafhankelijk werd (daarvoor heette het Opper-Volta en was het een Franse kolonie) als centrum voor politiek debat en democratie. Het is een mooi voorbeeld van de moderne brutalistische architectuurstijl. Het gebouw wordt slecht onderhouden en beschermd.
Cultuurlandschap van de Bunong in de Mondulkiri provincie in Cambodja: het leven van de Bunong is onlosmakelijk verbonden met het land waar ze al van oudsher wonen. De eeuwenoude tradities, religieuze rituelen en manier van landbouw bedrijven vormen een harmonieus geheel. Hun manier van leven wordt bedreigd doordat er alsmaar meer grondstoffen gewonnen worden en de ecomische ontwikkeling de verschillende dorpen van elkaar dreigt te scheiden.
Garcia Pasture in Brownsville, Texas is de plaats van een precolumbiaans dorp uit de periode 1000 tot 1750. Op de site staan resten van gebouwen, graven en rotsschilderingen van de Esto’k Gna (ook Carrizo/Comecrudo Tribe of Texas genoemd). De site wordt bedreigd door de veranderende kustlijn, stijgende zeespiegel en groeiende industriële ontwikkeling.
Kinchela Aboriginal Boys Training Home in New South Wales, Australië herinnert aan een pijnlijk verleden tussen 1924 en 1970 waarin Aboriginal kinderen werden weggehaald bij hun familie en geplaatst in ‘Training Homes’ om ze te heropvoeden. Worlds Monuments steunt een initiatief om de site om te vormen tot een museum over de ‘Stolen Generations’.
Abydos in Egypte behoort tot de oudste en belangrijkste archeologische sites van het oude Egypte. De geschiedenis van de site gaat terug tot 3.300 voor Christus. Onder andere de eerste farao’s liggen er begraven. De site wordt op allerlei manieren bedreigd: steden en landbouw die uitbreiden en alsmaar dichter bijkomen, toegenomen druk door toerisme, plundering, slecht management…..
Africatown bij Mobile in Alabama, Verenigde Staten werd na de Emancipation Proclamation in 1863 gebouwd door een groep voormalige slaven uit West-Afrika. De toekomst van deze belangrijke plaats is onzeker door groeiende industriële ontwikkeling en de gevolgen van de klimaatopwarming voor de kust van het zuiden van de Verenigde Staten.
Lamanai in Belize is een 3.500 jaar oude stad middenin de jungle. De plaats werd meer dan 3.000 jaar onafgebroken bewoond. Niet alleen de site zelf, maar ook de natuur eromheen met een enorme rijke biodiversiteit wordt bedreigd door ontbossing en oprukkende landbouw.
Teotihuacan (Stad van de Goden) in Mexico was een van de eerste stedelijke gemeenschappen in Amerika. Op het hoogtepunt leefden er zo’n 200.000 mensen. De stad ontstond in de vierde eeuw voor Christus en werd in de zesde eeuw verlaten. De site wordt bedreigd door toerisme, groeiende urbanisatie, erosie en kristallisatie van zouten. De aanleg van een nieuw vliegveld op 15 kilometer zal de druk op het gebied nog vergroten.
In Monte Alegre State Park in Brazilië ligt een van de oudste en grootste verzamelingen van rotsbeschilderingen in het Amazonegebied. Alhoewel er al het nodige gebeurt om de kunst te beschermen, vormen de ontbossing en groeiende landbouw nog altijd een forse bedreiging. Daar komt het gevaar van bosbranden die alsmaar heviger worden bij.
Ongeveer 152 versterkte landhuizen (zhuangzhai) in Yongtai in China: deze forten werden gebouwd om de leden van een gemeenschap te beschermen. Binnen dikke muren lagen honderden kamers, wachttorens en een centrale hal. Afstammelingen van de toenmalige bewoners proberen de forten te behouden voor verval en de geschiedenis er levend te houden.
Gebouwen van het Asante koninkrijk in Ghana. In de 18e eeuw was het Asante rijk een van de machtigste staten op het Afrikaanse contintent. Vroeger werden de gebouwen onderhouden door lokale ambachtslieden. Tegenwoordig gebeurt het op een goedkopere, efficiëntere manier en dat zorgt er juist voor dat het voortbestaan op langere termijn niet gegarandeerd is.
Op Sumba Island in Indonesië vind je nog verschillende traditionele dorpjes met de typische huizen met spitse, rieten daken. Om deze dorpjes te behouden is het belangrijk dat de vaardigheid om dit soort huizen te bouwen en repareren niet verdwijnt en dat dreigt wel te gebeuren door toegenomen verstedelijking. Ook vormen bosbranden als gevolg van klimaatopwarming een gevaar.
In Tiretta Bazaar in Kolkata ligt het oudste ‘Chinatown’ in India. De kleurrijke en levendige bazaar wordt steeds minder levendig omdat de lokale winkeltjes niet kunnen opboksen tegen de globalisering. Bovendien rukt de moderne stad eromheen steeds verder op waardoor de wijk wordt gebruikt om auto’s te parkeren.
Historische gebouwen in Beirut in Libanon: een groot deel van het historische deel van de Libanese hoofdstad werd vernield of raakte beschadigd door de enorme explosie op 4 augustus 2020.
Benghazi in Libië: deze mooie stad met een mengeling van fraaie Arabische, Ottomaanse en modernere architectuur kreeg het tijdens de Tweede Wereldoorlog al zwaar te verduren en later nog eens in 2017.
Alcântara and Rocha do Conde de Óbidos Marine Stations in Lissabon, Portugal. Tijdens het autoritaire Estado Novo regime (1933-1974) werden kunst en architectuur gebruikt als propagandamiddel. Uit die tijd stammen deze martieme gebouwen van architect Porfirio Pardal Monteiro. Het zijn de mooiste voorbeelden van modernistische architectuur in het land. De muurschilderingen in de gebouwen waren later zo controversieel dat ze bijna vernietigd werden.
Het mausoleum van de keizer Jahangir van het Mughal rijk in Lahore in Pakistan: het mausoleum met de prachtige tuinen werd gebouwd in 1637. Het wordt aan de ene kant bedreigd door de urbanisatie en aan de andere kant door overstromingen van de nabijgelegen rivier.
De synagoge en andere joodse gebouwen in Timisoara in Roemenië: de joodse gemeenschap leverde vroeger een belangrijke en levendige bijdrage aan de Roemeense stad. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden bijna alle Joden uit de stad vermoord. Tegenwoordig telt de joodse gemeenschap nog maar 600 leden. De stad wordt in 2023 Culturele Hoofdstad van Europa. Genoeg redenen om dit belangrijke erfgoed nieuw leven in te blazen.
Nuri in Soedan: in deze spitse piramides uit de zevende eeuw voor Christus liggen de farao’s van het Koesj rijk begraven. Door erosie en het stijgende grondwater (onder andere gevolg van landbouw) dreigen ze te verdwijnen.
Socotra archipel in Jemen is het grootste eiland in de Arabische Zee en kent door de geïsoleerde ligging een unieke biodiversiteit met onder andere de bijzondere drakenbloedbomen. De Soqotri die op de archipel leven, kennen even unieke tradities. Door de klimaatopwarming krijgt Socotra vaker te maken met extreem weer in de vorm van cyclonen. Dat gebeurde al in 2015 en 2018 toen er veel schade werd aangericht.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier