Vlaanderen blijft een van de bosarmste regio’s van Europa. Dat blijkt uit het Natuurrapport 2020 van het Instituut Natuur- en Bosonderzoek (INBO).
Om bosuitbreiding te realiseren, is dringend nood aan bijkomende inspanningen. Bos is met 10,3 procent (of 140.279 hectare) veruit het grootste (half)natuurlijke ecosysteem in Vlaanderen. Maar desondanks is Vlaanderen een van de bosarmste regio’s van Europa, enkel Malta en IJsland doen het nog slechter. De vooropgestelde bosuitbreiding van 10.000 hectare is niet gehaald. De totale bosoppervlakte in Vlaanderen blijft zelfs nagenoeg hetzelfde.
De voorbije twintig jaar is de functionele diversiteit en de natuurlijkheidsgraad in alle bostypes in Vlaanderen wel gestegen en is de gemiddelde boomsoortenrijkdom er toegenomen. De kwaliteit van de bossen ging er de voorbije twintig jaar ook licht op vooruit. Zo neemt de natuurlijkheid, de soortenrijkdom, de functionele diversiteit en de houtvoorraad toe.
Versnippering
Het grote probleem is dat bossen in Vlaanderen sterk versnipperd zijn: de helft bestaat voor driekwart uit randhabitat. Dat maakt bossen kwetsbaar voor verstoringen zoals de klimaatverandering en vermesting. Het aandeel beschadigde bosbomen nam het laatste decennium dan ook toe en schommelt nu rond de 23 procent.
Om de voorziene bosuitbreiding te realiseren, moet het bos beter beschermd worden in harde ruimtelijke bestemmingen. Daarnaast is er grote nood aan bijkomende inspanningen voor bebossing. Door boskernen te vergroten en bij het beheer gesloten boskernen te vrijwaren, wordt hun microklimaat beschermd en verhoogt de weerstand tegen de klimaatverandering.
