Van uitgever in Engeland tot uitbater eco-hotel in Ethiopië: ‘Ik volgde de liefde’

Julia Jeans werd verliefd op Ethiopië en zijn inwoners. Vooral haar gids in de Simien Mountains wist haar te overtuigen van de charmes van het land. ‘Ethiopië heeft heel veel te bieden: een perfecte mix van geschiedenis, cultuur en natuur.’

‘De mensen zijn hier zo verwelkomend en oprecht vriendelijk. Ze vinden het heerlijk om toeristen op sleeptouw te nemen en hen te vertellen over hun prachtige land’, steekt Julia Jeans enthousiast van wal. Ze nodigen je gegarandeerd uit voor een koffieceremonie en dat zal je je niet beklagen. Het woord koffie is niet voor niets afkomstig van de Ethiopische plaats Kaffa: we spreken hier over het moederland van het zwarte goud.

De liefde achterna

De Britse mag zich operatiemanager noemen van de Limalimolodge in het Simiengebergte. ‘Hoe ik hier ben terechtgekomen? Wel, ik ging op reis naar Ethiopië en schreef me in voor een trektocht in de bergen. Mijn toenmalige gids is nu mijn echtgenoot’, lacht ze vrolijk. Shiferaw, mijn man, groeide op in deze streek. Al van zijn tienerjaren gidst hij mensen in het gebergte. Hij koesterde de droom om een lodge te openen in de Simien Mountains, zijn bakermat. Door met hem te trouwen, ben ik ook met die droom getrouwd.’

In Engeland werkte Julia als academische uitgever. ‘Ik had dus geen ervaring met het hotelwezen en vreesde dat mijn achtergrond als uitgever niet van pas zou komen. Gelukkig bleken heel wat vaardigheden toch relevant. Bovendien werkte ik vroeger met klanten die een pak lastiger waren dan mijn huidige cliënteel, en zat ik er veel langer mee opgescheept dan met onze hotelgasten nu’, grinnikt ze. ‘Ik geniet heel erg van mijn leven en job hier.’

UNESCO-erfgoed

Tussen 2014 en 2016 werd de Limalimolodge in het Simiengebergte gebouwd door Julia en haar echtgenoot, hun zakenpartner Meles, een groep lokale inwoners, investeerders en experts in ecologisch bouwen. Op korte tijd wisten de uitbaters naam te maken met hun milieuvriendelijk boetiekhotel met twaalf kamers, gefocust op de combinatie van simpele luxe en adembenemende uitzichten.

‘Het Simiengebergte is UNESCO-erfgoed: volledig terecht. Het is hier prachtig en de wilde dieren, zoals de Gelada-apen, super interessant. Het lijken bavianen, maar zijn eigenlijk grasetende apen met een opvallend rood hart op hun borst. Je komt ze sowieso tegen hier in de bergen, want het zijn erg sociale dieren.’

Minieme milieu-impact

Omdat de lodge in een natuurpark ligt, waren de bouwvoorwaarden erg strikt. ‘De overheid wil de natuur beschermen en toerisme aanwakkeren. Dat kwam erg goed uit voor ons, want onze aanpak sluit naadloos aan bij de eisen. We willen respect tonen voor de natuur waarin we te gast zijn, dus vonden we het logisch om duurzaam te bouwen en lokale mensen aan een job te helpen. Omdat mijn man en zijn zakenpartner locals zijn en de bergen op hun duimpje kennen, heeft de overheid vertrouwen in hen. Samen met de Ethiopian Wildlife Authority hebben we beslist waar de lodge gebouwd zou worden, zodat de natuur zo min mogelijk geschaad wordt en de dieren niet gestoord worden.’

Het team kreeg een lening van de Africa Wildlife Foundation en ging op zoek naar de beste technieken. ‘We hebben technologie omarmd wanneer we het relevant vonden, zoals voor de zonneboilers, maar voor de rest met meer ambachtelijke technieken gewerkt. De muren werden gemaakt van aangestampte aarde, waardoor de gebouwen mooi opgaan in de omgeving. Het is een arbeidsintensieve bouwtechniek, maar met de hulp van experts en de lokale bevolking is het goed gekomen.’

De uitbaters van de lodge kozen ervoor om geen verwarming te installeren. ‘Wanneer de zon onder is, kan het erg koud worden hier in de bergen, maar onze muren van aangestampte aarde geven ’s nachts de warmte af die ze overdag hebben opgeslorpt. En als we na zonsondergang nog gezellig willen samenzitten, steken we een vuur aan.’

Allesbehalve cliché

Ethiopië is volgens Julia een topbestemming voor toeristen. ‘Het is een heel interessant land. Momenteel is Ethiopië in transitie, zowel op politiek als economisch vlak. Hoe stabieler het wordt, hoe meer toeristen zich laten overtuigen om naar hier te komen.’

Het land is nooit gekoloniseerd geweest, enkel tijdelijk bezet door de Italianen, en daar zijn de Ethiopiërs erg trots op. ‘De mix van de rijke geschiedenis, boeiende cultuur en natuurlijke schoonheid maakt het land erg aantrekkelijk. Vooral de noordelijke regio van Ethiopië valt in de smaak bij westerse toeristen. Er zijn goede vluchten vanuit Europa naar de hoofdstad Addis Ababa, maar ook de binnenlandse vluchten brengen je vlot naar de toeristische trekpleisters. Noord-Ethiopië is niet wat de meeste mensen verwachten van een Afrikaans land. De talloze kloosters, de meren en de bergen hier zorgen voor een erg diverse trip.’

Wat moeten we volgens Julia nog bezoeken in Ethiopië, buiten de Simien Mountains? ‘Er is heel veel te zien: de rotskerken van Lalibela, Gondar, Aksum, Bahir Dar met het Tanameer en de Blauwe Nijl watervallen, de Danakil Depression en de talloze kloosters. Ik vind persoonlijk de Tigray kerken heel erg de moeite, maar die zijn iets moeilijker bereikbaar.’ En als je ’s avonds even stoom wil aflaten, ga je gewoon op stap. ‘Het is ongelooflijk hoe goed Ethiopiërs kunnen dansen. Ik bak er zelf niets van helaas, maar ons dochtertje is er al goed mee weg.’

Work-life balance

Het leukste deel aan haar job, vindt Julia de interactie met de gasten en het werken met de lokale gemeenschap. ‘Al van in het begin hebben we hen ingeschakeld voor de opbouw van de lodge en nu als personeel. Ze komen van boerenfamilies vanop het Ethiopische platteland. Hiervoor waren ze nog nooit in aanraking gekomen met horeca. Ons personeel leert heel snel bij en hun zelfvertrouwen zien groeien geeft me veel voldoening. We krijgen gasten van over gans de wereld, voornamelijk uit Noord-Europa. Het is leuk om die verschillende culturen te zien samenkomen hier.’

Hoewel Julia energie put uit de sociale interacties, is het ook zwaar werk. ‘Het is vermoeiender dan ik verwacht had. Ik ben eigenlijk heel de tijd van dienst, omdat ik ook woon op het terrein. Ik vind het moeilijk om een goede work-life balance te vinden. Ik heb net een tweede kindje gekregen en probeer mijn vrije dagen echt vrij te houden, maar dat lukt me nog niet altijd even goed. Ik word er wel steeds beter in. Al doende leert men.’

Gelukkig is er ook nog tijd voor vakantiedagen in het buitenland. ‘Tijdens het regenseizoen gaan we met het gezin op reis. Het kan hier soms een ganse week regenen en als de bergen in de wolken gehuld zitten, komen er toch geen gasten logeren. Bovendien heeft ons personeel ook vrije tijd nodig. We vliegen tijdens deze weken in het laagseizoen naar het Verenigd Koninkrijk, zodat ik mijn familie en vrienden kan zien. We gaan in de zomer ook op vakantie in Europa en dan kan ik het niet laten om de hotels die we bezoeken heel kritisch te bekijken. Ik leer ook bij natuurlijk, maar soms denk ik: “Dit zou echt niet door de beugel kunnen bij ons”‘, besluit ze al lachend.