Valencia

Valencia is een stad met de jaarringen van een boom: middeleeuwse gotiek, een oud stadscentrum met een labyrint van stegen en gezellige eethuizen, moderne Eixample en het futurisme van de 21ste eeuw.

Valencia is een stad met de jaarringen van een boom: middeleeuwse gotiek, een oud stadscentrum met een labyrint van stegen en gezellige eethuizen, moderne Eixample en het futurisme van de 21ste eeuw.

Vijftien redenen om Valencia te bezoeken
Terug naar de natuur in Valencia

In een monotoon landschap van haven, autosnelwegen, rijst- en sinaasappelvelden van La Huerta smukt Valencia zich met een vitaal aanbod.

De Plaza de la Virgen is de trotse symboliek van het katholieke Spanje: de Basílica de los Desamparados voor de Maagd van de Hulpbehoevenden, de patrones van de stad, prijkt naast La Seu, de kathedraal met een zestig meter hoge octogonale toren die op de plaats van een moskee is gebouwd.

Binnen is gotiek verrijkt met barok. Achter het altaar ligt de linkerarm van martelaar San Vicente, maar de bezoeker komt voor de relikwie in de Capilla del Santo Cáliz: na een lange omzwerving zou de Graal in de kapel zijn ultieme bestemming hebben gevonden. Met meer authenticiteit hangen in een kapel twee doeken van Goya. Aan de achterkant van de kerk beland je op de Plaza de la Reina, geborduurd met galeries en antiekwinkels.

De tuin van Romeinen en Arabieren

Het oude hart van Valencia bruist, klopt en hunkert naar leven: de Ciutat Vella is een kosmos van winkels en restaurants, stegen, pleintjes en veel mensen op straat. Drukker nog is het in de Calle Colón, de winkelstraat die de oude stad en de Eixample scheidt.

Eixample is de wijk van het dagelijkse leven met kantoren die onderdak vinden in statige herenhuizen. De wijk kent een rastervormig patroon met een boulevard, een diagonaal en rechte straten. Een geniale vondst is dat elk kruispunt is omgetoverd tot achthoekig plein, wat ruimte geeft aan bars, restaurants en terrassen.

In de Eixample is Valencia een samenvatting van Spanje: Madrileense grandeur, palmen van Sevilla, het stratenplan van Barcelona en de eigen charme. Tussen voorname gevels fonkelen de frontons van de Mercado de Colón, gestut door baksteen en gekruld ijzerwerk. De markt is veranderd in een ontmoetingsplaats met bloemenwinkels en restaurants.

Op de gevel stralen oogverblindende mozaïeken met taferelen uit La Huerta, de tuin van Romeinen en Arabieren die irrigatiekanalen bouwden: druivenpluk, oogst, vrouwen in traditionele klederdracht tussen de sinaasappelbomen.

Zo ligt het rijke Valencia bezaaid met fraaie gebouwen, van het Estación del Norte tot de praal op de Plaza del Ayuntamiento. Of van het Palacio del Marqués de Dos Aguas, rococo die in Spanje zijn gelijke niet heeft en het ceramiekmuseum herbergt, tot de Mercado Central met op de torenspits een groene papegaai. Met duizend kramen is dat een van Spanjes grootste markten. Overduidelijk is Valencia ook de hoofdstad van de paella, want nergens anders zijn zulke reusachtige pannen te koop.

Het water achterna

Nabij een stadspoort koestert Valencia een van de grote musea voor moderne kunst in Spanje, het Institut Valencia d’Art Modern. In het Museo de Bellas Artes kan je Valenciaanse Primitieven en werken van Spaanse meesters zoals Velázquez, Ribera en Goya bewonderen. Vlak naast het museum bieden de Jardines del Real tussen de palmen, vormen en lijnen uit een verre zestiende eeuw rust, koelte en verpozing.

Aan het eind van de bedding heeft Valencia op 350.000 vierkante meter de Centrum voor Kunsten en Wetenschappen uit de grond gestampt. Het complex is een symbolische brug tussen het oude hart en de zee, met ronde vormen en skeletstructuren die weerspiegelen in het water.

L’Hemisferic lijkt een knipoog waarin een planetarium en Imax-filmzaal zijn ondergebracht. Het museum van de wetenschap is als een kathedraal van glasmuren, ribben en bogen, met interactieve confrontaties met de wetenschap. L’Umbracle is een serre zonder glas, een wandelpromenade met palmen onder metalen bogen. Ten slotte is L’Oceanografic een ontmoeting met de fauna uit zee en oceaan.

Valencia heeft altijd met de rug naar de zee geleefd, maar nu groeit tussen rivierbedding en strand het nieuwe Valencia. Aan de PaseoMaritímo is de playa een droombestemming voor een grootstad: parasols, zonnende dagjesmensen en een dijk vol restaurants, een plek met de charme van het dagelijkse leven waarin architectuur, geschiedenis en musea aangenaam verdwijnen.