Tien keer frappant postmodern in België

De postmoderne architectuur is een allegaartje van hedendaagse bouwstijlen. Deze frappante gebouwen springen er voor ons echter tussenuit.

Postmoderne architectuur boomt vanaf de jaren 80 en blijft tot op vandaag erg belangrijk. Het is eigenlijk een verzameling van bouwstijlen als reactie op het strakke, functionele Modernisme van voor de jaren zestig. De bouwstijl bekritiseert de gelijkvormigheid en het gebrek aan ornamenten en laat zich volledig gaan qua vorm, details en verwijzingen naar het verleden. Een ander aspect is de zogenaamde participatiebeweging die eist dat burgers en architecten inspraak hebben bij grote bouwprojecten. Aanhanger Lucien Kroll bouwde zo La Mémé, de peda voor de medische faculteit van de UCL.

In België wordt het postmodernisme vaak gebruikt bij het uitbreiden van historische gebouwen, zoals de ondergrondse delen van station Antwerpen-Centraal, of het busstation van Leuven. Of nog: de kleppers van hoofdkantoren voor banken en verzekeringsmaatschappijen. Internationaal gerenommeerd postmodern architect Michael Graves pootte in de stijl een hoofdzetel neer voor Fortis, aan de Brusselse Emile Jacqmainlaan, en het voormalige Sheraton-hotel tegenover het Antwerpse Centraal Station. Belgische vertegenwoordigers zijn onder meer Jo Crepain, bOb Van Reeth, Jaspers-Eyers Architects of het bureau Robbrecht en Daem.