Thingvellir is het mekka van de IJslanders, een plek op vijftig kilometer van de hoofdstad.
Een meanderende rivier in een brede vallei, een groot meer omringd door bergen, een pastorale oase, maar ook de belangrijkste plaats in de geschiedenis van het land: tegen een rotswand lag de Althing, het oudste parlement van Europa, waar sinds 930 elke zomer gedurende twee weken de clanhoofden verzamelden om te beslissen over wetten en geschillen, huwelijken en vetes.
Het is voor IJslanders de geboorteplaats van de democratie, maar ook het scharnier tussen twee continenten. Thingvellir is opengereten aarde, het ligt op de breuklijn van twee tektonische platen, die van Amerika en Europa die langzaam uit elkaar drijven.
Ze liggen naast elkaar, schuren tegen elkaar aan, maken het landschap onrustig en gevaarlijk. Want als je de continenten onder de zeespiegel laat doorlopen, en niet de contouren uit de atlassen als hun grenzen beschouw, dan ligt IJsland daartussenin.
Meer nog is het eiland zowel het ene als het andere continent. Over de kloof loopt een bruggetje, minuscuul in vergelijking met de brug die in Istanbul Europa en Azië verbindt, ze is nauwelijks twintig meter lang: met een paar passen maak je een reis waarvoor je met een snelle vlucht uren nodig hebt.
