Ouders toegelaten: jongvolwassenen herontdekken de voordelen van reizen met ma en pa

De tijd waarin ouders hun twintig- en dertigjarige kinderen zowat moesten kidnappen om ze mee op vakantie te krijgen, is voorbij. ‘Geld is een drijfveer, maar zeker niet de enige.’

Als je zestien bent, wil je niet langer met je ouders op vakantie. Je stopt je slippers en je zwembroek in je rugzak en gaat met vrienden kamperen in het zuiden van Frankrijk. Met wat spaarcenten, aangevuld met een beetje zakgeld, betaal je de Eurolines-bus en je verblijf – voor de alcohol wordt ter plekke een pot gemaakt. Pa en ma zijn van de eerste tot de laatste dag ongerust. Zo gaat het daarna enkele jaren: de tieners gooien alle remmen los tijdens de zomervakantie, ze hebben avontuurtjes, ze feesten de hele nacht door en worden wakker met enorme katers. En dan worden ze weer een stukje ouder. Ze krijgen een lief en willen reizen. Dus gaan ze naar Barcelona, Italië of Lissabon. Hun ouders bedenken met spijt dat een reis met de kinderen er niet meer in zit. Maar ze maken zich geen zorgen meer, ze begrijpen dat hun zoon of dochter bezig is een volwassene met verantwoordelijkheids-gevoel te worden, die ooit zelf kinderen zal krijgen.

De laatste keer samen

Het is vreemd hoe de tijd vliegt, en het is boeiend hoe de tijden veranderen. Je hoeft je helemaal niet meer te schamen om nog eens met de ouwelui op reis te gaan als je de twintig of dertig gepasseerd bent: het bewijs dat de generatieverschillen veel minder groot zijn dan vroeger, en dat een reis met mensen van verschillende leeftijden enorm verrijkend kan zijn. ‘Deze zomer gaan mijn tweelingzus en ik met onze ouders tien dagen naar de Dominicaanse Republiek’, zegt Justine (22). ‘We gaan al jaren niet meer met hen op vakantie, hoewel ze het vaak genoeg hebben voorgesteld. Maar dit keer kwam het ons goed uit. Mijn zus studeert nog en ik werk nu een jaar in een makelaarskantoor. Het is misschien de laatste keer dat we samen op reis kunnen, want mijn zus en ik hebben allebei een vriend met wie we graag willen reizen. Maar de Dominicaanse Republiek, dat wilden we toch niet missen.’

Natuurlijk is een exotische reisbestemming een goed argument om je grote kinderen te overtuigen. Want een mooie reis die er echt uitspringt, waarmee je kunt uitpakken op Instagram en waar je vrienden je om benijden, die kun je moeilijk aan je neus voorbij laten gaan. Op het gebied van reizen hebben ouders bovendien soms schitterende ideeën. Exotische landen, of verre horizonten, van een roadtrip door Canada tot de kersenbloesems zien in Japan, van de bergen in Nieuw-Zeeland verkennen tot een safari maken of een tocht door Patagonië. ‘In mijn geval kwam het voorstel van mijn ouders, die een appartement in het zuiden van Frankrijk hadden verkocht dat ze geërfd hadden’, zegt Morgane (31). ‘Met het geld wilden ze een reis maken met het hele gezin, met mij, mijn broer en zus. Natuurlijk moesten ze dan wel een bestemming bedenken waar we allemaal zin in hadden, om zeker te zijn dat we ja zouden zeggen. De een wilde een luiervakantie, de ander een culturele reis en weer een ander wilde alleen maar lekker eten. Uiteindelijk vonden we een uitstekend compromis: Thailand. Jammer genoeg kon mijn broer die eerste keer niet mee vanwege zijn studie. Maar omdat die eerste reis zo goed was verlopen, zijn we het jaar erop weer vertrokken, nu met het volledige gezin. Ditmaal maakten we een reis van Quebec naar Los Angeles, via Las Vegas.’

Beter eten

Wat een reis met het hele gezin ook zo aantrekkelijk maakt, is het feit dat alles vlekkeloos zal verlopen. De ouders hebben vaak alles gepland tot in de kleinste details: de reisroute, de tussenstops, de hotels, de excursies en de goede adresjes. Ze werpen zich op als reisgids en laten niets aan het toeval over, vastbesloten om er een gedenkwaardige belevenis van te maken. Ze hebben zich zo ingelezen dat ze alle voetangels en klemmen kennen voor ze zich op onbekend terrein wagen, en ze weten beter dan hun kinderen wat ze moeten vermijden of juist voorzien om het iedereen naar de zin te maken en niemand teleur te stellen. Ze weten ook waarmee ze hun kroost zo nu en dan kunnen verrassen, en plannen die ene onverwachte uitstap waarvoor de jongeren graag uit hun ligstoel komen. ‘Wij hebben geluk met onze familie’, zegt Morgane. ‘We zitten op dezelfde golflengte en wij, de kinderen, zijn het stadium voorbij waarin we niet willen weten van de interesses van onze ouders. Dus luisterden we naar hen, en dat bleek terecht.’ Bovendien is het ook zo dat pa en ma nu niet bepaald een blik soep opentrekken als ze op reis gaan: ze gaan liever eten in een karaktervol restaurantje of op een terras met uitzicht, ze halen de beste producten bij de plaatselijke handelaars of ze kopen delicatessen op de markt. Met je ouders op reis eet je veel beter.

De tijd dat ouders het gevoel hadden dat ze hun kinderen zowat moesten kidnappen om hen mee op vakantie te krijgen, is duidelijk voorbij. Misschien komt er ooit weer een tijd dat kinderen niet meer met hun ouders mee willen, maar intussen kunnen beide partijen er maar beter van genieten, en profiteren van die mooie momenten. Dus als zoon- of dochterlief eerst vraagt waar je dit jaar op vakantie gaat om daarna spontaan uit te roepen dat hij of zij meegaat: doen! Zelfs al gaat de reis naar een appartement in Koksijde, zelfs al is je zoon 42 en je dochter 38. Als ze op latere leeftijd de vakantie willen doorbrengen met de familie, is het omdat ze dat écht willen. ‘Er zijn reizen waarbij je maar één stuk bagage nodig hebt: je hart’, zei Audrey Hepburn ooit.

Ver, maar duur

Touroperator TUI Belgium ziet duidelijk een groeiende vraag naar all-invakanties voor gezinnen met jongvolwassen kinderen. ‘Vaak kiezen families dan voor vrij grote resorts in landen als Turkije en andere bestemmingen met veel mogelijkheden’, zegt hoofd externe communicatie Piet Demeyere. ‘Samen reizen betekent immers niet dat ze volledig hetzelfde programma volgen. Bij de maaltijd en op afgesproken momenten is het hele gezin samen, maar daarnaast doet ieder zijn eigen ding. Zo zijn de ouders wat vaker geïnteresseerd in culturele excursies, terwijl hun kinderen eerder het avontuur opzoeken. Formules die verschillende generaties weten te boeien zitten dan ook in de lift. Denk aan onze Magic Life-clubs, concepthotels met een ruim sportaanbod op het water en het droge en activiteiten als jeepsafari’s.’

Bij Connections, specialist in trips naar de Verenigde Staten en Canada, zien ze ook een groeiende vraag naar dit soort reizen, vooral naar verre, prestigieuze en dure bestemmingen. ‘Het is een feit dat gezinnen met volwassen kinderen meer interesse hebben in reizen naar pakweg New York dan naar de Costa Brava. Voor dat soort vakanties hebben jongeren hun ouders nog nodig. Ook al is het vandaag veel vanzelfsprekender om naar Noord-Amerika te reizen dan tien jaar geleden, er zijn toch nog altijd de nodige kosten aan verbonden’, verklaart Frank Bosteels, products & pricing manager.

Niet om te profiteren

Op het eerste gezicht zou je denken dat de financiële kant de grootste drijfveer is voor oudere kinderen om met hun ouders op vakantie te gaan, en die speelt zeker een rol. Tegenwoordig willen jongeren die afgestudeerd zijn het graag een beetje rustig aan doen. Ze willen nog even genieten, deels omdat ze ergens wel weten dat het een tijdje kan duren voor ze werk vinden. Ze hebben wel zin om meer van de wereld te zien, maar in de periode tussen studie en salaris ontbreekt het nogal eens aan middelen. Als pa en ma dan voorstellen om met hen naar Californië te trekken, zien ze dat natuurlijk best zitten. Niet om te profiteren van het geld van de ouders, maar omdat reizen met het hele gezin de kosten drukt. En al zijn lange reizen (een beetje) betaalbaarder geworden in vergelijking met tien jaar geleden, lang niet iedereen kan ze zich veroorloven.

‘Mijn ouders hebben alles betaald omdat ze dat zo wilden’, vertelt Morgane. ‘Het vliegtuig, het verblijf en het grootste deel van het eten. Het hoorde allemaal bij hun ‘cadeau’. Ik betaalde enkel zelf als ik ging shoppen en souvenirs en kaarten kocht. Mijn zus, broer en ik hebben hen wel elk om beurten op een etentje getrakteerd toen we weer thuis waren, al was dat meer om het gebaar.’

Justine vertelt ongeveer hetzelfde verhaal: ‘Het is een totaalgeschenk, zoals het altijd geweest is als we met hen op reis gingen. We weten dat het hun een plezier doet, en bovendien kost het hun niet zo veel als we eenmaal ter plekke zijn: we gaan voornamelijk op relaxvakantie in een hotel. Mijn ouders maken samen vaak culturele reisjes, naar Egypte of Zuid-Afrika bijvoorbeeld. Maar als we met ons gezin reizen, doen we het rustig aan. Op de bestemming doet iedereen waar hij zin in heeft. Ik kan me bijvoorbeeld geen vakantie voorstellen zonder te gaan shoppen en van alles te kopen om mee naar huis te nemen.’