Hoteltest: hoe bevalt logeren in het hart van Parijs in Maison Delano?

Een goede slaapplek maakt een weekendje weg net dat tikkeltje leuker. Knack Weekend test regelmatig hotels, B&B’s of andere interessante logeeradressen op maximum een drietal uur van Brussel en maakt achteraf de balans op. Deze week: Maison Delano in Parijs.

Waarom zou je erheen gaan?

Omdat de combinatie van excellente locatie en elegante sfeer je het gevoel geeft even een echte Parisien/Parisienne te zijn. En om heerlijk te eten in La Maison Bleue.

Eerste indruk

Het regent pijpenstelen als we het niet erg opvallende maar statige Maison Delano binnenwandelen. Een welgemeend bienvenue en de Parijse elegantie maakt al snel alles goed. Sjiek betekent in Frankrijk vaak ietwat ouderwetse grandeur, maar hier is de sfeer intiemer. Het is ondertussen een beetje een clichébegrip, maar het minimalistische en toch warme interieur geeft het hotel een air van quiet luxury.

Geschiedenis

Dit is een Delano-hotel. Je kan die naam kennen van het Art Deco South Beach Hotel Delano in Miami, dat in de jaren 90 dienst deed als party- en oungeplek voor sterren als Madonna en Prince. Er volgde nog een hotel in Las Vegas en in april 2023 ook eentje in Parijs. Hier geen art deco, maar een klassiek Parijs herenhuis dat in 1734 gebouwd werd voor een aristocraat in dienst van Louis XV.

Interieur

Spaanse designer Lázaro Rosa Violán tekende het interieur, en koos voor een neutrale, klassieke sfeer. De keuze van materialen en meubels is bepaald tactiel, waardoor je alles de hele tijd wil aanraken. De hoge plafonds met al even hoge ramen in de kamers zorgen voor veel licht en een luxueus gevoel en ook de historische details van het gebouw stralen weelderigheid uit. De behulpzame conciërge zit op één van de mooiste plekken van het hotel, onder de indrukwekkende trap. Net als in Miami maakt het hotel een statement met moderne kunst. Aan de muren vind je werken van onder andere George Terzian en Damien Hirst.

Kamers

Het hotel biedt 56 kamers, van gezellige mansardekamers met klein balkon tot historische suites met plafondschilderingen, Cassina-meubelen en gouden lusters. Wij logeerden in een junior suite, die net als alle kamers ingericht werd in neutrale kleuren. Vijf grote ramen geven zicht op het binnenplein, met restaurant. Het bed is groot en hoog, en nodigt uit tot een sprongetje om er in te geraken, voor wie het kind in zich eens wil bovenhalen. Een mooi salon, fiftiesnachtkastjes, een groene fluwelen zitbank aan het einde van het bed, interessante kunst aan de muur… mooie details zorgen er voor dat de neutrale sfeer niet saai wordt. Terwijl het buiten regent, nodigt de kamer uit tot gewoon wat rondhangen. En dat wil iets zeggen in een stad als Parijs.

Ook in de zwart-witte badkamer valt dankzij een hoog raam heerlijk veel daglicht binnen, dat je kunt buitensluiten met een gouden lattengordijn als je verlangt naar wat privacy. Heel wat kamers hebben een ruim bad, maar die van ons is gezegend met een inloopdouche, inclusief regenkop. De producten zijn van MALIN+GOETZ en naast de badkamer zit een Japans toilet. De verwarmde bril went zeer snel, en eens je de knopjes van de afstandsbediening hebt doorgrond, zijn de ‘douchemogelijkheden’ een onverwacht plezier. 

Drie kamers zijn perfect rolstoeltoegankelijk.

Eten

Wie het hotel binnenwandelt, vangt meteen een glimp op van La Chambre Bleue, het Frans-Andalusisch restaurant van Spaans sterrenchef Dani Garcia dat de hele binnenplaats van het gebouw heeft ingepalmd. De kaart is een ode aan zeevruchten, met coquilles, garnalen, oesters, octopus en mosselen. Tapasklassiekers als pan con tomate, tortilla en croquettas brengen een ode aan de Spaanse roots. Dé specialiteit is een reeks Michelin-ster-versies van paëlla, maar ook het Baskische Txuletta-rund . Wij gaan voor croquettas jamon, carpaccio van inktvis en een T-bone van tonijn. Elk gerecht is heerlijk, en de tonijn een echte revelatie. 

Er zijn twee eetkamers met mooie muurschilderingen, maar de meeste gasten dineren als het kan op het met tenten overdekte binnenplein. Dat geeft ondanks de natte winterdag een zomerse sfeer. Terrasverwarmers en dekentjes zorgen voor de nodige warmte. Omdat dit restaurant in open lucht is, kunnen gasten die dat willen gewoon roken. De tafels staan ver genoeg uit elkaar zodat dat niet echt stoort, al is het wel wennen.

Na een uur of tien is het gedaan met quiet luxury, want dan gaat de DJ in het restaurant er helemaal voor. Onze tip: als je op tijd naar bed wil, vraag dan een kamer aan de straatkant van het hotel. Het ontbijt is net als het diner sterrenwaardig. Geen buffet, maar een uitgebreide kaart met vanalles: van supergezonde fruitbowls tot stevige klassiekers zoals eggs benedict. Het hotel biedt ook roomservice.

Drinken

De Delano Bar heeft een ernstig kijkende portier, zo blijkt als we na een avondwandeling terugkeren. Maar wij kozen voor een aperitief voor ons diner en dan was het er nog rustig. De designer had een ‘verborgen’ bar voor ogen toen ze de sfeer koos, vandaar het donkere kleurenpalet van rode wijn, tabak en leer. Banken, kleine tafeltjes, art deco-stoelen: dit is een plek die bedoeld is om mensen te kijken en bekeken te worden. De Opera Gallery leverde de kunstwerken aan de muur, en de kaart van barman Kevin Eteo Mba wil graag klassiekers een Delano-twist geven. Er is ook een welgemikte wijnkaart, je bent per slot van rekening in Frankrijk. De whiskey sour was excellent, en onze mocktail was fris en volwassen en had niets van de dure limonade-vibe die mocktails wel eens kunnen hebben.

Diensten

Het hotel heeft geen spa, maar wel een in-de-kamer-behandeling-menu met een mooie selectie massages en behandelingen. Zoals tegenwoordig gebruikelijk is, is er een fitnessruimte, discreet weggestopt in de kelder.

In de omgeving

De Rue d’Anjou is een zijstraat van de Rue Faubourg-Saint-Honoré, en vlakbij zitten namen als Hermés, Chanel, Gucci en Cartier. De Plaçe de la Concorde is een zevental minuten wandelen en ook de Champs Elysées, Galleries LaFayette, La Madeleine, het Musée d’Orsay en het Louvre zitten op wandelafstand.