Formidable: met de camper in eigen bubbel door het andere Frankrijk

Tussen staycation en toch maar dat vliegtuig naar het zuiden nemen, ligt nog een hele wereld aan onbegrensd reisgeluk. Met een camper door het Franse platteland reizen bijvoorbeeld. Handleiding voor het vrije rondzwerven tussen kleurcodes.

Blijf in uw kot. Stel uw vakantieplannen uit. Code geel. Code rood.

Voor iemand met een pathologische verslaving aan avontuurlijke roadtrips in verre oorden kondigde 2020 zich niet bepaald hoopgevend aan. In januari hadden we nog door Nieuw-Zeeland gezworven in een kleine camper, maar sinds de Grote Lockdown in maart waren onze reisplannen geruisloos ingeslapen.

Maar een rusteloze reiziger hou je niet thuis. En dus gingen we, geprangd tussen minuscule sociale bubbels en regionale kleurcodes die even snel veranderen als de formateurs voor een federale regering, toch op zoek naar een reisconcept dat ons alsnog zou toelaten om heerlijk onbevangen te reizen. Er kwamen allerlei plannen op tafel die er even snel weer af werden geveegd. Een huttentocht in Zweden. Code rood. Roadtrip door Galicië. Eerst geel, dan rood. Kamperen in Slovenië. Niet open. Besmettingsgevaar in toeristische hotspots. Horecazaken die dicht moeten. Avondklokken. Zelfs de grot van Lourdes ging op slot.

Het werd een creatieve uitdaging. In plaats van impulsief een bestemming te kiezen gingen we anders te werk en formuleerden we voor onszelf een aantal basisregels. De bestemming of het reisconcept zou dan wel volgen.

En dus bij deze: een praktische handleiding om vrij en avontuurlijk te reizen in coronatijden.

De mobiele bubbel

Ons eerste uitgangspunt is vrij simpel: we willen maximaal in onze eigen kleine bubbel blijven. In dit geval: mijn vriendin en ikzelf. Hotels met copieuze onbijtbuffetten, volle chartervliegtuigen en druk bewandelde toeristische hotspots zullen we mijden. Tegelijkertijd willen we ons ook geen twee weken lang opsluiten in een met bougainvilles omzoomde Provençaalse Mas of een jagershut in de bergen. We willen rondreizen. Roadtrippen. Lucht happen.

Slapen in onze eigen Toyota Prius vinden we niet bepaald uitnodigend, maar elke avond in een ander hotelletje inchecken met mondmasker en alcoholgel zien we ook niet zitten.

Een snelle brainstorm rond de begrippen ‘rondreizen’ en ‘bubbel’ doet ons al snel uitkomen bij een camper. In een camper kun je in perfecte quarantaine toch duizenden kilometers afleggen. In een camper kun je vertrekken of blijven wanneer je maar wilt.

Omdat we helaas zelf niet over zo’n huis op wielen beschikken, gaan we op zoek bij Goboony. Op dit onlineplatform verhuren particuliere campereigenaars hun campers aan reizigers. Je vindt er evengoed hippe Volkswagenbusjes als super-de-luxe campers met alles erop en eraan. Wij kiezen voor de gloednieuwe half-integrale camper van Silke en Johan, mét comfortabel queensize bed, een kleine douche, chemisch toilet en keukenhoekje. We kunnen volledig zelfvoorzienend reizen. Een zak mondmaskers en grote pot alcoholgel is het enige wat we zelf moeten voorzien.

Pas de péage

Omdat we niet van vooraf uitgestippelde reizen houden én omdat de Covid-kleurencodes van de verschillende Europese regio’s zich deze zomer als een lichtshow van Tomorrowland beginnen te gedragen, willen we ons niet focussen op een te verre, vastomlijnde bestemming. Geïnspireerd door het televisieprogramma De Columbus kiezen we voor een vage, maar haalbare richting. We zullen ruwweg zuidwaarts door Frankrijk rijden en ons elke dag laten leiden door ons buikgevoel én de snel veranderende kleurencodes. We gebruiken daarvoor een combinatie tussen ouderwetse kaarten en nieuwe spitstechnologie.

Via de klassieke papieren Michelinkaarten kiezen we elke avond bij een goed glas wijn een reisdoel voor de dag erna. Dat kan een onbekend dorpje met een bijzondere naam zijn, een meer, een berg, een natuurgebied… We plannen daarbij nooit meer dan 200 kilometer per dag en stippelen vervolgens op de kaarten een route uit langs uitsluitend ‘groene wegen’. Deze chemins verts zijn meestal kleine départementales die door Michelin aangeraden worden wegens hun pittoreske en scenische karakter. Vervolgens slaan we een aantal opeenvolgende plekken langs die route op in onze Waze-app en zo kunnen we op een heel eenvoudige manier een mooie route rijden, zonder dat Waze ons zoals gewoonlijk snel en efficiënt langs lelijke verbindingswegen stuurt. Die manier van plannen laat ons ook toe om consequent elke tolweg of autosnelweg te vermijden, wat het gevoel van slow travel ten goede komt.

Elke ochtend voor het vertrek raadplegen we twee websites die onze route soms nog kunnen beïnvloeden: de website van de Franse overheid, Info Coronavirus, waarop de actuele kleurcodes per departement elke ochtend worden geüpdatet, én de app van Météo-France, om extreme hittegolven of onweren te omzeilen.

Frankrijk is voor mij net zoals voor de meeste mensen het Land van de Mooie Vakantieherinneringen. De heerlijke bohémien-chic dorpjes van de Luberon; indrukwekkende historische steden als Avignon, Lyon of Reims; de met blauw-witte parasols omzoomde strandrestaurants aan de Croissette in Cannes… Maar voor deze trip hebben we onszelf voorgenomen om ver weg te blijven van deze toeristische magneten. Dat betekent concreet dat we met een grote boog rond bijvoorbeeld Carcassonne, Angers en Aix-en-Provence rijden. Geen eeuwenoude kathedralen, hippe boetiekjes of gezellige marktjes voor ons dit jaar. We gaan voor bewust asociaal reizen. Natuurgebieden, kleine slapende dorpjes, diepblauwe meertjes of schaduwrijke bossen zijn onze biotoop. Deze manier van reizen levert een bijkomend voordeel op: we ontdekken een verrassend Frankrijk, ver weg van de toeristische brochures (zie routebeschrijving) en we moeten niet één keer ergens aanschuiven, een parkeerplaats zoeken of reserveren.

Overal en nergens

Ook de culinaire aspiraties en fonkelende Michelinsterren die je doorgaans associeert met een vakantie in Frankrijk moeten rücksichtslos wijken tijdens onze coronaroadtrip. Tijdens de kleine drie weken van onze Tour de France bezoeken we welgeteld één keer een restaurant. En dan nog omdat we het door een zwaar onweer in de buurt van Aurillac niet zien zitten om in een natte camper te koken en te eten. Maar daartegenover staat dat we zelden zo lekker aten als tijdens deze reis. Het geheime recept daarvoor: een lidmaatschap van amper 30 euro per jaar bij France Passion. Dit in Frankrijk populaire onlineplatform geeft kampeerwagenreizigers die lid zijn toegang tot méér dan 2000 gratis kampeerplekken bij wijnboeren, landbouwers en tuinbouwtelers verspreid over heel Frankrijk. Het principe is eenvoudig: als je lid wordt, krijg je een vignet én een uitgebreide gids met alle adressen toegestuurd en mag je met je kampeerwagen gratis overnachten op het domein van de landeigenaar, in ruil voor een vriendelijke babbel en een minimale consumptie van de eigen producten. Zo slapen we onder meer aan de oevers van de Lot op het kleinschalige, lieflijke wijndomein Domaine De Chantelle van de familie Brunet. Stamvader Jean-Claude (82) leidt ons trots rond in de kelders en laat ons zijn lekkerste vin de Cahors proeven. Het valt me op dat hij elke wijn enthousiast meeproeft zonder ook maar één milliliter uit te spuwen. “Ha ja! Dat is mijn manier om Covid-19 te vermijden”, zegt de man enthousiast.

In Liausson, vlak bij het Meer van Salagou, staan we midden in een olijfboomgaard en bakken we forel in olijfolie die door de eigenares eigenhandig werd geperst.

De lokale producten vullen we af en toe aan met een welgemikt en efficiënt supermarktbezoek. In grotere supermarktketens als Intermarché en Carrefour vind je genoeg lokale producten om met een duurzaam gevoel je handen te ontsmetten na het winkelen.

We wisselen de landerijen van France Passion nu en dan af met rustige en mooie camperparkings en campings. Dankzij de fantastische app Campercontact , die toegang geeft tot meer dan 30.000 gereviewde kampeerplekken in 58 landen via een handige gps-zoekfunctie, vinden we elke dag snel en efficiënt een ideale kampeerplek. Veel van de specifieke plekken voor campers zijn gratis en hebben goede basisvoorzieningen zoals water en soms zelfs elektriciteit (met jetons). Er zijn campings in alle mogelijke gradaties, van heel klein en basic tot grote, luxueuze campings met eigen restaurants, zwembaden en spa’s. Ons criterium is ook hier hetzelfde: we passen voor de grote en drukke plaatsen en kiezen voor lokaal en kleinschalig.

We blijven meestal maar één à twee nachten op dezelfde plek en zwerven dan verder. Tot we ongepland op een heerlijke camping aan de voet van de Pyreneeën belanden. Camping La Besse ligt op een glooiend, groen en zeer uitgestrekt domein, waar alle campingplekken aan de rand van het terrein liggen, onder de verkoelende schaduw van de bomen. In het midden, tussen het heuvelachtige weidelandschap, ligt een aangelegd lagunezwembad met fijn wit zand en grazen koeien en paarden. Het is de eerste plek die onze rusteloze reisbenen even stil krijgt; we blijven er vijf dagen hangen.

Na bijna 4500 kilometer zwerven door een voor ons onbekend en stil Frankrijk, rijden we de Belgische grens over en komen we meteen in een regenfile terecht. Onze passenger locator form vraagt waar we precies geweest zijn in Frankrijk.

Ik wil ‘overal en nergens’ opschrijven, maar dat behoort blijkbaar niet tot de antwoordmogelijkheden.