250 jaar geleden trok de Britse schilder William Turner door Italië, gegrepen door het landschap en het licht. Deze zomer trok de Belg Quinten Torp hem achterna – schildersezel en verf in de kofferbak.
Even terug naar de kunstgeschiedenis. Turner wordt geboren op 23 april 1775 in Covent Garden. Op zijn veertiende treedt hij toe tot de Koninklijke Kunstacademie van Londen; een jaar later hangt zijn werk al in een groepstentoonstelling. Uiteindelijk wordt hij beroemd om zijn kleurige, expressieve schilderijen en snelle schetsen, en wordt hij gezien als een belangrijke voorloper van het impressionisme.
Tijdens zijn jeugd raakt hij gefascineerd door Italië, vooral door het mediterrane licht: warm, helder, constant in beweging. In 1819 reist hij er voor het eerst naartoe – via Venetië, Rome, Firenze en Napels. Voor Britse kunstenaars in de negentiende eeuw is Italië een soort heilige bestemming, als de bakermat van de oudheid en de renaissance.
Ook de Limburgse kunstenaar Quinten Torp – alias Geert Mullens – wordt als tiener gegrepen door dat landschap. Precies 250 jaar na Turner, op diens geboortedag 23 april 2025, vertrekt hij vanuit Turijn in diens spoor. Niet te voet of te paard, maar met een Lancia Flavia Coupé uit de jaren zestig en een koersfiets op het dak. Zijn route: via Como, Verona en Venetië naar Rome, en terug langs Firenze en Parma. Een reis van in totaal zo’n 4500 kilometer.
Atelier in de kofferbak
In Piemonte sluit ik als fotograaf een week bij hem aan. We spreken af bij een heuvelkerk in Montabone, tussen de wijnranken. Torp ontdekte het kleurrijke kerkje op Instagram en noemt het ‘een mooie metafoor: een modern kunstwerk midden in traditioneel, katholiek Italië’.
Op de gevel schilderde Zhang Enli in 2021, tijdens de lockdown, een expressief gezicht. A Cheerful Person geeft de plek een warme uitstraling. Net als Turner vervaagt Zhang de grens tussen figuratief en abstract: bij Turner lossen havens en bergen op in wolken van kleur, bij Zhang verdwijnen barokke lijnen in levendige penseelstreken.
Ook Torp zoekt die grens. Zijn ruwe, dynamische penseelstreken transformeren het Italiaanse landschap tot poëtische dimensies en schetsen die in enkele lijnen een hele horizon oproepen. ‘Ik maak het mezelf niet makkelijk’, zegt hij. ‘Olieverf droogt traag, doeken mogen niet te groot zijn. Alles moet passen in de kofferbak.’ Die koffer heeft hij omgebouwd tot atelier, met een houten systeem waarin paneeltjes van 24×30 cm rechtop kunnen drogen. Van de veertig die hij meenam, zijn er achtendertig beschilderd tegen het einde van zijn reis.
Schilderen op een steen
De combinatie van reizen, fietsen en schilderen maakt het avontuur nóg zwaarder. Torp rijdt zijn Lancia zonder airco of servostuur de bergen in, parkeert, en fietst vervolgens nog een stuk hoger tot hij het juiste uitzicht vindt. Daar schildert hij – vaak zittend op een scherpe steen of een stuk heet beton. Het is afzien voor de kunst. ‘Het houdt me scherp,’ zegt hij, ‘en het maakt het beeld beweeglijker.’
Als documentairefotograaf herken ik de spanning en uitdaging die een opdracht in het buitenland normaal met zich meebrengt. Maar niet in Italië, waar het ene na het andere cliché erom smeekt op pellicule vastgelegd te worden. Een Napolitaans trouwfeest met mollige mama’s, een terrasje in het tegenlicht, een waslijn met wapperend ondergoed in de ochtendzon. Alleen: dit is niet het Italië van Quinten Torp. En ook niet dat van William Turner. Beiden zoeken niet naar mensen, of de onderbuik van de samenleving. Wel het spel van licht en landschap. Ze reisden in Italië elk hun eigen droom achterna.
Het avontuur van Quinten Torp, vastgelegd in schilderijen en schetsen, verschijnt in boekvorm en wordt van 5 oktober tot en met 16 november 2025 getoond in het Emile Van Doren Museum in Genk.
Favoriete adressen
Een rondreis van 4500 kilometer door Italië, met auto, fiets en schilderdoek, vraagt om praktische eet- en logeeradressen. Dit zijn Torps favorieten.
Restaurants
Osteria di Campagna, Cudine (Piemonte)
Een eenvoudige osteria waar streekgerechten op tafel komen: eerlijk, lekker en betaalbaar. Een verademing na een voormiddag fietsen en schetsen in de heuvels van Piemonte.
osteriadicampagna.eatbu.com
Osteria Pinchiorba, Gambassi Terme (Toscane)
Een verborgen adresje met panorama’s over de Toscaanse heuvels en een keuken die alleen de locals kennen. Torp kwam er terecht via zijn gastheer en werd meteen fan.
Via del Teatro 23, 50050 Gambassi Terme.
Bars & cafés
Caffè Torino, Turijn
Iconisch café aan Piazza San Carlo, sinds 1903 een salon voor schrijvers, politici en filmsterren. Aperitieven doe je hier tussen barokke gaanderijen en de koperen stier, het symbool van de stad.
Necci dal 1924, Rome
In Pigneto, de buurt die Pasolini vereeuwigde, vind je dit legendarische café-restaurant. Vandaag nog steeds geliefd voor koffie, lunch of een avond tussen de graffiti en streetart.
Logeren
Villa Montefiore, Monsano (Le Marche)
Een zeventiende-eeuws palazzo, gerestaureerd door een Belgische gastvrouw, met zwembad en uitzicht op de heuvels van Le Marche. De ideale uitvalsbasis voor Unesco-stadjes als Urbino.
villamontefiore.info
Casale Dalmanuta, San Venanzo (Umbrië)
Villa met infinitypool en panorama’s, uitgebaat door een Belgisch koppel. Een rustige plek midden in de heuvels.
Villa Ghia, Parma (Emilia-Romagna)
Historisch palazzo met fresco’s en gewelven, vandaag een charmante B&B. Perfect om Parma enkele dagen te verkennen.
IJsjes
La Sorbetteria Castiglione, Bologna
Bekend adres in Bologna voor romige gelato met originele smaken.
Carabé – Firenze
Siciliaanse gelati in het hart van Firenze, populair bij locals en studenten.
Boeken
Libreria Internazionale Luxemburg, Turijn
Sinds 1872 een instituut in Turijn, nu gevestigd in de prachtige Galleria Subalpina. Inclusief het kleinste literaire café van Italië.
librerialuxemburg.wordpress.com
Giunti Odeon, Firenze
Filmhuis, boekenwinkel en cultureel centrum onder één dak, sinds 1922. Een plek waar film, literatuur en kunst elkaar kruisen.
