Deze plaatsen moet je zien in Wit-Rusland (Belarus)
Wit-Rusland wordt met harde hand geleid door president Alexander Loekasjenko waardoor het land internationaal nogal geïsoleerd is. Maar Wit-Rusland wil graag meer toeristen welkom heten. Sinds 2013 hoeven buitenlanders die voor meer dan 100 dollar aankopen doen geen btw te betalen en zojuist schafte het land de visumplicht af voor reizigers uit 80 landen waaronder de EU-landen. Het visumvrij reizen geldt voor een verblijf van maximaal vijf dagen. Vanaf 27 april wordt het voor Belgen bovendien een stuk makkelijker om naar de hoofdstad Minsk te reizen want vanaf dan vliegt de Wit-Russische luchtvaartmaatschappij drie keer per week tussen Charleroi en Minsk. Genoeg redenen om eens op te lijsten wat er zoal te zien is in de Republiek Belarus, zoals het land officieel heet.
De internationale luchthaven ligt in de hoofdstad Minsk, een stad waarvan de geschiedenis ver terug in de tijd gaat. De stad wordt gesticht in 1067 en groeit snel uit tot een belangrijk handelscentrum.
Toch oogt de stad nu voornamelijk als een moderne, 20e-eeuwse stad. Dat heeft alles te maken met de Tweede Wereldoorlog die niet alleen in Minsk, maar in het hele land enorm veel vernielingen heeft veroorzaakt.
In Minsk werden negen op de tien gebouwen met de grond gelijk gemaakt en kwam dertig procent van de inwoners om het leven. Bijna alle 100.000 Joodse inwoners die samengepropt zaten in het getto haalden het einde van de oorlog niet.
Direct na de oorlog herrees Minsk als een voorbeeld van het Socialistisch Realisme: brede avenues, veel groene parken, Sovjetgebouwen uit de jaren veertig en vijftig en een groot aantal indrukwekkende monumenten en beelden.
Tegenwoordig is Minsk een moderne, progressieve en bovenal levendige stad met tal van clubs, uitstekende restaurants, stijlvolle galeries en trendy sushibars. Ook een paar mooie kerken hebben de oorlog overleefd.
Minsk telt verschillende musea die het bezoeken waard zijn zoals het Cultuurmuseum van Wit-Rusland en het patriottistische oorlogsmuseum. Ook het appartement waar Lee Harvey Oswald (de vermeende moordenaar van de Amerikaanse president John F. Kennedy) een aantal jaren woonde kan je bezichtigen.
Dit nationale park beschermt het deel van het Bialowieza bos dat in Belarus ligt. De andere helft ligt in Polen. Het is het laatste stuk van een oerbos dat vroeger het centrale deel van Europa bedekte.
In het bos leeft een grote populatie Europese bizons en ook lynxen, wilde zwijnen, herten, wilde paarden, otters, bevers, marters, dassen en nertsen. Bij de ingang van het park leven enkele dieren in afgesloten weilanden en krijg je alvast een indruk van het park in het natuurmuseum.
In dit schilderachtige landschap liggen zo’n 300 meren en meertjes, honderd eilandjes, schiereilanden, meren, inhammen en stukjes oerbos. Het is ontstaan door de invloed van glestjers.
Het grootste meer, Drivyaty, is 36 vierkante kilometer groot. Bijzonder is het Strutso meer met daarin het eiland Chaichin waarop weer een meertje ligt.
Van het fort zelf, gebouwd tussen 1833 en 1842, staat niet zo heel veel meer overeind. Belangrijker is nu de functie als herdenkingsplaats aan de Tweede Wereldoorlog die flink heeft huisgehouden in Wit-Rusland.
Sinds 1971 is Brest een heldenfort, een complex met barakken, bunkers, versterkingen, een defensiemuseum en indrukwekkende monumenten.
In deze katholieke kerk hangt een icoon van de Madonna Budslavskaya die in de loop van de tijd honderden zieken zou hebben genezen. Ieder jaar trekken op 2 juli duizenden pelgrims naar dit bedevaartsoord.
Openluchtmuseum gewijd aan de rurale cultuur in Belarus. Je ziet er traditionele ambachten en gebouwen.
Het museum is gemakkelijk te bereiken vanuit Minsk.
De Heilige Drievuldigheidskerk in Gervyaty wordt wel de Notre Dame van Belarus genoemd. Met een hoogte van 61 meter is het dan ook een imposant bouwwerk en de kerk ligt op een mooie plek aan het water. Het interieur is overigens net zo indrukwekkend als de buitenkant. Mensen uit de verre omgeving komen op zondag naar Gervyaty om de mis bij te wonen.
Grodno (ook wel Hrodna genoemd) behoorde in het verleden tot Polen en Litouwen en kwam pas aan het einde van de Tweede Wereldoorlog bij de Sovjetunie. De Russische invloed is er daardoor klein, het stadje oogt eerder Pools.
Grodno is een van de weinige steden die de Tweede Wereldoorlog ongeschonden doorkwam. Je ziet er nog de houten huizen en architectuur uit de tijd van de tsaren.
Kossovo of Kosava kasteel: gotisch kasteel gebouwd in 1838 en omringd door een enorme tuin. De 12 torens staan symbool voor iedere maand van het jaar. Het kasteel is zo ingenieus ontworpen dat iedere kamer van de 132 kamers gedurende 2,5 dag per jaar rechtstreeks door de zon verlicht wordt. De inwoners verpoosden dan telkens in de verlichte kamer.
Het kasteel werd grotendeels verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ondertussen zijn bewoners uit de omgeving bezig het bouwwerk in oude glorie te herstellen.
Krevo is een van de oudste kastelen in Wit-Rusland en werd gebouwd in de 14e eeuw. Het kasteel met muren van 2,5 meter dikte heeft een turbulente geschiedenis achter de rug, is omgeven met allerlei legenden en bleef overeind tot de eerste wereldoorlog toen het alsnog voor een groot deel werd verwoest.
De reden waarom leiders als Gandhi, Richard Nixon en Fidel Castro dit dorpje bezochten is een hele trieste. Op 22 maart 1943 verbrandden de nazi’s 149 dorpsinwoners (waaronder 75 kinderen) levend in een afgesloten schuur. Het dorp zelf werd met de grond gelijk gemaakt.
Een dorpssmid ontsnapte aan de moordpartij en keerde ’s avonds terug. Hij vond zijn zoon nog levend tussen een stapel lijken. De jongen stierf in de armen van zijn vader. Van dat trieste verhaal staat nu een beeld op de plaats waar vroeger het dorpje stond.
Dit middeleeuwse kasteel uit de 14e eeuw doorstond zeven eeuwen van oorlogen en gevechten. Je ziet het opvallend rode kasteel al van ver. In de zomer vinden er riddertoernooien plaats.
Het Mir kasteel is de bekendste bezienswaardigheid in Belarus. Het staat op de Unesco lijst van werelderfgoederen en is de trots van de Wit-Russen.
Het is een schitterend kasteel uit de 16e eeuw: elegant, lieflijk, majestueus en indrukwekkend tegelijk. Het kasteel is een mix van verschillende architectuurstijlen: Barok, Gotiek en Renaisance.
Het Nesvizh paleis behoort tot de mooiste paleizen in Belarus met prachtig aangelegde tuinen. Het paleis was eeuwenlang in handen van de familie Radziwill. Net als in het Mir paleis worden meerdere architectuurstijlen door elkaar gebruikt: late Renaissance, Barok en lokale elementen.
Tegenwoordig kunnen bezoekers zo’n 30 ruimtes bekijken waaronder de vertrekken van de prins, de jachtkamer en een museum. Ook het stadje Nesvizh met het historische centrum is leuk om te bezoeken.
Dit dorpje wordt wel het Versailles van Belarus genoemd. Mosar dankt die naam vooral aan de goed onderhouden en mooi aangelegde tuinen met bijzondere planten, bloemen, vijvertjes, beelden en een mooi wit kerkje.
Deze 600 jaar oude kerk diende in het verleden niet alleen als een plaats om te bidden, maar ook als schuilplaats voor de dorpelingen tegen vijandige invallen. Daarom heeft de kerk wel wat weg van een fort.
Bij dit stadje staat een ruine van een kasteel gebouwd in de 13e eeuw in opdracht van de Litouwse vorst Mindaugas.
Tot de Tweede Wereldoorlog was Novogrudok een belangrijk joods centrum en een Sjtetl, maar een groot deel van de joodse inwoners kwam om het leven.
Deze stad met zo’n 130.000 inwoners heeft een mooi historisch centrum met gebouwen uit de 19e en begin 20e eeuw die de oorlog overleefd hebben.
Ook Pinsk had vroeger een grote joodse gemeenschap, maar 27.000 van de 30.000 Joden werden vermoord toen het getto in de stad werd ‘schoongeveegd’.
Polotsk is de oudste stad in Belarus en werd gesticht in 862. De stad heeft dan ook heel wat gezien en meegemaakt in zijn lange bestaan: overvallen door de Vikingen, aanvallen door de kruisvaarders en talloze bezettingen onder andere door Ivan de Verschrikkelijke. Ook was het een tijd het centrum van het Russische Christendom.
Tegenwoordig zijn er nog overal in de stad historische gebouwen te zien en een grote, witte kathedraal gewijd aan de heilige Sophia.
Dit nationale park met bijzondere moerassen en eeuwenoude eikenbossen rondom de Pripyat rivier wordt ook wel het Amazonegebied van Belarus of ook wel ‘de longen van Europa’ genoemd.
Ook eeuwenoude folkloristische en etnische tradities leven nog volop in dit gebied.
Vroeger was Ruzany een luisterrijk neoklassiek paleis, maar sinds het tijdens de Eerste Wereldoorlog per ongeluk in brand werd gestoken staat alleen het geraamte nog overeind.
Ondertussen is een begin gemaakt met de wederopbouw van het paleis. De toegangspoort staat er alvast weer.
In dit openluchtmuseum is een volledig dorpje nagebouwd met gebouwen uit de 17e tot de 20e eeuw. Je maakt er kennis met de architectuur, cultuur, tradities en ambachten uit de verschillende delen van het land.
De torens van deze roodgekleurde katholieke kerk in neogotische stijl steekt ver boven de omgeving uit.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier