Deze plaatsen moet je zien in Alaska

Denali National Park is een enorm uitgestrekt wildernisgebied met gigantische bergtoppen, dichte bossen en kale toendragebieden. Maar dankzij een ingenieus bussysteem kan je op een eenvoudige manier diep de natuur in trekken.

De Alaska Range, een machtige bergketen die Alaska in tweeën deelt, loopt dwars door Denali National Park. De Mount Mc Kinley, de hoogste berg van de Verenigde Staten, steekt als een reus boven de andere bergen uit. In deze ruige natuur herleven de tijden van de goudkoorts, toen duizenden avonturiers samen met hun sledehonden naar het hoge noorden trokken.

In de winter kan je rangers vergezellen wanneer ze voortgetrokken door husky’s en malamutes de backcountry ingaan. In de zomer kan je het onherbergzame gebied, waar nauwelijks aangelegde wandelpaden zijn, volledig op eigen houtje verkennen.

Gates of the Arctic: dit ruim 30.000 vierkante meter grote park ligt boven de Poolcirkel en wordt jaarlijks maar door zo’n 10.000 toeristen bezocht. Dit is één van de laatste gebieden ter wereld waar de kans klein is dat je iemand tegenkomt. Er is dan ook geen enkele voorziening voor bezoekers.

Het is een ruig gebied met diepe dalen ontstaan door gletsjers, slingerende rivieren en heldere bergmeren. In het zuidelijke deel van het park groeien bomen, maar in het noordelijke deel enkel wat struiken. Gates of the Arctic is een zeer goede plek om de aurora borealis (noorderlicht) te bewonderen.

Glacier Bay: Zoals de naam al zegt staat dit park bekend om zijn gletsjers, om precies te zijn zestien, die van de hoge besneeuwde bergtoppen doorlopen tot in de baai en diepe fjorden vormen. Glacier Bay ligt in het zuidoosten van Alaska en kan enkel per boot of vliegtuig bereikt worden. Veel cruiseschepen meren hier aan.

De gletsjers in Glacier Bay National Park werden gevormd tijdens de kleine ijstijd. De onderste lagen van de gletsjers smelten langzaam weg waardoor de gletsjers naar beneden de zee in glijden. Soms breken er grote stukken ijs af, een spectaculair gezicht en de reden voor veel toeristen om dit park te bezoeken.

Katmai National Park: dit park in het zuiden van Alaska ligt op het schiereiland Alaska Peninsula en staat bekend om zijn vulkanen (vijftien waarvan vijf actieve vulkanen) en bruine beren. Maar het is ook de plaats waar de meeste prehistorische menselijke verblijfplaatsen (ongeveer 900) in Noord-Amerika werden gevonden.

Katmai werd in 1980 een nationaal park om de Valley of Ten Thousand Smokes te beschermen. In 1912 barstte de Novarupta uit, één van de sterkte erupties uit de moderne geschiedenis. Jaren na de uitbarsting kwam er overal in de gevormde kloof nog rook uit de grond, vandaar de naam. Tegenwoordig zie je hier een bizar maanachtig landschap.

Buiten deze vreemde vallei heeft Katmai een prachtige, ruige kustlijn, dichte bossen en heldere meren en rivieren. Je kan het park alleen met een boot of vliegtuig bereiken.

Kenai Fjords National Park: in dit park, eveneens in het zuiden van Alaska, ligt Harding Icefield, de grootste ijsvlakte in Noord-Amerika. Het gebied is in de loop van de eeuwen gevormd door gletsjers, stormen en aardbevingen.

Het resultaat is een schitterend landschap met hoge bergen, watervallen, gletsjers, een ruige rotsachtige kust en talloze eilandjes waar zwarte beren, zeeleeuwen, walvissen en zeevogels zich thuis voelen. Je kan dit park met de auto bereiken, maar veel mensen nemen in Seward de boot.

Kobuk Valley National Park: een zeer bijzonder gebied in het noordoosten van Alaska boven de poolcirkel: drie grote zandduinen. Hier leven veel zoogdieren zoals de grijze wolf, de lynx, de eland, grizzlyberen en bruine beren. Maar wat het park uniek maakt zijn de 450.000 kariboes die er jaarlijks doorheen trekken. Ook naar dit park lopen geen wegen. Van alle parken in Alaska is dit het moeilijkst te bereiken.

Lake Clark National Park: dit natuurpark is eigenlijk Alaska in een notendop. Het ligt in het zuidwesten van Alaska en beschermt niet alleen een groot natuurgebied met vulkanen (waaronder de twee actieve vulkanen Iliamna en Redoubt), gletsjers, rivieren en watervallen, maar ook de dieren die er leven en de traditionele levenswijze van de oorspronkelijke inwoners, de Dena’ina.

Dit park wordt weinig bezocht, er komen ongeveer 5000 toeristen per jaar. Er lopen geen wegen naartoe. Je kan het enkel met een vliegtuigje bereiken.

Wrangell Saint Elias: dit park in het zuidoosten van Alaska is niet alleen het grootste in de Verenigde Staten (groter dan Zwitserland), hier ligt ook de grootste verzameling gletsjers (150 in totaal) en negen van de zestien hoogste bergtoppen in de Verenigde Staten.

Het park is genoemd naar de Mount Saint Elias, met 5489 meter de op één na hoogste bergtop in de Verenigde Staten, en de Mount Wrangell, een 4317 meter hoge vulkaan die in 1900 voor het laatst actief was. Hier leven landen, kariboes, beren, dall schapen (sneeuwschapen) en talloze andere dieren.

Zelfs voor Alaskaanse begrippen is Wrangell Saint Elias een gigantisch stuk wildernis, zeker als je bedenkt dat het over de Canadese grens doorloopt in Kluane National Park.

In het begin van de negentiende eeuw werd hier goud gevonden en trokken heel wat gelukszoekers naar Alaska. De sporen daarvan vind je nog in verlaten mijnstadjes zoals Kennecott mines. Oude Athabascan nederzettingen vind je er ook, onder andere in Copper Center, Chitina, Gulkana, en Chistochina.

Wrangell Saint Elias is één van de twee nationale parken die je met de auto kan bereiken.

Portage Glacier: deze gletsjer op een uurtje rijden van Anchorage is de drukst bezochte bezienswaardigheid in Alaska. De gletsjer is meer dan acht kilometer lang en anderhalve kilometer breed. De gletsjer beweegt zo snel dat het bezoekerscentrum, dat ongeveer zeventig jaar geleden gebouwd werd en een bezienswaardigheid op zich vormt, geen uitzicht meer biedt op de ijsvlakte. De gletsjer zakt steeds verder weg en neemt al een groot deel van het Portage Lake, dat in 1880 gevormd werd, in beslag.

Independence Mine State Historical Park in de Talkeetna Mountains: dit mijnstadje waar nog zestien gebouwen uit de jaren dertig van de vorige eeuw staan, ligt geheel boven de boomgrens in een mooi komvormig dal. Maak hier kennis met het harde leven van de mijnwerkers en beproef je geluk door zelf op zoek te gaan naar goud.

Homer: charmant en kleurrijk vissersstadje in een schitterende omgeving in de buurt van Anchorage. In de jaren zestig oefende het stadje een grote aantrekkingskracht uit op hippies, kunstenaars en artiesten en tot op heden staat Homer bekend als de kunsthoofdstad van het zuiden van Alaska.

Kodiak Island, het grootste eiland in Alaska, ligt in het zuidwesten en dankt zijn naam aan de Kodiak beer, de grootste bruine beer en het grootste vleesetende landdier ter wereld. Zijn bergen, rotsachtige kust, verlaten stranden en natuurlijk de Kodiak beer zijn de grote troeven van dit eiland. Maar er is één groot nadeel: het is er heel vaak mistig en er valt veel regen.

Prince William Sound: zeestraat in het zuiden van Alaska die bekend staat om zijn fjorden, kleine eilandjes en gletsjers zoals de blauwkleurige Columbia Glacier. Je kan hier mooie boottochten langs de kust maken waarbij je ongetwijfeld walvissen tegenkomt.

In 1989 werd dit gebied getroffen door een van de grootste ecologische rampen ooit. De olietanker Exxon Valdez liep op de grond en miljoenen liters olie belandden in zee. Een half miljoen zeevogels, duizend otters, 22 orka’s, 300 zeehonden, 250 adelaars en duizenden andere dieren kwamen om het leven en miljoenen visseneieren gingen verloren.

Algemene informatie over Alaska

Ligging

Alaska ligt gescheiden van de overige staten van de Verenigde Staten en grenst aan het Canadese Yukon.

Hoofdstad

Juneau

Grootste steden

Anchorage, Juneau, Fairbanks, Sitka, Ketchikan, Kenai, Kodiak, Bethel, Wasilla, Barrow.

Oppervlakte1.717.854 km². Daarmee is Alaska de grootste Amerikaanse staat.

Datum van toetreding tot de Unie

Op 3 januari 1959 trad Alaska als 49e staat toe tot de Unie.

Klimaat

Alaska is de grootste staat en kent logischerwijze grote klimaatverschillen. Het Alaskaanse weer staat bekend om zijn onvoorspelbaarheid. Zeer grof gezien kan je zeggen dat het zuiden van Alaska een redelijk mild klimaat kent met behoorlijk wat neerslag. In de zomer in de vorm van regen en in de winter in de vorm van sneeuw.

Het binnenland van Alaska kent een subarctisch klimaat. Hier kan het extreem koud, maar ook erg warm worden. In de zomer kan de temperatuur stijgen tot 35°C, maar in de winter dalen tot -50°C.

Het klimaat in het noorden van Alaska is arctisch, dat wil zeggen lange en zeer koude winters en korte en koele zomers.

Geografie

Je kan Alaska in drie gebieden verdelen. Langs de kust liggen de bergen van de Pacific Mountain Region. In het centrum van de staat vinden we de hoge bergen van de Central Plateau Region.

En in het noorden ligt de Arctic Slope, een gebied boven de poolcirkel dat vooral uit toendra bestaat. In deze spectaculaire wildernis wonen de Inupiat eskimo’s samen met hun kudden kariboes. Het is ook de streek van het befaamde noorderlicht.

Een groot gedeelte van Alaska wordt gedomineerd door de Rocky Mountains die hier hun hoogste pieken hebben. Daarnaast liggen er voor de kust veel eilanden, zoals de grasachtige Aleoeten, Kodiak Island en de Pribilof eilanden, bekend om de ongelofelijke vogelpopulatie.

Hoogste punt

Mount Denali (The Great One), 6096 meter. Daarmee is het de hoogste berg van de Verenigde Staten.

Belangrijkste rivieren

Yukon River (3190 km), Kuskokwim (1165 km), Stikine (610 km), Copper River (460 km), Colville River, Alsek River.

Grootste meren

Iliamna Lake, Aleknagik Lake, Becharof Lake, Clark Lake en Minchumina Lake.

Tips

Alaska is zo groot en zo rijk aan prachtige natuur dat je je reis het beste kan beperken tot één of twee regio’s. Prop je reisschema ook niet te vol zodat je onderweg tijd hebt om ergens langer te blijven.

Alaska is een echt kampeerland. Kampeerplaatsen zijn er in overvloed en je mag ook zelf ergens je tent opzetten. Berg wel altijd je eten en toiletartikelen goed op zodat beren niet op de geur afkomen.

Zoek je iets meer comfort dan kan je terecht in een zogenaamde wilderness lodge. Dat zijn sfeervolle houten gebouwen gelegen op prachtige locaties die je soms enkel met de boot kan bereiken. Maar goedkoop zijn ze niet.

De meeste oorspronkelijke bewoners van Alaska zoals de Inuit zijn zeer gastvrije mensen, maar houd er toch rekening mee dat hun oorspronkelijke manier van leven alsmaar meer bedreigd wordt door de moderne wereld. Vlieg daarom niet zomaar naar een afgelegen dorpje, maar zorg dat je er eerst met iemand contact hebt gelegd of reis erheen met iemand die er contacten heeft.

Bij Alaska denk je niet in eerste instantie aan verbranden door de zon. Toch is de kans in de zomer groot dat het je overkomt. In de zomer zijn de dagen erg lang in Alaska, het wordt zelfs amper donker. Wanneer er dan een koude wind staat heb je helemaal niet in de gaten dat de zon flink brandt. Dat wordt nog versterkt door weerspiegeling in het water of in de sneeuw. Zorg dus dat je je op tijd insmeert met zonnebrandcrème.

Denali National Park is een enorm uitgestrekt wildernisgebied met gigantische bergtoppen, dichte bossen en kale toendragebieden. Maar dankzij een ingenieus bussysteem kan je op een eenvoudige manier diep de natuur in trekken.

De Alaska Range, een machtige bergketen die Alaska in tweeën deelt, loopt dwars door Denali National Park. De Mount Denali (tot voor kort Mount Mc Kinley), de hoogste berg van de Verenigde Staten, steekt als een reus boven de andere bergen uit. In deze ruige natuur herleven de tijden van de goudkoorts, toen duizenden avonturiers samen met hun sledehonden naar het hoge noorden trokken.

In de winter kan je rangers vergezellen wanneer ze voortgetrokken door husky’s en malamutes de backcountry ingaan. In de zomer kan je het onherbergzame gebied, waar nauwelijks aangelegde wandelpaden zijn, volledig op eigen houtje verkennen.

Gates of the Arctic: dit ruim 30.000 vierkante meter grote park ligt boven de Poolcirkel en wordt jaarlijks maar door zo’n 10.000 toeristen bezocht. Dit is één van de laatste gebieden ter wereld waar de kans klein is dat je iemand tegenkomt. Er is dan ook geen enkele voorziening voor bezoekers.

Het is een ruig gebied met diepe dalen ontstaan door gletsjers, slingerende rivieren en heldere bergmeren. In het zuidelijke deel van het park groeien bomen, maar in het noordelijke deel enkel wat struiken. Gates of the Arctic is een zeer goede plek om de aurora borealis (noorderlicht) te bewonderen.

Glacier Bay: zoals de naam al zegt staat dit park bekend om zijn gletsjers, om precies te zijn zestien, die van de hoge besneeuwde bergtoppen doorlopen tot in de baai en diepe fjorden vormen. Glacier Bay ligt in het zuidoosten van Alaska en kan enkel per boot of vliegtuig bereikt worden. Veel cruiseschepen meren hier aan.

De gletsjers in Glacier Bay National Park werden gevormd tijdens de kleine ijstijd. De onderste lagen van de gletsjers smelten langzaam weg waardoor de gletsjers naar beneden de zee in glijden. Soms breken er grote stukken ijs af, een spectaculair gezicht en de reden voor veel toeristen om dit park te bezoeken.

Wrangell Saint Elias: dit park in het zuidoosten van Alaska is niet alleen het grootste in de Verenigde Staten (groter dan Zwitserland), hier ligt ook de grootste verzameling gletsjers (150 in totaal) en negen van de zestien hoogste bergtoppen in de Verenigde Staten.

Het park is genoemd naar de Mount Saint Elias, met 5489 meter de op één na hoogste bergtop in de Verenigde Staten, en de Mount Wrangell, een 4317 meter hoge vulkaan die in 1900 voor het laatst actief was. Hier leven landen, kariboes, beren, dall schapen (sneeuwschapen) en talloze andere dieren.

Zelfs voor Alaskaanse begrippen is Wrangell Saint Elias een gigantisch stuk wildernis, zeker als je bedenkt dat het over de Canadese grens doorloopt in Kluane National Park.

In het begin van de negentiende eeuw werd hier goud gevonden en trokken heel wat gelukszoekers naar Alaska. De sporen daarvan vind je nog in verlaten mijnstadjes zoals Kennecott mines. Oude Athabascan nederzettingen vind je er ook, onder andere in Copper Center, Chitina, Gulkana, en Chistochina.

Wrangell Saint Elias is één van de twee nationale parken die je met de auto kan bereiken.

Katmai National Park: dit park in het zuiden van Alaska ligt op het schiereiland Alaska Peninsula en staat bekend om zijn vulkanen (vijftien waarvan vijf actieve vulkanen) en bruine beren. Maar het is ook de plaats waar de meeste prehistorische menselijke verblijfplaatsen (ongeveer 900) in Noord-Amerika werden gevonden.

Katmai werd in 1980 een nationaal park om de Valley of Ten Thousand Smokes te beschermen. In 1912 barstte de Novarupta uit, één van de sterkte erupties uit de moderne geschiedenis. Jaren na de uitbarsting kwam er overal in de gevormde kloof nog rook uit de grond, vandaar de naam. Tegenwoordig zie je hier een bizar maanachtig landschap.

Buiten deze vreemde vallei heeft Katmai een prachtige, ruige kustlijn, dichte bossen en heldere meren en rivieren. Je kan het park alleen met een boot of vliegtuig bereiken.

Kenai Fjords: in dit park, eveneens in het zuiden van Alaska, ligt Harding Icefield, de grootste ijsvlakte in Noord-Amerika. Het gebied is in de loop van de eeuwen gevormd door gletsjers, stormen en aardbevingen.

Het resultaat is een schitterend landschap met hoge bergen, watervallen, gletsjers, een ruige rotsachtige kust en talloze eilandjes waar zwarte beren, zeeleeuwen, walvissen en zeevogels zich thuis voelen. Je kan dit park met de auto bereiken, maar veel mensen nemen in Seward de boot.

Een zeer bijzonder gebied in het noordoosten van Alaska boven de poolcirkel: drie grote zandduinen. Hier leven veel zoogdieren zoals de grijze wolf, de lynx, de eland, grizzlyberen en bruine beren. Maar wat het park uniek maakt zijn de 450.000 kariboes die er jaarlijks doorheen trekken.

Ook naar dit park lopen geen wegen. Van alle parken in Alaska is dit het moeilijkst te bereiken.

Dit natuurpark is eigenlijk Alaska in een notendop. Het ligt in het zuidwesten van Alaska en beschermt niet alleen een groot natuurgebied met vulkanen (waaronder de twee actieve vulkanen Iliamna en Redoubt), gletsjers, rivieren en watervallen, maar ook de dieren die er leven en de traditionele levenswijze van de oorspronkelijke inwoners, de Dena’ina.

Dit park wordt weinig bezocht, er komen ongeveer 5000 toeristen per jaar. Er lopen geen wegen naartoe. Je kan het enkel met een vliegtuigje bereiken.

Deze gletsjer op een uurtje rijden van Anchorage is de drukst bezochte bezienswaardigheid in Alaska. De gletsjer is meer dan acht kilometer lang en anderhalve kilometer breed.

De gletsjer beweegt zo snel dat het bezoekerscentrum, dat ongeveer zeventig jaar geleden gebouwd werd en een bezienswaardigheid op zich vormt, geen uitzicht meer biedt op de ijsvlakte. De gletsjer zakt steeds verder weg en neemt al een groot deel van het Portage Lake, dat in 1880 gevormd werd, in beslag.

Kodiak Island, het grootste eiland in Alaska, ligt in het zuidwesten en dankt zijn naam aan de Kodiak beer, de grootste bruine beer en het grootste vleesetende landdier ter wereld.

Zijn bergen, rotsachtige kust, verlaten stranden en natuurlijk de Kodiak beer zijn de grote troeven van dit eiland. Maar er is één groot nadeel: het is er heel vaak mistig en er valt veel regen.

Charmant en kleurrijk vissersstadje in een schitterende omgeving in de buurt van Anchorage.

In de jaren zestig oefende het stadje een grote aantrekkingskracht uit op hippies, kunstenaars en artiesten en tot op heden staat Homer bekend als de kunsthoofdstad van het zuiden van Alaska.

Zeestraat in het zuiden van Alaska die bekend staat om zijn fjorden, kleine eilandjes en gletsjers zoals de blauwkleurige Columbia Glacier. Je kan hier mooie boottochten langs de kust maken waarbij je ongetwijfeld walvissen tegenkomt.

In 1989 werd dit gebied getroffen door een van de grootste ecologische rampen ooit. De olietanker Exxon Valdez liep op de grond en miljoenen liters olie belandden in zee. Een half miljoen zeevogels, duizend otters, 22 orka’s, 300 zeehonden, 250 adelaars en duizenden andere dieren kwamen om het leven en miljoenen visseneieren gingen verloren.

Dit mijnstadje in Talkeenta Mountains waar nog zestien gebouwen uit de jaren dertig van de vorige eeuw staan, ligt geheel boven de boomgrens in een mooi komvormig dal. Maak hier kennis met het harde leven van de mijnwerkers en beproef je geluk door zelf op zoek te gaan naar goud.