Geschiedenis

Tot 53 miljoen jaar geleden maakte het Australische continent nog deel uit van een uitgestrekt supercontinent, dat bestond uit het huidige Zuid-Amerika, Antarctica en Australië (Gondwanaland). Rond die tijd begon het Australische continent zich langzaam af te scheiden in noordelijke richting.

Na lange tijd – zo’n 18 miljoen jaar geleden – kwam de meest noordelijke top van Australië, het schiereiland van Cape York, in tropisch gebied te liggen. Dat was het begin van nieuw leven dat voordien afwezig was geweest. Enkele van deze nieuwe levensvormen waren het koraal en tropische vissen.

Het koraal kende 2 miljoen jaar geleden een sterke groei. Sindsdien hebben duizend jaar lange ijstijden het zeeniveau aanzienlijk doen dalen. Het rif kwam bloot te liggen en stierf. Na de ijstijden steeg het zeeniveau opnieuw en kon het koraal zichzelf langzaam herstellen en nieuwe riffen vormen.

Het huidige, levende rif dat je nu kan zien is 8.000 jaar oud. De riffen zijn niet alleen een toeristisch spektakel, maar spelen ook een belangrijke rol in het beschermen van laaggelegen eilanden en kuststroken tegen de soms gewelddadige zee. En net als de bossen op het vasteland neemt het koraal CO²-gassen op, alleen veel langzamer. Vandaar de bijnaam van het rif: ‘het amazonewoud van de oceanen’.

Het Great Barrier Reef Marine Park werd in 1975 gecreëerd en in 1981 riep de Unesco het gebied uit tot werelderfgoed. Van