Geschiedenis

Amboseli National Park behoort tot het leefgebied van de Masai, de legendarische, nomadenstam van krijgers en herders.

De Masai trekken al eeuwenlang door het gebied, op zoek naar de beste plaatsen om hun kuddes schapen en geiten te laten grazen. Wilde dieren vormden een bedreiging voor hun vee, maar ze tolereerden hen zodat ze iets in reserve hadden wanneer de geiten en schapen stierven door de droogte.

Onderweg bouwden ze enkang of manyatta (hutten) van houten palen en stokken, gepleisterd met koeienmest.

Leeuw doden met een speer

In de 19e eeuw handelden de Arabieren druk in slaven uit het noordelijke buurland Soedan. Ze waagden zich echter niet in Amboseli omdat ze bang waren voor de moedige Masai krijgers.

Om krijger te mogen worden, moesten jonge Masai zichzelf bewijzen door een leeuw te doden met een speer. De Britten maakten een einde aan deze oude traditie, niet om de Masai te beschermen, maar in verband met de leeuwen.

Natuurlijk evenwicht

Het ontstaan van het nationale park verliep geleidelijk aan. In 1906 werd het eerst het Amboseli Game Reserve. De Masai mochten gebruik blijven maken van het gebied.

Het doel van het reservaat was het beschermen van het wild tegen de jacht en tegelijkertijd moest de lokale bevolking zich ongestoord kunnen ontwikkelen. Zo bleef het natuurlijke evenwicht tussen de Masai en het wild bewaard.

Dat veranderde in 1945, toen Westerse natuurbeschermers besloten dat het wild in eerste instantie beschermd moest worden. Dat zou ten koste gaan van de Masai en conflicten konden dan ook niet uitblijven. Toch werd het gebied in 1947 het Amboseli National Reserve.

Problemen voor de Masai

Alhoewel de Masai er mochten blijven wonen, ontstonden er problemen. Hun schapen en geiten eten en drinken immers hetzelfde als de wilde dieren.

In de jaren ’60 kwam er nog een probleem bij, namelijk dat de PH waarde van het water en de moerassen enorm was gestegen. Daarom besloot de Keniaanse regering in 1974 om een groot gebied volledig te reserveren voor het wild en het om te vormen tot een nationaal park.

Dit had zeer negatieve gevolgen voor de Masai. Het wild doodde hun vee en beschadigde hun gewassen en eigendommen. Bovendien hadden de toeristen een slechte invloed op de cultuur van de Masai.

Lokale gidsen werden misbruikt, er werden ongevraagd foto’s gemaakt en ze introduceerden drugs en andere slechte gewoonten bij de Masai. De winsten van het toerisme kwamen niet ten goede aan de Masai, maar verdwenen naar buitenstaanders.

Doden uit protest

Uit protest doodden de Masai een groot aantal wilde dieren. Deze actie had succes, want daarop volgden onderhandelingen met als resultaat dat de Masai compensatie kregen voor bijvoorbeeld het tolereren van wilde dieren.

Dat geld kunnen ze gebruiken voor het bouwen van scholen, ziekenhuizen en zo verder. Sindsdien hebben de Masaai het bestaan van het park min of meer geaccepteerd, maar toch betrekt de regering hen nog altijd niet voldoende bij het beheer en winsten van het park.

Het is nog niet zo eenvoudig om een goed evenwicht te vinden tussen de belangen van de natuur en de wilde dieren aan de ene kant en die van de oorspronkelijke inwoners aan de andere kant.

Foto: Ernest Hemingway op safari in Afrika