‘Technisch gezien was het volgens onze horlogemakers onuitvoerbaar’: het verhaal achter de Happy Sport van Chopard

Een klein verhaal achter een groot ontwerp: deze week het Happy Sport-horloge van Chopard.
Naam: Happy Sport
Ontwerper: Caroline Scheufele voor Chopard
Eerste uitgave: 1993
Met zijn diamanten die speels over de wijzerplaat dansen en sportieve roestvrijstalen kast voelt de Happy Sport erg van nu aan. Toch is het horloge al meer dan dertig jaar oud. Ondertussen is het een bestseller van het huis, maar toen Caroline Scheufele (artistiek directeur en co-CEO van Chopard) het uurwerk in 1993 bedacht, geloofde niemand erin.
‘Iedereen verklaarde me voor gek dat ik diamanten in een kast van staal wilde zetten, dat hoorde je met witgoud of platina te doen’, vertelde ze enkele jaren geleden aan Knack Weekend. ‘Technisch gezien was het volgens onze horlogemakers gewoon onuitvoerbaar.’
Om haar visie te realiseren, ontwikkelde Scheufele zelf een oplossing: twee saffierglazen met net genoeg speling ertussen, zodat de diamanten vrij konden bewegen. Dit bracht nieuwe uitdagingen met zich mee. De kast mocht niet te dik worden, de waterdichtheid moest gegarandeerd blijven en bij de afwerking mocht er geen stof tussen de glazen belanden. Toch wist Scheufele haar idee door te duwen. ‘Ik heb een volhardend karakter en neem geen genoegen met een nee.’
In de jaren negentig was de markt voor luxehorloges nog sterk op mannen gericht. Vrouwenmodellen waren vaak slechts kleinere versies van bestaande herenhorloges. De Happy Sport brak met die conventie: het was niet alleen een elegant sieraad, maar ook een veelzijdig accessoire dat vrouwen zowel overdag konden dragen om te sporten als ’s avonds naar een cocktailparty. Volgens Scheufele was het echter nooit haar bedoeling om de patriarchale horloge-industrie op te schudden. ‘Ik deed gewoon wat naast mijn werk ook mijn passie is, namelijk creëren en ontwerpen. De Happy Sport was misschien ongewoon en onverwacht, zoals de beste creaties vaak zijn, maar ik kon absoluut niet vermoeden dat we er zo ver mee zouden komen.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier