Van liturgische gewaden tot poepchic tafellinnen: achter de schermen bij Atelier Slabbinck

Al vier generaties bezorgen ze meneer pastoor en monseigneur de bisschop fraaie gewaden, maar het Brugse bedrijf Slabbinck gaat met zijn tijd mee. Nu de kerken leeglopen, ontpoppen ze zich tot hofleverancier van ’s werelds chicste jachten.

Aan een grote tafel snijdt iemand een kazuifel uit een stuk weelderige paarse stof. Even verderop stikt een state-of the-artborduurmachine de initialen van een sjeik op een reeks handdoeken en aan de andere kant van het atelier strijkt iemand een overdadig geborduurde dalmatiek: een wit liturgisch overkleed, door diakens gedragen. Welkom bij Slabbinck, een ronduit fascinerend bedrijf met 115 jaar familiegeschiedenis op de teller. Hier maken ze religieuze kleding, zoals kazuifels, dalmatieken, soutanes, altaardwalen en ga zo maar door. Die maken ze op maat voor bisschoppen over de hele wereld, inclusief de paus. Ook de sinterklaasmijter en -mantel van Jan Decleir werden hier vervaardigd.

Maar naast de liturgische gewaden produceert Slabbinck ook het allerchicste huislinnen, vooral voor privéjets, luxejachten en villa’s overal ter wereld. Heb je een bed van drie op drie, dan kunnen zij een dekbedhoes maken. Ze borduren handdoeken en badslippers met het logo van privéjets, maken kingsize tafelkleden en personaliseren placemats. Kortom, ze doen alle speciallekes. Mathias Slabbinck: ‘We zijn heel sterk in maatwerk. Elke bestelling – van kazuifel tot kussensloop – wordt in Brugge met de hand en op maat geproduceerd. De werkwijze voor huislinnen en kerkkleding is eigenlijk identiek. Alleen borduren we initialen in plaats van kruisen’, lacht hij. Ooit maakte Slabbinck al het huislinnen voor een grote villa in Zuid-Frankrijk, goed voor 175.000 euro. ‘Onze grootste opdracht ooit. Maar we maken evengoed één kussensloop van 30 euro.’

OP TIJD OP DE BOOT

Alles begon in 1903 met overgrootvader Slabbinck, die als goudborduurder religieuze kleding verfraaide. De volgende generaties startten met confectie en in de jaren zestig verpopte Slabbinck zich tot liturgische onestopshop met naast kleding ook monstransen, wierookbranders, reliekhouders, ziekenzalvingsets en alles wat je in een kerk kunt vinden. Toen in 2000 de vierde generatie aan het roer kwam, besloten ze te diversifiëren. ‘We hadden veel klanten, maar de kerken werden leger en de priesters ouder’, aldus Mathias Slabbinck, die het bedrijf nu runt met zijn zus Mirabel en hun neef Viktor. Een goede inschatting. De kerkopdrachten liepen terug. Momenteel zorgt de liturgie voor de helft van de omzet, maar dat percentage daalt gestaag, terwijl de vraag naar huislinnen toeneemt.

Het drietal besloot in 2000 om Slabbinck in Brugge te houden, tegen de delokalisatietrend in. ‘De goedkoopste zijn we niet. We onderscheiden ons met service, kwaliteit, flexibiliteit en stiptheid. Een jacht ligt maar enkele uren in de haven, dus dan moet je precies op tijd kunnen leveren’, vertelt Mathias terwijl we door het atelier wandelen. De plek heeft iets van een haute-coutureatelier, hetzij met wat meer machines. Vrouwen zitten in opperste concentratie op maat gemaakte kleren te stikken. Er werken hier nog 38 mensen. ‘Allemaal vrouwen’, lacht Mathias. ‘Zonder hen ben ik nergens. Velen werken hier al 30 of 40 jaar. Dankzij hun knowhow kunnen we de kwaliteit leveren die we beloven.’ De opdrachten lopen hier continu door elkaar. De ene dag kunnen ze een kazuifel voor de paus maken, de volgende dag een dekbedhoes voor de privéjet van Brad Pitt. Bij wijze van spreken. Want namen noemen ze bij Slabbinck liever niet. ‘Laat ik zeggen dat we werken voor staatshoofden en de superrijken der aarde.’