Lennert en Sumit van vzw Verzamelwoede: ‘We zagen hoe absurd en onduurzaam fast fashion is’

Achter de grote poort van het Oud Gouvernement in Gent ontdek je vzw Verzamelwoede. Lennert Goessens (27) en Sumit Bunthanon (26) verzamelen sinds twee jaar jouw oude kleding en geven het een tweede leven. Workshops, closet sales, upcycling, en dat allemaal lokaal. ‘Duurzame mode blijft voor velen iets geitenwollensok. Dat willen wij veranderen.’

De creatieve breinen achter vzw Verzamelwoede leerden elkaar kennen in een sneakerwinkel waar ze allebei werkten. ‘We kregen een afkeer van fast fashion omdat we er middenin zaten. Vijfhonderd stuks in één grote kartonnen doos, allemaal apart verpakt in plastic. Dat is gewoon absurd,’ klinkt het bij Lennert Goessens.

Naaien is niet alleen voor omaatjes

‘Na mijn studie Nieuwe Media aan het KASK in Gent volgde ik een opleiding naaien en patroontekenen’, vervolgt Goessens. ‘Ik ben altijd graag met kleding bezig geweest. Mijn oma was kleermaakster van opleiding en leerde mij enkele basics. Ik kreeg veel oude kleding uit mijn omgeving om mee te werken, maar dit werd te veel om thuis te bewaren. Twee jaar geleden besloot ik een atelier te huren in het Oud Gouvernement, een onbewoonbaar pand waar meer dan dertig artiesten een plekje hebben.’ Ook voor Sumit Bunthanon startte het project bij zijn liefde voor mode. ‘Mode is echt mijn ding. Mijn vriendin studeert Mode aan het KASK, zij leerde mij de basis van patroontekenen en naaien. Ik startte dit jaar de opleiding Modetechnologie, omdat ik besefte dat ik te weinig voorkennis had. Dit is de beste beslissing van mijn leven.’ Zo werd vzw Verzamelwoede geboren.

‘De naam is catchy, het vat volledig samen wat wij doen’, legt Goessens uit. ‘Wij zamelen kleding en textiel in dat anders weggegooid wordt. Op deze manier geven we het een tweede leven. Ons atelier is een tussenstadium. Van hieruit sorteren we de kleding en bekijken we wat we ermee kunnen doen. Als het nog in goede staat is, verkopen we het via closet sales. Zaken die we niet kunnen verkopen doneren we. Wat niet meer draagbaar is wassen en verknippen wij, zodat we er nieuwe kledingstukken van kunnen maken.’

‘Alles wat we zelf ontwerpen is genderneutraal’, gaat Bunthanon verder. ‘Het upcyclen is momenteel nog een leerproces voor ons. Onze eigen ontwerpen verkopen we nog niet. In september willen we een pop-up organiseren met onze eigen stukken. Zo kunnen we aanvoelen waarin mensen geïnteresseerd zijn.’

150 kilo oude kleding

‘De ecologische insteek was er altijd al, maar niet zo extreem als nu. Gaandeweg groeide dit tot ons huidig concept,’ vertelt Lennert Goessens. Als je je kleding weggooit, weet je niet waar het naartoe gaat. Vaak werp je het in een kledingcontainer en denk je dat je er mensen uit het Globale Zuiden mee helpt, maar de realiteit is anders. Wij willen de cyclus gaande en lokaal houden. Wij hebben een grote, houten container gebouwd in Broei, een leegstaand kasteel waar organisaties workshops en events geven. Iedereen kan zijn kleding daar in droppen. Deze kleding gebruiken we dan voor verschillende doeleinden. Donaties, upcycling, workshops of voor closet sales. Bij een closet sale verkopen mensen kleding die ze niet meer dragen. Je merkt dat we allemaal te veel kleding hebben en velen op zoek zijn naar een plaats om die te verkopen, behalve via Vinted. De kleding die niet verkocht geraakt wordt in onze container gegooid. Zo haalden we al 150 kilo op.’

‘Tussen mei en oktober organiseren we verschillende workshops’, zegt Bunthanon. ‘Onder andere Tataki Zomé, een Japanse techniek om kleding op een natuurlijke manier te verven. We plukten planten uit de buurt, legden deze op een stuk stof en hamerden tot de tannines vrijkwamen. We hadden schrik dat mensen het niche en raar zouden vinden, maar het werd een groot succes.’

Lennert is al ruim tien jaar bezig met duurzame mode. ‘In mijn familie is het verzamelen van kleding en antiek echt een ding. Ik haal er voldoening uit om tijd te stoppen in het zoeken naar een bepaald kledingstuk. Alle kleding die ik nu heb, vond ik door maandenlang te speuren op apps, websites, forums en winkels. Uiteindelijk vind je wat je wil. Jammer genoeg is dat iets wat weinig mensen nu nog kunnen en willen doen. Langs de andere kant is dat ook logisch, je kan heel makkelijk iets bestellen. Niet iedereen weet waarom het slecht is, en als je het niet weet, sta je er niet bij stil. Dat hebben we gemerkt tijdens onze tie-dye workshop. Sommige deelnemers vroegen mij letterlijk: ‘Waarom zou ik een T-shirt van tien euro kopen als ik er in de Primark twee kan kopen voor dezelfde prijs?’. Dit doet ons stilstaan bij de struikelblokken.

Een druk op de knop

‘Fast fashion is één van de vele negatieve en niet duurzame tendenzen in onze maatschappij. Als mensen de problemen niet zien, trekken ze het zich ook niet aan. De consument wordt volledig afgeschermd van alles, behalve het product zelf en de levering tot aan je deur. Jij wilt dat kledingstuk? Druk op de knop en morgen heb je het in huis. Past het niet? Dan stuur je het gewoon terug. Bij dat proces komt zoveel meer kijken dat niet wordt getoond door bedrijven. Omdat je het niet ziet, word je immuun voor wat er misloopt.’ Wat meer focus op de alternatieve oplossingen, zou dus constructiever zijn. ‘De media focust zich te veel op negatief nieuws’, merkt Bunthanon op. ‘Ze zouden meer de nadruk moeten leggen op dingen die je wel goed kunt doen.’

‘Duurzame mode blijft voor velen iets geitenwollensok. Dat willen wij veranderen. Het is oké om je eigen kleding aan te passen in plaats van trends te volgen. Doe je eigen ding en werk zelf aan je kleding. Hou van je kleren en draag bij aan een circulaire toekomst.’