Lelijkheid, het is een term die maar zelden gebruikt wordt in de modewereld, maar voor modeontwerpster Miuccia Prada is het ‘interessanter dan schoonheid’.
Lelijkheid, het is een term die maar zelden gebruikt wordt in de modewereld, maar voor de 64-jarige Italiaanse modeontwerpster Miuccia Prada is het een pak interessanter dan ‘schoonheid’. Het is zelfs een bron van inspiratie. Dat vertelt ze in een interview met Stella, het modetijdschrift van The Telegraph.
Miuccia Prada nam in 1970 de zaak over van haar grootvader Mario Prada, maar had er van in het begin moeite mee. ‘Als linkse feministe was de modewereld de slechtste plek om te werken. Ik voelde mij schuldig omdat ik niet iets belangrijk deed, in de politiek bijvoorbeeld. In zekere zin heb ik het bedrijf gebruikt om mijn ideeën door te drijven.’
Prada, intussen 64, runt het modehuis samen met haar man Patrizio Bertelli. Maar de ontwerpen zijn van haar hand, en daarin speelt ‘lelijkheid’ een belangrijk rol.
‘Lelijkheid is attractief en opwindend. Misschien omdat het een nieuwigheid is ‘, zegt ze. ‘Het is interessanter dan het bourgeois idee van schoonheid. ‘Omdat het humaner is’, gaat ze verder.
‘Lelijkheid heeft te maken met de slechte, donkere kant van de mens. Het is niet echt gebruikelijk om er in de mode mee om te gaan. Dat zou schandalen veroorzaken. In andere branches, zoals in de schilderkunst en de filmwereld, is dat wel courant.’
‘Ik heb dan ook veel kritiek gekregen voor de input van trash en lelijkheid in mijn ontwerpen.’
Een beetje avant-garde, een beetje mode
Voor een vrouw, zoals in het geval van Miuccia Prada, is het eerder ongewoon om aan het hoofd te staan van een modebedrijf. Dat beseft ze ook.
‘Soms heb ik nog altijd de indruk dat vrouwen hun positie in de maatschappij niet waarderen. Alsof we niet sterk genoeg zijn om onze ideeën op te leggen. We houden niet van zakenvrouwen, we zetten ons af tegen vrouwen die zich als mannen gedragen.’
‘Ik koos voor het compromis: een beetje avant-garde en een beetje mode. Dat werkt. Ik wil mijn verleden niet zomaar in de prullenmand gooien omdat het deel uitmaakt van wie ik ben. Aardig zijn tegen een man, ik denk dat daar niets mis mee is.’ (DB)
