Kunstenaar Rop Van Mierlo maakt zijn eigen merchandising: ‘Ik betwijfel of Van Gogh blij zou zijn met de tassen met zijn werk’

De kost verdienen met dierenschilderijen: het is een nogal atypische carrièrekeuze. Voor kunstenaar Rop Van Mierlo pakte het goed uit. Zijn werk siert kleding van onder meer Hermès en Marni. Intussen heeft hij ook z’n eigen merchandising uit. ‘Ik wilde daar niet mee wachten tot na mijn dood.

De Nederlandse kunstenaar heeft er een opvallend parcours opzitten. Zijn afstudeerproject, een reeks morsige, artistieke dierenschilderijen, groeide uit tot een kinderboek dat wordt verkocht bij het MoMa in New York. Intussen sieren zijn dieren kleding van onder meer Marni en Hermès en ontwikkelde hij ook z’n eigen merchandising: twaalf voorwerpen met zijn typische tijgerprints. Het grote verschil met de klassieke merchandising? Alles uit de collectie is kwalitatief en duurzaam. Van 24 juli tot 5 augustus valt zijn werk te kopen en te bewonderen in de Antwerpse concept store Graanmarkt 13.

Waarom ben je je eigen merchandising beginnen te maken?

Rop Van Mierlo: ‘Al heel lang ben ik gefascineerd door de merchandising in museumwinkels. Veel kunstenaars zetten hun leven in het teken van schoonheid. Na hun dood wordt hun werk schaamteloos gebruikt om geld mee te verdienen, vaak via merchandising die de kwaliteit ervan weinig eer aan doet. Ik betwijfel of pakweg Van Gogh zo blij zou zijn met de mokken, T-shirts en pennen die met zijn schilderijen bedrukt wordt. Ik wilde niet wachten tot na mijn dood en heb mijn eigen merchandising gecreëerd. Op het eerste zicht verschillen mijn producten niet zoveel van de massamerchandising. Ik kan me levendig voorstellen dat mensen weleens denken: zijn die twee jongens écht twee jaar bezig geweest met tijgertassen? Wie goed kijkt ziet dat alles kwalitatief is en dat we belachelijk veel aandacht besteden aan details.’

Ik verdien nu geld met iets wat ik in de lagere school geleerd heb

De relatie tussen mens en dier staat centraal in je werk. Wat vind je daar zo interessant aan?

‘Mensen hebben de neiging om de natuur te willen controleren. Bloemen steken we in een bloempot, vissen in een vissenkom. We zijn voortdurend bezig om de wereld naar onze hand te zetten. Ik denk dat dat voortkomt uit ons verlangen naar veiligheid. Hoe meer we onder controle hebben, hoe minder risico’s we moeten nemen. En ook al is elke vorm van zekerheid een illusie, toch kunnen we dat moeilijk loslaten.’

Is dat ook waarom je nat-op-nat schildert? Het je dwingt om je eigen perfectionisme aan de kant te zetten.

‘Ik schilder met waterverf en inkt op een nat papier, waardoor de inkt alle kanten op gaat. Die techniek heb ik geleerd in de basisschool, al had ik er destijds een bloedhekel aan. Ik tekende graag, maar als ik probeerde te schilderen dan trok het resultaat op niets. Toen ik voor mijn afstudeerproject aan mijn allereerste dieren begon, verwachte ik dat ik zou eindigen met wat onduidelijke vlekken waarvan ik zelf zou moeten zeggen: ‘dit is een tijger’, ‘dit is een papegaai’. Het tegendeel gebeurde: de schilderijen waren meteen heel geslaagd en mijn omgeving reageerde enthousiast. Op dat moment wist ik dat ik echt iets goeds te pakken had. Maar het is wel grappig om af te studeren met iets wat je op de basisschool geleerd hebt.’

Intussen heb je samengewerkt met Marni. Hoe zijn zij bij jou terechtgekomen?

‘De dochter van een van de oprichters had mijn kinderboek in handen gekregen en vonden de tekeningen leuk. Elk jaar doen ze één artis collaboration en ik werd uitverkoren. Op wintersportvakantie kreeg ik een mailtje: of ik wilde samenwerken? Zelf kende ik het merk niet, maar mijn gezelschap, dat iets beter thuis is in de modewereld, wees me erop dat dit weleens heel interessant zou kunnen zijn. (lacht) Zo’n samenwerking opent natuurlijk deuren.’