Dit Nederlandse merk lanceert slechts een stuk per jaar: ‘Elk detail moet perfect zijn’

De Nederlandse Maxime Cartens (29) laat maar één stuk per jaar op de wereld los, maar dan wel meteen in de meest volmaakte uitvoering. ‘Minder marketing, meer idealisme,’ klinkt het bij de oprichtster van Teym.

Het doel van Maxime Cartens is het ontwikkelen van een tijdloze garderobe, die niets te maken heeft met fast fashion of een eindeloze stroom aan nieuwe collecties. Een stuk per jaar lanceren leek haar de enige logische aanpak voor haar modemerk Teym. De jonge modeontwerpster bedenkt de nieuwe stuks voor de ultieme garderobe in Amsterdam en laat de items produceren in Europa. Maandenlang breekt ze het hoofd over nieuwe toevoegingen. ‘Eigenlijk doe ik meer aan productontwerp dan aan modeontwerp,’ licht ze toe.

Teym ontstond nadat Maxime ervaring had opgedaan bij een groot modebedrijf en besefte dat ze liever zelf de touwtjes in handen had. ‘Na mijn opleiding aan de modeacademie van Arnhem kon ik aan de slag bij Karl Lagerfeld, als ontwerpster van accessoires. Het was een waanzinnig kans om meteen bij een groot bedrijf te werken en ben er drie jaar blijven plakken. Hoewel ik er veel geleerd heb, vond ik het ook erg jammer dat je als ontwerper bij een groot bedrijf enkel aan de tekentafel zit’, aldus Maxime. Maar wat de Nederlandse het meest tegen de borst stuitte, was de gigantische hoeveelheid spullen die geproduceerd worden. ‘Voor iedere feestdag of gelegenheid was er weer een nieuwe collectie. Dat was erg confronterend.’

Wat je zelf doet, doe je beter

‘Ik ontdekte dat er ook bij grote luxemerken nog te weinig transparantie is. Je weet bijna nooit zeker of een product ethisch geproduceerd wordt. De meeste mensen vermoeden dit soort praktijken van fast fashionketens, maar ook merken in een hogere prijsklasse kampen met dit probleem. Er zit een soort grijze zone tussen mode aan bodemprijzen en luxemerken die met erkende kwaliteitsateliers werken.’

Net toen de twijfel begon toe te slaan over haar carrière, was de ontwerpster toevallig op zoek naar een parka. ‘Nu denk je vast dat ieder merk wel een geschikte parka in het aanbod heeft. Toch kon ik nergens vinden waar ik naar op zoek was: een simpele, kwalitatieve parka zonder bont, extra touwtjes en overbodige zakken. Je moet weten dat we in Amsterdam allemaal met de fiets rijden, in weer en wind. Je hebt dus echt een goede jas nodig. Ik besliste om er dan maar zelf een te maken. Zo is het idee van m’n Impeccable Wardrobe ontstaan,’ verduidelijkt ze. ‘Veel mensen hebben het me afgeraden. “Zeg nou niet je baan op”, klonk het. Toch was ik ervan overtuigd dat ik dit risico moest nemen. Je moet doen waar je zelf helemaal achterstaat. Dat maakt keuzes maken makkelijker.’

De volmaakte garderobe

Op vijf jaar tijd maakte ze vijf stuks: The Parka, The Bag, The Merino Sweater, The Sweatsuit en The T-shirt. Allemaal items die de meeste mensen nodig hebben, maar volgens de ontwerpster geperfectioneerd moesten worden. De basiswaarden voor Teym zijn simpel en duidelijk. Er worden enkel producten gemaakt die kwalitatief hoog scoren, eerlijk worden geproduceerd, perfect zitten en een tijdloze uitstraling hebben. ‘Ik ging de uitdaging aan om mijn merk zo duurzaam mogelijk aan te pakken. Ik hou niet van het idee om zomaar wat te produceren. Alle details moeten helemaal goed zitten.’

‘Het voelt erg rustig om op deze manier naar kleding te kijken’, vindt Maxime. Daarom neemt ze de tijd om na te denken over wat mensen verlangen van hun kleding. ‘Ik vraag me af of mijn ontwerpen op ieder lichaam goed zullen passen en of ze mooi blijven na ettelijke malen wassen. Maar het is ook belangrijk dat m’n klanten niet uitgekeken geraken op de kledingstukken en zich er comfortabel in blijven voelen. Omdat ik mezelf de luxe geef om telkens maar aan één product te werken, zonder tijdsdruk, kan ik in detail gaan. Ik ben erg kritisch en een stuk is pas af wanneer ik er echt helemaal tevreden over ben.’

Hobbelige weg

Wie duurzaam te werk wil gaan, moet engelengeduld hebben in de researchfase. ‘Hoe meer je ervan afweet, hoe moeilijker het soms wordt’, lacht Maxime. ‘Het is soms echt een kluwen aan informatie waar je je door moet worstelen. Eenduidige antwoorden zijn er haast nooit omdat veel van de context afhangt. Ik probeer dus zo goed mogelijk na te denken wat voor ieder product, in iedere situatie, de beste optie is qua materiaal, land van herkomst, vervoer en verpakking. Soms moet je even uitzoomen en kijken naar het grotere plaatje.’

Als je perfectionistisch bent, is het bovendien moeilijk iets af te ronden. Hoe weet de ontwerpster wanneer een stuk echt klaar is? ‘Dat is niet simpel. Soms laat ik zeven samples maken, in plaats van een of twee, zoals andere merken. Ik werk daarom enkel met fabrieken waar ik een goede verstandshouding mee heb, waar ik altijd mag binnenspringen, die hun werknemers eerlijk betalen en die kwaliteit kunnen aanbieden. Met andere fabrieken zou dit soort samenwerking niet mogelijk zijn. In het begin kost deze aanpak meer tijd, voor beide partijen, maar achteraf zorgt dat voor een relaxte manier van werken. De producenten moeten voor mij gewoon telkens opnieuw hetzelfde product maken, en ze weten inmiddels perfect hoe dat moet.’

Geen seizoenen, geen collecties en slechts één stuk per jaar. Het is bijna tegenovergesteld aan het idee van mode. ‘Ik zal eerlijk zijn, alles radicaal anders willen doen is gewoon moeilijker. Soms lijkt het alsof ik op een trein wacht die nog niet is uitgevonden. Ik moet dus erg inventief zijn en geduld hebben. Het treft dat ik ondernemen ook gewoon heel boeiend vind. Op die manier kan ik het blijven volhouden.’

Traag, maar gestaag

Maar hoe groei je dan als bedrijf? ‘We hebben geen nieuwe collecties en geen retailers, dus het gaat traag. Het merk “groeit” daarom niet zoals heel wat andere bedrijven, waarbij steeds meer stuks worden geproduceerd en er telkens winkelpunten bijkomen. Ik ben eerder aangewezen op mond-aan-mondreclame en sociale media. Teym is geen hype, en dat wil ik ook niet. Het groeit daardoor niet explosief, maar wel gestaag.’

Maxime verkoopt alles zelf via haar webshop of pop-ups. ‘Ik wil m’n producten betaalbaar houden en dat gaat niet als ze in winkels hangen. Een verkoper moet ook een graantje kunnen meepikken, maar daardoor wordt de eindsom gewoon te hoog voor de meeste klanten. Op mijn website kan je zien waar het geld naartoe gaat dat klanten betalen voor een stuk, daar wil ik open over zijn. Soms krijg ik aanvragen van winkels die m’n producten willen verkopen. Dan vraag ik me af of ik het mezelf niet onnodig moeilijk maak. Uiteindelijk blijf ik toch bij m’n huidige aanpak, omdat ik eerlijk wil zijn tegenover mezelf en klanten en geloof in m’n principes.’ En dat loont, vertelt Maxime. ‘Het is erg fijn te merken dat de energie die ik erin stop ook effect heeft. Mensen die iets van Teym kopen geloven in het verhaal en vertellen het voort.’

Bestaansrecht

Werken volgens deze filosofie betekent dat het aantal stuks dat Maxime zal ontwerpen eindig is. ‘In m’n hoofd bestaat mijn ideale garderobe uit twintig stuks. Ik ben er dus nog wel even zoet mee. Naast nieuwe stuks breng ik soms ook een nieuwe kleur van een bestaand product uit. Zo kan ik ook wat groeien. Het eerstvolgende item dat in de pijplijn zit is een schoen. Die moet comfortabel, maar ook chic zijn. je moet er even goed mee in een bos kunnen wandelen als op kantoor mee verschijnen.’

Bovendien gaat slow fashion, naast mode-items ontwerpen en produceren, ook over een bewuste manier van consumeren. ‘Mijn droom is dat we met z’n allen minder, maar betere spullen zullen kopen en bezitten. Ik vind dat mijn ontwerpen bestaansrecht hebben, omdat ze een duurzaam alternatief bieden voor kledingstukken die de meeste mensen nodig hebben’, vertelt Maxime. ‘Ik hoop dat er merken zijn – dit klinkt misschien een beetje arrogant – die geïnspireerd worden door mijn verhaal. Hopelijk zien ze dat je ook kunt overleven als merk door weinig te produceren. Ik besef dat het een luxe is dat ik van nul kon beginnen: grote modemerken moeten heel de keten omgooien en hebben dus veel meer werk om te verduurzamen dan ik.’

Investeren

Naast de positieve impact op het milieu en de mensenrechten van de producenten, is slow fashion ook een positief verhaal voor de consument, stelt de ontwerpster. Waarom we zouden moeten investeren in minder, maar kwalitatievere mode, legt Maxime haarfijn uit. ‘Ik kocht vroeger ook veel kleren en begrijp dat het moeilijk is eraan te weerstaan. Het mentale proces waar je door moet om minder te gaan kopen, gaat traag. Daarom kijk ik naar slow fashion als een langetermijninvestering: langzaamaan worden we als consument bewuster en zetten we die bewustwording om in concrete stappen. Je merkt ook dat je vaak veel gelukkiger bent met stuks die je al heel lang hebt, nog steeds met liefde draagt en die maar niet stuk gaan. Dat besef komt natuurlijk pas na enkele jaren, wanneer het kledingstuk z’n waarde aan je toont.’

Dat verantwoordt volgens Maxime ook de prijs van haar kledingstukken. ‘Het was misschien niet goedkoop, maar wel een goede koop. Je moet jezelf wat tijd geven om het te laten doordringen. Ik geloof dat het mogelijk is om allemaal wat bewuster om te springen met spullen. Daarom ben ik voorstander van minder marketing en meer idealisme in de mode!’