10 jaar Filles à Papa: ‘We voelen ons zelf nog meisjes’

Het Belgische Filles à Papa is tien jaar geworden. Ontwerpsters Carol en Sarah Piron creëren een neo-ninetieslook waarin humor, vrijheid en vrouwelijkheid de boventoon voeren. Hun succesingrediënt: ‘Een vleugje je-m’en-foutisme.’

Ze zien er een beetje studentikoos uit, een tikje wild ook, de zussen wier sexy en tegelijk stoere kledingstijl perfect inhaakt op de tijdgeest. Sinds 2010 werken Carol en Sarah Piron onder de naam Filles à Papa, wat ze overigens niet zijn. Tot hun klanten behoren Marion Cotillard, Erin Wasson, Kendall Jenner, Hailey Baldwin en de Kardashian-zussen. Allemaal dragen ze stukken van het duo, soms ook om er heel toepasselijk My heart belongs to daddy in te zingen.

De zussen leggen de laatste hand aan hun collectie ’10 jaar Filles à Papa’, waarmee ze de verjaardag van hun merk zullen vieren. Een label dat ze het afgelopen decennium vrij impulsief hebben bedacht en gecreëerd in Wallonië en dat – daar zijn ze terecht trots op – made in Europe is.

Hoe is jullie avontuur begonnen?

‘We zijn met z’n tweeën begonnen in een klein kantoor hier in Herstal, te midden van de gas- en steenkoolbedrijven, in een lokaal dat door papa ter beschikking werd gesteld. Hij werkt in de energiebranche, in de kamer naast de onze liepen de arbeiders af en aan. Langzaamaan creëerden we een eerste collectie, daarna een volgende. Vandaag werken we met een tiental mensen, in een jong team zonder hiërarchie. Iedereen wordt overal bij betrokken, maar heeft ook zijn eigen specialisatie.

We zijn niet grootgebracht in de mode, maar hebben wel de zin om te ondernemen geërfd van onze vader. Hij probeert zoveel mogelijk werk en plezier te combineren. Ook voor ons blijft plezier hebben in wat we doen het belangrijkste.’

Waar halen jullie je inspiratie?

‘Vooral de Luikse kunstscene vinden we inspirerend. Luik is een off-track-stad, met veel beeldhouwers, graffitikunstenaars, performers. Er heerst een aparte mentaliteit die onze smaak kleurt. Onze manier van creëren, onze humor weerspiegelt die sfeer en die tijdgeest. Voor ons geen superglamoureuze catwalk girl als muze, maar een meisje dat, net als iedereen, klappen krijgt, maar daar wel sterker door wordt.

Streetwear zie je vandaag overal, maar FAP is er al tien jaar mee bezig. Onze collecties hebben een heel vrouwelijke basis en een positieve boodschap, maar ook een vleugje je-m’en-foutisme. Onze kleding moet vrijheid uitdragen en in onze campagnes zie je dat ook terugkomen.’

Sinds jullie in 2013 de Tomboy- collectie lanceerden, gaat het snel.

‘Voor de lente-zomercollectie van 2013 drukten we een sterk statement, Tomboy, in hoofdletters op onze kleren. Dat werd een groot succes, het heeft ons internationaal voortgestuwd. Het kostte ons een paar jaar om alles op elkaar afgestemd te krijgen. We hebben ons toen omringd met goede partners, maar het team blijft natuurlijk klein. We doen het ook zonder de steun van grote investeerders. We hebben voorstellen ontvangen, maar we willen niet opgegeten worden, voortdurend verantwoording moeten afleggen en onder druk staan. Natuurlijk draaien we niet dezelfde omzet als wanneer we een investeerder zouden hebben, maar we hebben wel de vrijheid om beslissingen te nemen over onszelf en over welke richting we uitgaan.’

Jullie zusterlijke samenwerking verloopt vlotjes. Wat is jullie modus operandi?

‘We werken heel instinctief, of het nu gaat om onze creaties of om de kansen die we grijpen als ze zich voordoen. We werken vanuit een zekere spontaniteit, we durven, maar we zijn tegelijk ook voorzichtig. We beginnen niet onbezonnen aan iets. We voelen het als er iets niet klopt. Doordat we met z’n tweeën zijn en elkaar voortdurend raadplegen, vullen we elkaar ook goed aan. Zonder elkaar zouden we geen FAP hebben uitgebouwd. De geschiedenis van het label is echt door ons tweeën geschreven.’

Jullie lente-zomercollectie heet Summer of Love. Vanwaar het idee?

‘Het begon met een boek met die titel, Summer of Love. We hadden zin in die sfeer, maar tegelijk wilden we niet dat het te veel ‘hippie met franjes’ zou worden. Dus hebben we de typische Filles à Papa-streetwear gecombineerd met invloeden uit de jaren zeventig zoals psychedelische elementen én invloeden uit de jaren 90 tot de jaren 2000 die sowieso aan ons blijven kleven. Vooral Lindsay Lohan en Paris Hilton en Nicole Richie uit de tijd van The Simple life trokken onze aandacht. Voor ons is er echt geen grens tussen wat mooi en lelijk is. We spelen graag met tegenstellingen, mengen het ene universum met het andere. Dat maakt deel uit van ons DNA, dat vleugje ‘maak je niet druk’, soms met een beetje blingbling, soms ook visionair.’

Kortom, jullie creëren jullie eigen ideale garderobe?

‘We voelen ons zelf nog meisjes en we dragen zelf onze collecties. Is dat waarom FAP succesvol is? Moeilijk te zeggen. Met de jaren tekent onze stijl zich wel steeds duidelijker af: dat sexy kantje, dat verlangen om met de codes te spelen, om er een beetje over te gaan in onze collecties. Onze ontwerpen zijn ook met ons meegegroeid: als we een paar seizoenen geleden tailoring introduceerden, komt dat omdat we nu in de dertig zijn en ook weleens zin hebben in een mooi pak, ook al dragen we nog steeds graag een jeans met een T-shirt.’

Wat onthouden jullie van de afgelopen tien jaar?

‘We hebben 24 collecties gemaakt, dat is enorm. Alles gaat zo snel, de modewereld vraagt dat we elk halfjaar met een collectie van 70 stukken komen. We moeten altijd een stapje voor blijven. Maar als we er vanop een afstand naar kijken, kunnen we alleen maar zeggen: we houden echt van ons werk. Veel dingen zijn heel erg leuk, andere zijn minder makkelijk, maar we komen nog elke dag met evenveel plezier ons bed uit voor Filles à Papa. En over tien jaar? Het openen van een flagshipstore zou geweldig zijn… We stoppen niet met dromen, maar tegelijk kijken we dag per dag wat er op onze weg komt.’