De zee is geen zwembad

Na de dood van haar jongste zoon richtte Caroline Safe Coastal Tourism op. “Zwemmen in zee kan levensgevaarlijk zijn.”

In april 2011 gingen Bavo Verheyden en zijn oudere broer Bart zwemmen in zee, nabij het Zuid-Afrikaanse Port St. Johns. Niet eens zo ver van het strand raakten ze in de problemen en de toen 21-jarige Bavo verloor de krachtmeting met de zee. Na de dood van haar jongste zoon richtte hun moeder Caroline Safe Coastal Tourism op. “Zwemmen in zee kan levensgevaarlijk zijn en het is een probleem waar veel te weinig aandacht aan besteed wordt door toeristische organisaties en het onderwijs. Sensibiliseren is broodnodig. De zee is geen zwembad.”

“Kort na het ongeluk gaven familie en vrienden ons het gevoel dat onze zonen onnodige risico’s hebben genomen. Maar ik ken mijn kinderen en de jongens konden zwemmen. We hadden het reisadvies voor Zuid-Afrika doorgenomen, daar stond niets in over zwemmen in zee.” Later bleek dat de jongens verrast werden door een muistroom, waarbij het water met grote kracht tussen twee zandbanken naar de open zee gestuwd wordt. “We hadden daar nog nooit van gehoord. Ook ter plaatse was er niemand die hen waarschuwde.” De informatie kwam met stukjes en beetjes, vergde veel onderzoek. Pas een jaar na Bavo’s dood richtte zijn familie de vzw op. “Ik wilde niet de indruk wekken dat het iets kortstondigs was, om zijn dood te verwerken”, zegt Caroline, die zich ondertussen al vijf jaar intensief inzet voor haar organisatie. “Onder onze impuls heeft Buitenlandse Zaken het reisadvies voor Zuid-Afrika aangepast. Nu werken we met een groep studenten van de Arteveldehogeschool en gesteund door het Vlaams Instituut voor de Zee aan educatieve tools om kinderen spelenderwijs vertrouwd te maken met de gevaren van de zee.”

Bavo blijft een belangrijke rol spelen. “Ik vind het belangrijk dat mensen hem niet vergeten, maar het belangrijkste is dat anderen dit niet hoeven mee te maken. Telkens als zich een incident voordoet, word ik aangemoedigd om door te zetten.”