Nieuwjaarsbrief staker Frédérique Vansteenwegen: ‘Onze wereld kan niet draaien zonder vrouwen’

In 2019 organiseerde Collecti.e.f 8 maars voor het eerst een Belgische Vrouwenstaking. In 2020 plannen ze die tour de force te herhalen en zelfs de verdubbelen. Lid van het collectief Frédérique Vansteenwegen schrijft haar wensen neer.

Beste vrouwelijke inwoner van België,

Mijn nieuwjaarsbrief richt ik tot jou.

In 2019 was jij het immers die mij het meest inspireerde en ik verwacht dat je dat in 2020 opnieuw zal doen.

Jij die elke dag de dubbele last van betaald én huishoudelijk werk op jou neemt.

Jij die elke dag zorgt en je inzet voor je familie of gemeenschap.

Jij die nog steeds in onderbetaalde en precaire jobs terechtkomt.

Jij die elke dag vreest voor geweld en discriminatie, enkel omdat je vrouw bent.

Jij die nog steeds ondervertegenwoordigd wordt.

Jij die vindt dat het genoeg is geweest.

Ik hoop dat die stem van jou steeds krachtiger, luider en pertinenter, gehoord zal worden, overal ter wereld.

Mijn hoogtepunt van 2019 was de eerste Belgische Vrouwenstaking op 8 maart. Gesteund door een aantal vakbonden legden verschillende vrouwen het (huishoudelijk) werk of de studies neer. Overal in België organiseerden ze symbolische acties en betogingen en lieten zo horen wat zij willen veranderen.

Dit is wat ik mezelf en alle vrouwen toewens voor volgend jaar: een nog grotere Vrouwenstaking. Want wanneer vrouwen stoppen, stopt de wereld.

We stoppen allemaal.

Elke vrouw krijgt dagelijks te maken met discriminatie omdat ze vrouw is. Bij heel wat vrouwen komen daar nog andere vormen van discriminatie bovenop. Omdat ze uit een lagere sociale klasse komt, omdat zij of haar ouders niet in België geboren werden, wegens haar seksuele geaardheid, handicap, en noem maar op. Elke vrouw heeft dus haar eigen redenen om te staken.

Daarom vind ik dat we dat vooral vanuit een collectief gevoel moeten doen, uit solidariteit met andere vrouwen. En dan vooral met de vrouwen die, door hun economische, wettelijke of fysieke situatie niet in staat zijn om te staken. Als we ons samen organiseren en elkaar steunen, zal onze stem zo luid klinken dat ze niet meer te negeren valt.

We stoppen alles.

Net als de discriminatie van vrouwen treft ook de Vrouwenstaking alle domeinen van het leven. Niet enkel betaald werk, maar ook niet-betaald, huishoudelijk werk, studies en consumptie. Dit jaar valt 8 maart op een zondag en daarom roepen wij op om niet 24 uur maar 48 uur te staken, op 8 én 9 maart 2020.

Ik wens dat die stem van ons steeds luider zal blijven klinken

Niet dat zondag per definitie een vrije dag is voor iedereen. Veel sectoren waar vrouwen sterk vertegenwoordigd zijn blijven immers gewoon draaien: handel, horeca, cultuur en gezondheidszorg. Ook de zorg voor het gezin en huishoudelijke taken stoppen niet na de werkweek. Een staking van 48 uren laat vrouwen toe in al deze domeinen hun onvrede te uiten. Want soms werkt in gesprek gaan niet, soms moet je gewoon luider roepen. En dat samen doen.

We stoppen overal.

Volgens de wereldranglijst voor gendergelijkheid is in België de kloof tussen man en vrouw nog net zo groot als tien jaar geleden. Het kan nog heel wat beter, vooral op vlak van (vrije) tijd, de verdeling van huishoudelijke taken, loon en politieke representatie. In deze index wordt geweld op vrouwen bovendien niet eens meegeteld. In België stierven in 2019 maar liefst 23 vrouwen omdat ze vrouw zijn. Ze werden vermoord door een (ex-)partner. Het beleid, dat vooral door mannen wordt bepaald, lijkt hier geen prioriteit van te maken.

We leven in tijden waarin het meest bespaard wordt op de meest kwetsbaren. In tijden waar minderheden de mond gesnoerd worden onder het mom van vrije meningsuiting. Vrouwen zijn altijd de eerste slachtoffers van dit soort politiek. Nochtans: onze maatschappij, deze wereld, kan zonder vrouwen niet draaien. Het is hoog tijd dat we dat tonen.

Die wereld, daar gaan wij vrouwen voor. De vrouwenstaking van 8 maart schrijft zich in op een nieuwe golf van feminisme. Ook in verschillende Latijns-Amerikaanse landen, in Spanje, Italië, Zwitserland en Frankrijk wordt in 2020 opnieuw een Vrouwenstaking georganiseerd. Zo doen we met ons landje mee aan een nieuw wereldwijd feminisme dat steeds meer van zich laat horen. De vierde golf is officieel begonnen.

Daarom wens ik jou en mezelf die nog grotere Vrouwenstaking toe voor volgend jaar en hoop ik dat alle vrouwen overal alle vormen van werk neerleggen op 8 én 9 maart 2020. Ik wens dat die stem van ons steeds luider zal blijven klinken. Thuis, op straat, op het werk en in de media. Zodat we samen kunnen surfen op een wereldwijde golf die steeds groter wordt. Want wanneer vrouwen stoppen, stopt de wereld.

Laat ook jij dit jaar jouw stem horen?

Frédérique Vansteenwegen is lid van het Collecti.e.f 8 maars dat alle vrouwen van België oproept zich te organiseren voor de vrouwenstaking op 8 en 9 maart 2020. Elk lid spreekt in eigen naam.