Miel en Eline kochten een uitdagend pand in een Gentse wijk: een woning inclusief slachthuiscafé en bijbehorende stal. Na het laatste pintje werd het een rustgevende splitlevelwoning met een wel erg unieke buitenruimte.
Ooit, nog niet eens zo lang geleden, was deze woning een wekelijkse stop voor een handvol boeren uit Zaffelare. Op donderdagochtend om vijf uur was er de wekelijkse veemarkt. Elke woensdagavond werd een resem koeien uitgeladen en begeleid naar de stal achteraan. Nadien schonk de toenmalige bewoonster Irene de pintjes vol in het café vooraan. Ook haar ouders deden dat decennialang. Net zoals een twintigtal andere zogenaamde slachthuiscafeetjes in wat dertig jaar geleden als een van de ruigste buurten van Gent werd bestempeld. Vandaag is de Machariuswijk een gegeerde wijk met nog slechts enkele vage herinneringen aan het verleden.
Vijf jaar geleden kochten Miel Kurris en Eline Verbeke Irenes woning met bijbehorende stal. Miel: ‘Vanaf begin jaren negentig werd hier geen vee meer geleverd. Maar Irene hield wel het café open tot ze naar een woonzorgcentrum verhuisde. Ze was toen 84. Onze postbode heeft hier blijkbaar nog regelmatig een pintje gedronken.’ Intussen werd het laatste vat gegeven. De poort vormt niet langer een doorgang voor de koeien, maar voor de motors van Miel.
De laatste pint
Een woning inclusief een café, een grote stal en daartussen een ketting van koterij, wat doe je daarmee? Eline: ‘Het was een van de meest gestelde vragen. Eigenlijk wisten we het antwoord aanvankelijk zelf niet. Er waren zoveel opties. We hebben nog een laatste feestje gegeven in het café en daarna hebben we Atelier Vens Vanbelle een ontwerp laten uitwerken.’
Het Gentse architectenduo Dries Vens en Maarten Vanbelle staat bekend om z’n gedurfde vormentaal en uitgesproken kleuren. Voor dit project was de vraag echter duidelijk: rust. De voor- en achtergevel moesten geen blikvanger worden. Binnenin zocht het koppel naar een verrassend, maar ook ingetogen interieur. Maarten Vanbelle: ‘Een van de uitdagingen was de voormalige sfeer van de stal te behouden en die samen met de tussenliggende tuin te linken aan de woning. De balkenstructuur van het dak is zo indrukwekkend en voelt tegelijk erg vertrouwd aan. Daarom kozen we ervoor dit gevoel door te trekken naar de woning.’
Verrassend: het woongedeelte blijkt een nieuwbouwproject, terwijl het huis toch doorleefd voelt. Dries Vens: ‘Door de oude eiken balken te kopiëren, hebben weinigen door dat dit geen renovatie is. Dat is een mooi compliment als ontwerper.’ De keuze om niet te renoveren kwam er doordat een dragende muur het oorspronkelijke pand in twee verdeelde. Daardoor zou de ruimtelijkheid te beperkt blijven. Ook in het voordeel van een nieuwbouw: nu konden alle wensen van het koppel in het ontwerp opgenomen worden. Van vloerverwarming en een geothermische warmtepomp tot een dubbele douchekop, een kattenluik en zelfs een stopcontact voor de kerstverlichting.
De voornaamste vraag was om te spelen met niveaus. Van aan de voordeur tot op de mezzanine in de kinderkamers tellen we acht – weliswaar halve – verdiepingen. Dries Vens: ‘Om de leefruimtes niet allemaal op de gelijkvloerse verdieping te moeten voorzien, maar ook in functie van de oriëntatie en de lichtinval, stelden we split levels voor. Zo konden we het bouwvolume compacter houden in het voordeel van de tuin.’ Miel en Eline waren meteen mee met dat idee. De trap in het midden van de woning, omgeven door de eiken balken als knipoog naar de stal, zorgt voor een mooie ruimtelijke ervaring en maximale doorzichten. Eline: ‘Waar je ook staat, je ziet altijd een raam. Daardoor voelt het huis erg licht. En dat we vanop elk verdieping contact blijven behouden, geeft een fijne dynamiek in huis.’
Doe maar rustig
Hoewel de trappen en balkenstructuur erg aanwezig zijn, zorgt de kleur- en materiaalkeuze voor de gevraagde rust. Op elke verdieping krijg je een herhaling van dezelfde materialen; eik, staal, leem, inox en (poly)beton. Maarten Vanbelle: ‘Het is de verdienste van Miel en Eline dat de lijn mooi bewaard is gebleven. Vaak willen klanten pakweg in de slaapkamer plots iets helemaal anders van kleur of materiaal, wat begrijpelijk is, maar daardoor ga je weg van het grotere verhaal. Zij bleven trouw aan de rust.’ Toch gidste het architectenduo het koppel evengoed. Miel: ‘Hoe vaak hoorde ik Dries en Maarten niet zeggen: “We gaan geen 2022-huis zetten”, waarmee ze doelden op keuzes die te tijdgebonden waren.’
In de keuken hangt een poster van Café Irene. Het is een van de favoriete plekken in huis. Hier kookt het koppel met zicht op de tuin, bovendien werd het werkgedeelte bewust opgehoogd waardoor je gezellig aan de bar zit, zoals ooit bij Irene. Eline: ‘Met vrienden en familie zitten we zelden in de woonkamer, iedereen blijft het liefst aan de bar hangen. Maar de absolute favoriet blijft de oude stal, zelfs tijdens gure dagen. Onlangs begon het te gieten tijdens een barbecue en dus verhuisde iedereen gewoon naar daar. Je zit hier binnen en toch een beetje buiten.’
Atelier Vens Vanbelle ontblootte het donkere gebouw en bedekte het dak met transparant polycarbonaat, waardoor het licht nu royaal binnenvalt en de schitterende balkenstructuur voor een schaduwspel zorgt. De ruimte is verdeeld in een zithoek en een werkruimte, waar Miel aan zijn motors sleutelt. Een trap brengt je bovendien nog naar een platform waar je achter het openschuifbaar serreraam kunt zonnen.
De bruine polybetonnen vloer loopt via een pad zo door naar de keuken. Tussenin ligt de tuin. Ruim en rustig, wat op deze plek in een dichtbevolkte wijk en zo vlak bij de ring van Gent een bijzonder cadeau is. Hier groeit een mix van wintergroene klimplanten, heesters en bomen met een uitgesproken bladstructuur die jaar na jaar de stadsmuren in de achtergrond zal doen verdwijnen. Miel: ‘Heel binnenkort ontploft het groen pas echt en krijg je een geweldig jungle-effect.’ Op termijn plande het koppel een zwembad, maar na een hete zomer kreeg dit project toch voorrang. En zo is het tuinfeest nu dus al compleet, zelfs wanneer het nog even blijft regenen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
