The Epic Penthouse: ‘Gasten hebben het gevoel dat ze een pretpark binnenstappen’

Een koppel twintigers nam interieurontwerper Jean-Philippe Demeyer onder de arm om een ongezien passieproject te maken. Werktitel: The Epic Penthouse. En episch werd het.

‘Ik zie ons nog staan, in de ijskoude cascoruimte. Jean-Philippe en ik vonden elkaar meteen’, blikt de jonge exportmanager glimlachend terug. ‘Ook al was ik een snotjong, ik wist dat hij dé persoon was om dit project next level te maken.’ Hoe trots ze ook is op het passieproject dat ze intussen met de interieurdesigner realiseerde, toch blijft de eigenares gesteld op haar privacy. ”Dit interieur is haute couture’, bleef Jean-Philippe herhalen. En gelijk heeft hij. Laagje per laagje hebben we het opgebouwd vanuit het niets, door diep in elkaars ziel te kijken. Met een op het lijf geschreven fantasiewereld als eindresultaat. Wat je hier ziet weerspiegelt volledig wie we zijn.’

Hotelkick

Terug naar 2017. Een jong koppel – zij uit Brussel, hij uit Gent – droomt ervan een eigen penthouse te bouwen in de stad. Een kans die zich nauwelijks voordoet, tot Servaas Vertongen, een bevriende architect, de opdracht krijgt een klein appartementsblok in Gent te renoveren. Het gebouw op zich stelt weinig voor, het vergezicht over de stad en de locatie – aan de oevers van een zijarm van de Leie en een groot park aan de overkant – des te meer. ‘Daar, zes verdiepingen hoog op het plat dak, besloten we een extra volume bij te bouwen. Wars van trends of van wat bon ton is.’

Vandaag brengt een geluidloze lift zijn passagiers vanuit een minimalistische zwart-witte inkom naar een andere dimensie. Wanneer de deuren langzaam openen, onthullen ze een intieme hal in diep rouge Chinois.Verschillende soorten gekleurd marmer vormen een draaitrap. Het contrast met het gelijkvloers kan niet groter zijn. ‘We wilden vanuit de lift meteen kunnen binnenvallen in onze wereld. Gasten hebben vaak het gevoel dat ze een pretpark binnenstappen. Ze zijn nieuwsgierig naar wat zich achter iedere hoek afspeelt en laten hun vingers over de verschillende texturen glijden. Maar ook wij blijven verrast. Telkens weer lijken we op een nieuwe plek te landen.’

Reizen doet het koppel nochtans genoeg. Beiden hebben een hectische job waardoor ze – precorona – veel tijd doorbrengen op buitenlandse hotelkamers. ‘Dat gevoel wanneer je in een fantastisch hotel of restaurant aankomt en voortdurend bij jezelf herhaalt: oh, zo geweldig dit en zo chic dat. Waarom zou dat alleen op een ander kunnen?’ vertelt de 28-jarige eigenares. Intussen sluit ze een voor een de deuren die uitgeven op de nachthal. Rondom ons ontstaat een gefumeerd spiegelpaleis waarin de met tijgerprint beklede vloer en muren samen met het gedimde licht eindeloos worden herhaald. Het geluid sijpelt weg, op een zachte echo van Michael Jacksons Billie Jean na, dat vanuit de woonkamer weerklinkt. De gang lijkt plots te leiden naar een exclusieve bar in Tokio of Londen. ‘Ik wou zulke sensaties ook thuis ervaren.’

Een andere planeet

Prints, kleuren en texturen combineren kan Demeyer als geen ander. Hij stelt interieurs samen als wilde bloemboeketten die hij opsmukt met onverwachte exoten. Op geen enkel ogenblik kwam er een moodboard of digitale rendering aan te pas. ‘Vertrouwen, heet dat. Als je elkaar begrijpt, kun je echt waanzinnige dingen creëren’, klinkt het.

Om de recente nieuwbouw een authentieke ziel in te blazen, plaatste Demeyer gerecupereerde materialen in een moderne context. Seventiestegels van keramiek verhuisden van de inkomhal van een gestript kantoorgebouw naar de keukenwand. Oude, gepatineerde houttegels werden bijeen gepuzzeld op de voorraadkasten, waarop hij strakke felgele handgrepen plaatste. De feloranje bibliotheek vormt het brandpunt van de woonkamer, waarin de vloer van Belgische terracottategels en het panoramisch wandtapijt een tegengewicht vormen voor de grote verzonken raampartijen. Naar beneden kijken wakkert meteen mijn hoogtevrees aan. ‘Het concept van dit appartement had nooit kunnen kloppen in een herenhuis in het stadscentrum of in een alleenstaande woning in een woonwijk. Het uitzicht is van cruciaal belang. Je hebt echt de horizon nodig als rustpunt voor je ogen. De balans tussen leegte en prikkel blijft dun. Ça passe ou ça casse‘, meent de eigenares.

Niet dat ze haar interieur ooit druk zou noemen. ‘ Dit is voor mij een rustige zenomgeving. Nergens anders kom ik zo tot rust als hier. Na een hectische dag dim ik de lichten en dwalen mijn gedachten af. Vanuit het bad of de zetel, via de texturen en prints op de muren naar het uitzicht over de stad en terug. Ik ben dan wel thuis, maar ook telkens weer ergens anders. In een nieuwe stad, een vreemd land of zelfs op een andere planeet. Dit appartement neemt je gewoon mee. Naar waar je maar wilt.’ Het epische penthouse is vandaag zowaar een feit.

Jean-Philippe Demeyer (50)

– Begon zijn carrière als antiquair en groeide uit tot een van de meest extravagante decorateurs in Europa.

– Woont in kasteel Rooigem, net buiten Brugge, waar hij volop een nieuw universum voor zichzelf creëert.

– Lanceerde afgelopen winter een eigen bankstel BamBou in samenwerking met RR Interieur.

– Voor het iconische Zweedse interieurmerk Svenskt Tenn ontwierp hij net een collectie couturekussens en dienbladen, getiteld Al Fresco.

jpdemeyer.com