California dreamin’: binnenkijken in een nieuwbouwwoning met glass house in het hart van Antwerpen

Rizon Parein is terug van een professioneel avontuur in Silicon Valley, maar dat had hij niet nodig om een Californische vibe in zijn Antwerpse nieuwbouwwoning te creëren.

Je zou het bijna niet geloven, maar het Munthof, een parkje waarlangs het populaire restaurant Camino sinds een jaar of zes zijn terras opstelt, was vroeger een wat mistroostige hondenweide. Een plek ook waar graffiti gedoogd werden. Als tiener spoot Rizon Parein er regelmatig verfbussen leeg aan de zijde van een toen nog on­­bekende Matthias Schoenaerts. De laatste werd acteur, Parein trok als grafisch vormgever de wijde reclamewereld in. Tot hij in 2016 het brein werd achter Us by Night, een internationaal creativiteits- en designfestival dat, na een pauze van vier jaar omwille van de pandemie en een professioneel avontuur in Silicon Valley, opnieuw in de Waagnatie zal plaatsvinden eind september.

Kwajongensverleden

‘Een afspraak bij een kinesist hier verder in de straat bracht me toevallig zo’n tien jaar geleden terug naar deze plek’, vertelt Parein. De buurtbewoners hadden zich met succes verzet tegen een verkavelingsplan. Intussen was een nieuwe groene oase ontstaan met aangrenzend nog één stukje bouwgrond. ‘Drie dagen later zou de verkoopzitting plaatsvinden’, gaat hij verder.

Door de link met zijn kwajongensverleden trok hij er zonder aarzeling naartoe met in zijn broekzak twee enveloppes. ‘Eén met een te laag bod, een andere met het maximaal ­budget dat we ons konden permitteren. Kwestie van mijn tactiek te kunnen afstemmen op het publiek in de zaal.’ Omdat de opkomst verrassend mager was, ging hij toch improviseren. ‘Die berekening bleek achteraf niet de beste’, bekent hij. ’Maar hoe uitzonderlijk is het om nog een stuk grond in het centrum van Antwerpen te kunnen kopen? En shit, plots was het zo.’

Frictie in de vriendenkring

Zes maanden lang zat hij er elke dag, op zijn stuk grond. Na te denken over de ruimte en ze te schetsen. Want de eigendomsakte werd hem niet zonder richtlijnen overhandigd. De bruinrode bakstenen muur van het park diende geïntegreerd te worden in de nieuwbouw en de gelijkvloerse verdieping moest ruimte bieden aan een publieke functie, zoals een café of restaurant.

‘Ik ben gepassioneerd door design en architectuur. Het script van mijn huis – hoe je er binnenkomt, de materialen, de sfeer – was me meteen al heel duidelijk. Maar dat zorgde ook voor frictie met architecten in mijn vriendenkring. Zij wisten het beter, ik bleef koppig. Kortom, we wilden allemaal het laatste woord en dat werkte niet’, lacht hij.

Glass house op driehoog

Uiteindelijk ging hij te rade bij Geert Driesen, architect en vennoot bij awg architecten, het bureau waarvan de eerste Vlaamse Bouwmeester bOb Van Reeth de medeoprichter was. ‘Ik kwam erachter dat hij ook op het perceel geboden had. Het was een wilde gok om hem aan te spreken.’ Maar hij stemde in, en betrok meteen zijn zoon Jef (architecten adj – adriaandidierjef.com) in het project.

Er werd gekozen voor een smal zeshoekig volume – de langste zijde van de woning waarin de oude bakstenen parkmuur overloopt, heeft een lichte knik – dat opgaat in de buurt. Met driehoog een mini glass house dat dienstdoet als een home office, met zicht over de buurt. Eenmaal boven wijst hij me op het gestructureerd plafond van houten balken. ‘Ook een beetje John Lautner, toch?’

Met de achterdeur in huis

Binnenkomen doet het gezin van drie eigenlijk nooit via de voordeur, vertelt Parein terloops. Veel liever komen ze thuis via de tuin en de wenteltrap die hen naar het dakterras brengt. In de keuken zetten het bruinrode afzeliahout, het geborstelde staal en het ruwe betongrijs meteen de toon. De vloeren werden gepolierd, de wanden grof gecementeerd alsof het buitenmuren waren. No-nonsense, maar nog steeds tactiel en knus. Een moderne mid-­century bungalow, maar dan midden in de stad.

‘Een huis inrichten? Ik vind dat moeilijk. Je moet er tijd voor maken en geduld voor opbrengen. En als je niet wilt vervallen in generieke spullen, moet er bij iedere aankoop gewikt, gewogen en gerekend worden. Ik kijk wel op naar in­­­te­rieurs waaraan je precies de hele levensgeschiedenis van de bewoners kunt aflezen. Van het kleinste stukje stof tot een vaas ergens op een kast.’

De tropische kamerplanten, een wandrek van Habitat, een wandtapijt van Laend en talloze grafische werken van onder meer Kimou ‘Grotesk’ Meyer, Bráulio Amado en Frederik Lizen (beter bekend als En Plein Public, die in het hele land op straat schuttingschilderijen maakt) brengen kleur in de zonovergoten woning. Dat laatste is ook letterlijk te nemen: de lange gordijnen en verschuifbare jaloezieën moeten het zonlicht overal wat temperen.

The Truman Show

Of hij dat licht niet te erg mist nu hij terug is uit Silicon Valley? ‘Aan de ene kant is het ginds wat saai, zoals in The Truman Show (een film uit 1998 waarin Jim Carrey gevangen zit in een idyllische buitenwijk die het decor blijkt van een realityshow over zijn leven, red.). Maar als ik terugkijk op de foto’s, zagen we er echt wel anders uit. Ontspannen, gezond, bruingebrand. Op vrijdag surfen, in het weekend naar de farmers market. Ook al heb ik de nabijheid van de koffiebars, de restaurants en cultuur in het algemeen gemist, terug zijn voelt soms wel wat aan als wakker worden met een kater. De slager om de hoek die zei: ‘Tiens, da’s precies efkes geleden!’, het deed me beseffen hoeveel ik met mijn gezin heb beleefd terwijl de dingen hier nauwelijks veranderd zijn.’