Hoe Veldhuis Architectuur een casco opslagplaats in een ruime, slimme loft vol recupmaterialen transformeerde: ‘Ik kreeg hartzeer van de visie van de bouwpromotor’
Toen ze verliefd werden op een casco opslagplaats in Anderlecht, legden Julie en Godfried de plannen van de projectontwikkelaar meteen naast zich neer. Dankzij een gouden tip wonen ze nu niet in een witte gyprocdoos, maar in een ruime, slimme loft vol recupmaterialen.
Stel. Na lang immosites te hebben afgeschuimd op zoek naar dé plek waar je je wilt settelen, heb je eindelijk het gevoel: dat is ’m. Een ruwe ruimte met bakstenen muren, oude verfsporen op de vloer, stalen kolommen en poutrellen. Maar ook nabij station Brussel-Zuid, waardoor je zonder moeite naar Amsterdam, Londen of Parijs spoort. Een groot terras waarop je je meteen met je vrienden ziet barbecueën in de schaduw van de Zuidertoren. En een ruwe, open ruimte, groot genoeg om alle kanten mee uit te gaan.
Tot de bouwpromotor je zijn visie voor de cascoruimte onder de neus schuift. De originele stalen steunkolommen die zo bepalend zijn voor dat industriële loft-gevoel? Ingekist. De gevelbrede ruimte aan het terras? Opgedeeld in een kleine kamer en een smalle leefruimte. De keuken? Langs de muur, zonder enige connectie met de rest. Elke vierkante meter netjes toegewezen aan kamers rondom een smalle, centrale nachthal. Van de witte gyprocdoos die Godfried (theatertechnicus in het Kaaitheater) en Julie (onderzoeker filosofie aan de UAntwerpen) werd voorgehouden, kreeg het koppel het bijzonder koud.
Gooi het in de vakgroep
‘Wie zijn de interessantste, jonge architecten van het moment? Die hun hand niet zouden omdraaien voor een experiment binnen een startersbudget?’. Godfrieds vader, die zelf jarenlang lesgaf aan architectuur- en ingenieurswetenschappers in Gent, legde de vraag van zijn zoon ook voor aan de vakgroep. Uit de namenlijst pikten Julie en Godfried als eerste Veldhuis uit. ‘Ik kreeg als ontwerper hartzeer toen ik de visie van de bouwpromotor te zien kreeg’, vertelt Jasper Caenepeel. Hij zag het potentieel van de opdracht in na een koffie met het koppel. ‘Vanwaar komt dat uniforme sausje toch altijd? Het had geen greintje verbeelding. Alle originaliteit van het pand ging daardoor verloren.’
Vanuit een duurzaamheidsstandpunt, maar ook vanuit budgetoverwegingen, kwamen het koppel en Jasper overeen om alleen het strikt noodzakelijke aan de ruimte toe te voegen. Lees: de vloeren zijn niet met beton opgehoogd en de plafonds niet verlaagd om plaats te maken voor ingebouwde leidingen. Die konden ze evengoed verstoppen achter een houtskeletbouw die de centrale ruimte zou voorzien van een keuken, badkamer, gastentoilet en de nodige bergingen.
Lees ook : Budgetvriendelijk renoveren en inrichten? Hier kun je recupmaterialen kopen en gereedschap huren
Doe-het-zelf (vooral met recupmaterialen)
‘Julie en Godfried hadden geen zin in strak en modern. Dat heeft ons getriggerd om samen met hen en Karibu Architecture uit te zoeken hoever we in recupmaterialen konden gaan’, gaat Caenepeel verder. In plaats van een kookeiland op maat te ontwerpen, tikte Julie voor een fractie van de maatwerkprijs een tweedehands werkbank op de kop op pakhuisnoord.com. ‘Julie is heel sterk in het vinden van interessante stukken en ik ben redelijk sterk in het opschuren en opkuisen’, lacht Godfried. De eettafel, het salon, de vloertegels, het houtlot dat ooit deel uitmaakte van een stel treinwagons en nu dient als parket, tot de wastafels: bijna alles is tweedehands of van recupmaterialen gemaakt. En nee, aan het plafond van de leefruimte hangen geen lampen van Muller Van Severen. Wel met spuitbussen geverfde koperbuizen uit de Brico, naar het voorbeeld van het designduo gecombineerd met gerecupereerde antieke kapjes in opaalglas. ‘Het was wat werk om al het materiaal bijeen te vinden. Maar, na een halve dag knutselen met mijn vader is dat het resultaat’, vertelt Julie terwijl ze naar de twee lampen wijst. ‘Voor een luttele tachtig euro.’
Daglicht binnenhalen
De circulaire aanpak gaf ruimte om te investeren in bio-ecologische materialen, waaronder houten regelwerk en kurk. Maar ook om de architectuur naar een hoger niveau te tillen. Omdat het om een diep volume gaat met gevels die ver van elkaar verwijderd zijn, wilden de architecten ook het daglicht zo veel mogelijk binnenhalen. Veldhuis en Karibu deden dat niet alleen door de hal naar de slaapkamers zo breed mogelijk te maken. Ook door de ruimtes die klassiek geen daglicht krijgen in een appartement – de badkamer, de berging – over de volledige breedte van een bovenlicht te voorzien. Maar ook door op doordachte plaatsen reflecterende afwerkingsmaterialen te gebruiken. Hoogglans verf op het plafond, inox elementen in de keuken en de absolute blikvanger: spiegelende Dibond-panelen op de slaapkamerdeuren. Wanneer ze openstaan verdwijnen ze helemaal in de middenwand. ‘Maar ook als je ze sluit heb je nog het gevoel dat je je in een doorzonloft bevindt.’ Anders gezegd, de bewoners kunnen zich afzonderen zonder in te boeten aan ruimtelijkheid.
Enige op Instagram
‘Toen ik Julie en Godfried leerde kennen was ik net Veldhuis opgestart met mijn vennoot Sigert Defrancq’, vertelt Caenepeel. ‘Aangeprezen worden door de vakgroep waar je zelf hebt gestudeerd? Dat gaf zeker extra druk. Als ik erop terugkijk was het ook wel een verademing om als startende architect niet te worden aangesproken omdat je een vriend van een vriend bent. Of omdat ze je kennen in Wevelgem doordat je de enige architect bent met een Instagram-account’, lacht hij. Dat zal nu minder het geval zijn. Het project is onlangs bekroond met een Retrofit Award op de BIS bouwbeurs in Gent. ‘Energetisch renoveren moet niet altijd vanuit nieuwe hightech oplossingen benaderd worden. Door juist doordacht te vertrekken vanuit wat er al is, bekomt men vaak een verrassend, uniek en karaktervol eindresultaat’, lezen we in het juryrapport. Veldhuis wist met de loft een gewaardeerde casestudy neer te leggen. Pas mal voor een architectenbureau dat nog maar drie jaar bestaat.
Jasper Caenepeel (rechts) van Veldhuis en Kjell Keymolen van Karibu Architecture.
Evenbeeld
Veldhuis Architectuur
Opgericht in 2021 door Jasper Caenepeel en Sigert Defrancq, waarna Christoph Verberckmoes toetrad als derde vennoot. Ze worden bijgestaan door vier medewerkers.
Ze bouwen voort op wat al aanwezig is, daardoor ontstaan karaktervolle ruimtes waar oud en nieuw elkaar versterken.
Bestaande gebouwen een duurzame toekomst geven, in plaats van ze af te breken, is een fundamentele ontwerpuitdaging waarmee ze graag aan de slag gaan.
Wonnen met dit project een Retrofit Award op de BIS bouwbeurs in Gent.
veldhuis.info
Lees ook : Podcast Allez Circulez: hoe groot is de afvalberg van de meubelsector. En wat hebben lijm en nietjes daarmee te maken?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier