Kunstenhuis: binnenkijken bij een koppel jonge Brusselse kunstverzamelaars

Laurent Taevernier en Charles Duchêne wonen in een statige appartement in Elsene, ontworpen door bevriende architecte Roxane Rombouts. Een geslaagde mix van klassiek en hedendaags, met kunst in de hoofdrol. “Kunst zit in mijn bloed.”

Vijfhonderd meter. Veel verder hoefde de vrachtwagen niet te rijden om de spullen van Laurent Taevernier en Charles Duchêne te verhuizen. Vroeger woonde het koppel in een appartement om de hoek bij het Brugmannplein, “een soort dorp binnen Brussel, waar iedereen elkaar kent”. Hun nieuwe appartement ligt aan de andere kant van het plein. “Je kunt ons vroegere appartement bijna zien liggen”, zegt Charles, wijzend naar de skyline van Elsene.

Het nieuwe appartementsblok waar ze nu een jaar wonen, is gebouwd rond 1900 in beaux-artsstijl. De inkomhal heeft bijzonder veel charme. Zelfs de smeedijzeren lift met accordeondeuren is nog authentiek. Als je die lift neemt naar hun appartement, loopt die grandeur – net als de prachtige terrazzovloer – naadloos over in hun privévertrekken. “Kun je geloven dat die vloer bedekt was onder een laag linoleum? Je zag er niks van, toen we dit appartement kochten van een oudere dame”, zegt Charles.

Gang vol kunst

In de gang vertraag je je tred automatisch, omdat de plek iets museaals heeft door zijn hoge plafonds, wandlampen van Jules Wabbes en, vooral, de zorgvuldig gecureerde kunstwerken. We passeren langs hedendaags werk van Anastasia Bay en Jaromír Novotný, maar ook langs een Egyptische vaas. “Mijn smaak is heel eclectisch”, zegt Laurent Taevernier, die bij veilinghuis Phillips in Antwerpen werkt, maar zelf ook kunst verzamelt. “Een familietrekje”, geeft hij toe. “Ik ben al van jongs af aan in de kunst ondergedompeld.” Zijn overgrootvader August schreef verschillende referentieboeken over de Oostendse schilder James Ensor en schonk verschillende werken aan musea. Zijn tante, Sabine Taevernier, is een wereldwijd gereputeerde Ensorexpert, kunstadviseur én verzamelaar.

In de statige gang wordt je blik als vanzelf geleid naar de Franse vigneron-tafel met het trippy hedendaagse schilderij van Yulia Iosilzon op de achtergrond. Op de antieke tafel staan twee antieke vazen naast een sculptuur in cortenstaal van de beroemde Britse beeldhouwer Antony Gormley. De setting is typerend voor de smaak van Laurent en Charles: schipperend tussen traditie en vernieuwing. Ook de zithoek is zo’n delicate evenwichtsoefening tussen avontuur en gevestigde waarden. Een performatief Gutai-kunstwerk van de Japanner Sadaharu Horio dialogeert er met archeologische objecten, antiek zilver, een materiewerk van Bram Bogart en een ranke sculptuur met vier antennes van Takis. In die zithoek voel je duidelijk de stilistische invloed van Axel Vervoordt. Niet toevallig, want Laurents mentor was Axels zoon, Boris, voor wie hij een tijdlang werkte. “Boris raadde me aan om aan het Sotheby’s Institute of Art in Londen te studeren. Daarna kwam ik bij veilinghuis Christie’s terecht, waar ik Marianne Hoet – de dochter van Jan Hoet – leerde kennen. Jaren later kreeg ik de kans om voor Marianne te werken bij het veilinghuis Phillips.”

Bevriende architect

Laurent Taevernier komt uit een kunstminnende ondernemersfamilie, Duchênes vader Luc was een succesvol mode-entrepreneur, die Chine en Mer du Nord oprichtte, maar ook merken als Chipie en Chevignon importeerde. Ook in hun vriendenkring zitten nogal wat zonen en dochters van bekende ondernemers, die zelf ambitieus aan de weg timmeren. De Antwerpse architecte Roxane Rombouts behoort tot hun inner circle. “Men zegt altijd dat je beter niet met een bevriende architect samenwerkt voor een verbouwproject, maar we hebben eigenlijk nooit getwijfeld”, zegt Duchêne. “We kennen elkaar al zo lang en onze gezamenlijke passie voor kunst en architectuur bracht ons nog dichter bij elkaar”, bevestigt Rombouts. “Dat hielp om een inte­rieur op hun maat te realiseren. Ik wist bijvoorbeeld dat ze een cosy masterbedroom wilden met aanpalende dressing. Echt een gezellige cocon, waar ze tot rust kunnen komen.”

Feest in de keuken

Wie Charles en Laurent kent, weet dat ze een sfeervolle eethoek met een grote tafel nodig hebben: ze houden graag diners, drinks en feestjes. Rombouts ontwierp speciaal voor de eetkamer een schitterende gelakte tafel, die perfect past bij de seventiesstoelen. Een aparte keuken, uit het zicht van de formele eettafel, was ook een must voor het koppel: zo hoeven ze niet meteen op te ruimen, als er een diner is. “Maar eerlijk gezegd: als hier een feestje is, begint het meestal in de keuken. Charles maakt de drankjes en kookt heel graag”, zegt Laurent. Hun keuken is een ­compact juwelendoosje in notelaar, inox en marmer: opnieuw een geslaagd huwelijk tussen klassiek en hedendaags. “Laurent en Charles waren bang dat het marmer te druk geaderd zou zijn. Maar ik heb ze kunnen overtuigen, omdat marmer een kunstwerk uit de natuur is.”

Rombouts volgde de hele verbouwing op. Maar de keuze en plaatsing van de kunstwerken liet ze aan Laurent en Charles over. “De werken hangen hier bewust niet te hoog. Dat was een tip van de bevriende kunsthandelaar Sébastien Janssen”, zegt Laurent. “Zijn team heeft hier trouwens alle kunst opgehangen. Ik ben niet van de handigste. Als je het aan mij zou overlaten, zou alles scheef hangen.”