Kleine kamer, grote luxe: drie topdecorateurs tonen hun pareltjes
Een kleine ruimte een grootse uitstraling geven? Drie internationaal gerenommeerde decorateurs doen het voor.
Bar Von Trap
Wat? Verloren ruimte onder trap wordt geheime inloopbar, New York.
Wie? Ingericht door Kelly Wearstler voor een jong New Yorks gezin.
‘De grande dame van de West Coast interieurs, een designfenomeen.’ Zo wordt de 52-jarige Amerikaanse Kelly Wearstler beschreven door de internationale pers, die smult van haar looks, haar meubelcollecties en haar uitgesproken, decoratieve stijl waar ze al heel wat celebritywoningen mee opsmukte. ‘De eigenaars van deze herenwoning die vlak aan Central Park ligt, zijn fervente kunstliefhebbers en entertainers’, licht Wearstler toe.
In Evocative Style, haar nieuwste boek dat net uit is bij Rizzoli, bundelt ze haar laatste projecten. ‘Wekelijks organiseren ze wel een diner of feest voor een twintigtal gasten. Toen we onder de trap een holte ontdekten achter een valse wand, leek het me de ideale plek voor een geheime inloopbar. Een plaats waar de gastheer en -vrouw telkens weer mee kunnen uitpakken.’ Wanneer er geen feestgedruis op de achtergrond klinkt, houden de flessen en glazen zich schuil achter een deur die er al altijd lijkt te zijn geweest. Om dat resultaat te bekomen, gebruikte Wearstler een combinatie van rozenhout en zwarte kalksteen, die ook elders in de 120 jaar oude woning te vinden zijn. Twee Demistella-tafels van Ettore Sottsass bewaken de toegang tot de drankkast. ‘Met de bar slaagden we erin om een negatieve ruimte in de bestaande architectuur om te zetten in een verrassende, positieve ervaring. Zowel voor de bewoners als voor hun gasten.’
Rorschach bad
Wat? Badkamerrenovatie met een open boek-wand van Estremoz Rosa-marmer, Brussel.
Wie? Julie Palma Engels (Studio P Architects) voor haar eigen woning.
‘De uitdaging wanneer je gespiegelde marmerplaten wilt gebruiken, is dat ze met extreme precisie moeten worden gezaagd. Een fluitje van een cent voor ervaren vakmensen, maar een huzarenstuk voor andere steenhandelaars’, waarschuwt Julie Palma Engels, die haar eigen badkamer Jay Gatsby-allures in zijn glorietijden wist aan te meten. Dankzij strategisch geplaatste spiegels lijken de nerven van het marmer eindeloos door de ruimte te lopen, wat de monumentaliteit van de badkamer nog accentueert. De Belgische architecte deed ervaring op bij Skidmore, Owings & Merrill in Londen en Chicago – het architectenbureau dat onder andere verantwoordelijk is voor de Burj Khalifa in Dubai – voor ze haar eigen Studio P Architects eerst in New York en daarna in Brussel oprichtte.
Haar zwak voor natuurstenen erfde ze van haar moeder. ‘Als kind, op vakantie in Italië, wees mijn moeder ons altijd op de kleinste details, en op hoe mooi maar ook hoe moeilijk die te verwezenlijken waren. Natuursteen is, net als hout of metaal, levende materie. Wanneer het slijt, geeft het een ziel aan je woning.’ Met haar werk wil Engels meegaan met de tijdgeest zonder te vervallen in trends. Het moet jarenlang kunnen meegaan. ‘De schoonheid van marmer schuilt in het feit dat het nooit verveelt. Elke dag opnieuw ontdek je nieuwe lijnen en vormen die je nooit eerder zag. Het is zo mooi, het lijkt wel een schilderij.’
Blik op de keuken
Wat? Kleine badkamer wordt hemelruime keuken, Parijs.
Wie? Ingericht door Damien Langlois-Meurinne voor een Taiwanese francofiel.
‘Su Hsia Chen, de eigenares van dit appartement, zag tijdens een bezoek aan mijn kantoor een staal van het materiaal dat we uiteindelijk op de muren en kasten van haar keuken hebben gebruikt’, legt Damien Langlois-Meurinne uit. De Franse interieurarchitect en designer verdeelt zijn tijd tussen Parijs, waar zijn studio is gevestigd, en Lissabon, waar hij woont met zijn vrouw en twee dochters. Hij ontwierp in het verleden voor Louis Vuittons Objets Nomades-collectie en mag modeontwerper Alber Elbaz tot zijn fanbase rekenen.
‘Met behulp van een computerprogramma ontwikkelde ik een waterachtig oppervlak in 3D dat ik vervolgens doorgaf aan onze timmerman. Op basis van het ontwerp maakte hij gepoedercoate houten panelen. De tinpoeder die we gebruikten werd gepolijst, geoxideerd en gelakt tot dit resultaat. De wanden weerspiegelen niet alleen de omgeving, ze doen ook de grenzen van de ruimte compleet vervagen. Nergens wordt het zicht onderbroken door een vlak, statisch oppervlak. Het opgevangen licht doet de ruimte groter lijken en lijkt het geheel tot leven te wekken.’ ‘Telkens als ik in de keuken sta, lijkt het alsof ik me in de ruimte bevind’, vult Su Hsia aan. ‘Je zou bijna kunnen geloven dat je op een expeditie richting Mars bent.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
