Kiezen is verliezen: de hoogtepunten van Milan Design Week en Salon del Mobile
Van meubelklassiekers in een modejasje over frivole pluimtapijten en een doosje voor na de dood. Wat onthoudt chef wonen Amélie Rombauts van Milan Design Week en Salone del Mobile?
Designerdubbel
Collabs tussen design en mode zijn niet meer weg te denken van Milan Design Week, zoals de samenwerking tussen Saint Laurents Anthony Vaccarello en Charlotte Perriand. Die stond volgens de ontwerper in de sterren geschreven: ‘Haar pure moderniteit sloot niet alleen naadloos aan bij de creaties van Yves Saint Laurent. Hij verzamelde haar ontwerpen zijn leven lang, terwijl Pierre Bergé wereldwijd grote retrospectieven van haar werk ondersteunde’, klonk het op de voorstelling. Het past bovendien in Saint Laurents ambitie om iconische, maar exclusieve stukken uit de designgeschiedenis toegankelijk te maken voor een breder (maar nog altijd erg klein) publiek. Vaccarello koos voor vier designs van Perriand die tot dusver enkel als schets of als prototype bestonden. Ze werden met oog voor detail gereproduceerd en opnieuw uitgebracht in gelimiteerde edities die enkel verkrijgbaar zijn op bestelling.
Op een verdienstelijke tweede plek: de sledestoel S 64 en de bijzettafel B 97 van Thonet in een uitvoering van Jill Sander. Van de modewereld heeft de Duitse designer inmiddels afscheid genomen, maar de creativiteit kruipt waar ze niet gaan kan. ‘Al was het niet mijn bedoeling om deze klassiekers opnieuw uit te vinden. Ik wilde iets toevoegen, de stukken verfijnen’, vertelt ze bij de onthulling. We zagen houten details in hoogglanslak, matte stalen buisframes, zittingen en rugleuningen van gevlochten riet of leer in grafietblauw, robijnrood, alabasterwit en ‘verbrande-walnootbruin’. Als inspiratiebronnen noemt ze de lak van Steinway-vleugelpiano’s en de leren bekleding van oude Engelse luxewagens.
Hangbank
Spektakelarchitectuur en verbazingwekkende vormen zeggen architect en ontwerper Antonio Citterio niks. ‘Soms voel ik me een beetje een antropoloog. Ik ontwerp voor merken die begrijpen dat een ontwerp niet gewoon om een sterk beeld moet draaien, maar ten dienste moet staan van wie het gebruikt’, vertrouwt hij ons toe. Precies daarom klikt het met Flexform. Hun nieuwste worp heet Loungescape. Na een deugddoende pauze kan ik beamen: de ideale balans tussen proporties en hellingsgraad bestaat. Een raad: voorzie snacks, een drankje en een goed excuus om nergens meer naartoe te moeten. Deze zetel kom je liever niet meer uit.
Moment van verlichting
Tweejaarlijks zet Euroluce tijdens Salone del Mobile de toon met de nieuwste innovaties en trends in lichtontwerp. Maar ook buiten de beurs kun je je licht opsteken.
Lig. Zit.
In een vloeiende beweging schakelt deze 2-in-1 Chair over van rechte zit naar loungehouding. De gepatenteerde technologie is een samenwerking tussen start-up moveinBASE en Werner Aisslinger, die de stoel in aluminium en kurk ontwierp. De Duitser werkte eerder voor Moroso en Cappellini en zag zijn ontwerpen al verschijnen in het MoMA en het Metropolitan Museum. Misschien volgt deze innovatieve stoel binnenkort wel?
Californian sixties
Het Californië van de sixties blijft tot de verbeelding spreken. Er vond toen niet alleen een omwenteling plaats in design, ook architecten leverden iconisch werk af. Denk aan Pierre Koenigs Stahl House of John Lautners Chemosphere, die gelukkig niet door de recente branden verwoest werden. Het tijdperk inspireerde Baxters West Coast Aesthetics-collectie, met onder meer deze Ginevra. Met de arm-en rugsteunen die op grote kussens met volants lijken, ademt de sofa net zo goed granny- of cottagecore – stijlen die nog steeds populair zijn op TikTok. Kortom, een tijdloos stuk.
Ginevra door Paola Navone, rijstwit leer. baxter.it
Out of the box
De vraag naar minder traditionele uitvaarten groeit en daarmee ook het aanbod rouwobjecten. In België zagen we al de architecturale urnen van Sanctuary en de gepersonaliseerde herdenkingsobjecten van Soulace opduiken. In Milaan was het aan Alessi om in te pikken op de trend. ‘We hebben al voor talloze doeleinden dozen gemaakt, in allerlei vormen’, legt Alberto Alessi uit. Sinds hij het bedrijf van zijn vader overnam bracht hij al verschillende iconische producten op de markt. ‘Toch was er nog een die ontbrak, in een categorie die verrassend weinig aandacht krijgt: de urn.’ Hij vroeg tien designers, waaronder David Chipperfield, Michael Anastassiades, Daniel Libeskind, Philippe Starck en Michele De Lucchi, om er een te ontwerpen. Het resultaat is The Last (@layout: ‘Last’ moet horizontaal doorstreept worden) Pot, een collectie met evenveel gestileerde objecten die de vorm aannemen van een boek, een traan, een huis, zelfs een bot. Ze zijn bestemd voor de assen van zowel dierbaren als dieren.
GRONDSTOF
Alle ogen naar de vloer, met deze statementtapijten, die evengoed een plek aan de muur verdienen.
1. De vloer is canvas
Voor het eerst waagt interieurpaus Gert Voorjans zich aan een collectie luxetapijten. De samenwerking met Carpet Society, waardoor hij iconische namen als Madeleine Castaing en David Hicks vervoegt, kreeg de naam Joy, waarmee hij resoluut met neutrale greige tapijten breekt. ‘Ik zie de vloer als een onbenut canvas, als de basis voor de energie van de hele ruimte. Interieurs moeten weerspiegelen wie je bent, niet wat de markt dicteert. Met deze tapijten creëer je ruimtes die persoonlijkheid ademen.’
Ocean (1,85 x 1,40m), 2600 euro. Megalopolis (3,50 x 1,75m), 7710 euro. The Line (2,80 x 2m), 6300 euro. carpet-society.com
2. Veerkrachtig
Plumaria is het resultaat van een samenwerking tussen de Italiaanse tapijtmaker Illulian, de Argentijnse designer-architect Daniel Germani en het Parijse Maison Février. Dat laatste is gespecialiseerd in plumasserie, een eeuwenoud ambacht waarbij veren verwerkt worden in creaties voor mode, haute couture en podiumkunsten. Sinds de oprichting in 1929 werkte het atelier dan ook al samen met modehuizen van Chanel en Dior tot Jean-Paul Gaultier. Voor dit ontwerp vond het trio inspiratie in ‘een bries die door boomtakken waait en het zachte gefladder van bloemblaadjes in de lente’. Beeld je in dat je je voeten dat gevoel het hele jaar door kunt gunnen.
3. Puzzelmat
Het Milanese cc-tapis weet al sinds de oprichting in 2011 de meest avant-gardistische ontwerpers te strikken. Resultaat: tapijten die vaak te mooi zijn om op de vloer te leggen. Dit jaar zetten ze twaalf ontwerpers, waaronder India Mahdavi, Bethan Laura Wood en onze eigen Linde Freya Tangelder (destroyers/builders) aan het werk.
Rebus van India Mahdavi, vanaf 4133 euro (zonder btw). cc-tapis.com
Boom boomt
Geen tickets voor Tomorrowland kunnen bemachtigen? Een enkeltje Boom in de vorm van een loungestoel, eetkamerset of dagbed kan misschien troost bieden. Naar ontwerpen van Dieter Vander Velpen presenteert Tomorrowland immers verschillende interieurobjecten, van plantenpotten tot keukenkranen. Blikvanger is Morpho, een heuse meubelcollectie voor zowel binnen als buiten, in samenwerking met het Belgische Ethnicraft. De meubels in hedendaagse art nouveau zijn geïnspireerd door de natuurlijke wereld van Tomorrowland. (JL)
Te koop vanaf september, vanaf 1499 euro. morpho.world
Aaibaarheidsfactor
Hoewel ze bij ons nog een nobele onbekende is, laat de Sloveense Lara Bohinc zich jaar na jaar opmerken op Alcova, het Milanese walhalla van collectible design. Dit keer trekt Betsy alle aandacht, een collectie bijzettafels in verschillende vormen en hoogtes, ontworpen voor het in Istanboel gevestigde Uniqka. Daar vervaardigen leerbewerkers Kerem Aris en Merve Parnas elk stuk met de hand, waarbij ze dik maar soepel tuigleer, stuk per stuk, laag per laag, zorgvuldig aanbrengen op de houten frames. Dat geeft een geveerd effect met hoge aaibaarheidsfactor. Het ontwerp is ook nog eens doordacht: reststukken leer worden maximaal hergebruikt om verspilling te minimaliseren.
Stoffenzaak
Hoewel Anni Albers vandaag erkend wordt als een van de grondleggers van hedendaags textieldesign, heeft de Duits-Joodse kunstenaar tijdens haar leven moeten knokken om het ambt überhaupt als kunstvorm erkend te krijgen. En al wordt haar werk getoond in musea wereldwijd, in tegenstelling tot dat van Bauhaus-collega’s als Marcel Breuer en Mies van der Rohe is het (op enkele ontwerpen voor Knoll na) nooit echt gecommercialiseerd. In samenwerking met de Josef & Anni Albers Foundation brengt het Italiaanse stoffenhuis Dedar nu een serie jacquards uit op basis van vijf ontwerpen die ze tussen 1936 en 1974 maakte. ‘We denken dat Anni enthousiast zou zijn geweest’, zegt directeur van de foundation Nicholas Fox Weber. ‘Het is al lang onze droom om haar materialen gereproduceerd te zien met maximale getrouwheid aan het origineel.’ De picturale weefsels komen binnenkort opnieuw tot leven als stoffering, gordijnen en ander textiel. (JL)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
